Umhverfismál eru málaflokkur sem skiptir lífríki jarðar miklu máli. Ekki þarf lengi að leita til að finna sorgleg dæmi um ofveiði og gróðureyðingu á og við fósturjörðina. Við státum okkur af því að hér gaf síðast gerifuglinn upp öndina og gróðureyðing og jarðvegsrof hefur verið hratt frá lándnámi norænna manna á 9. öld. Samt erum við fá og landið strjálbýlt.
Á okkar dögum býr í landinu hámenntuð þjóð, aðgangur að þekkingu hefur aldrei verið jafn greiður og nú og fyrirferðamiklar stofnanir vaka yfir umhverfinu til að tryggja að við mennirnir förum að öllu með gát. Manni bregður því óneitanlega í brún við að lesa klausu eins og þessa á vefmiðlinum visir.is:
„Umhverfisstofnun mælir með því að leyfi verði veitt fyrir tilraun með basa í botni Hvalfjarðar í sumar. Rannsóknin sé líkleg til að veita mikilvægar upplýsingar um möguleika á kolefnisbindingu án þess að hafa neikvæð áhrif á hafið.“
Hvað á þetta að þýða? Einföld menntaskóla efnafræði leiðir í ljós – án nokkurra tilrauna – að vítissóti getur ekki bundið koldíoxíð svo neinu nemi og augljóst að það að demba smátteríi eins og 30 tonnum í sjóinn eykur losun koldíoxíðs í lofthjúp jarðar. Ekki mikið þó í stóra samhenginu. Þetta hljóta sérfræðingar Umhverfisstofnunar að vita og því vakna óþægilegar spurningar um hvað mönnum gangi til að senda frá sér aðra eins tilkynningu og þessa.
Vítissóti er framleiddur með rafgreiningu á saltpækli, NaCl er látið hvarfast við vatn í efnahvarfi þar sem vítissóti, vetni og klór eru myndefnin. Stundum er saltsýra framleidd með vítissótanum í stað klórs og vetnis en það skiptir ekki máli í þessu samhengi.
Í efnafræði er notast við eininguna mól til að mæla efnismagn. Þegar eitt mól af NaOH (vítissóta eða natríumhydroxíð) er framleitt þarf til þess orku sem er u.þ.b. 330 kJ (ACS energy letters: Caustic Soda Production, Energy Efficiency, and Electrolyzers | ACS Energy Letters). Við bruna á 1 móli af C (kolefni) fæst orka sem er u.þ.b. 390 kJ, litlu meira en þarf til að framleiða vítissótann. Lengra þarf ekki að fara í rannsóknum á vítissóta og bindingu koldíoxíðs til þess að sjá að slíkt er einfaldlega ekki gerlegt. Ekki er hægt að binda koldíoxíð með vítissóta! Nettóútkoman verður aldrei í plús. Svo má vissulega halda áfram, rita efnaformúlur og gera grein fyrir umfangi viðfangsefnisins til þess að sjá þetta enn betur, hugmyndin er einfaldlega andvana fædd og ætti ekki að vera til umfjöllunar hjá virðulegum stofnunum ríkisins. Hvað þá að hljóta þar meðmæli. Þá er eitthvað skrítið á seyði.
En það er líka önnur hlið á þessu sem margir hafa þegar bent á og snýr að lífríki sjávarins. Vissulega er vítissóti rammur basi sem leysist auðveldlega upp í vatni og þynnist tiltölulega hratt ef vatnsmagnið sem hann leysist upp í er mikið. Til að hafa áhrif á sýrustig sjávarins þarf því óhemju magn basa (eða sýru). Þetta gerist hinsvegar ekki á augabragði og til þess að komast að því þarf heldur ekki að gera tilraunir í Hvalfirði. Á meðan basinn er að þynnast verður sjórinn sem hann blandast mjög basískur sem hefur neikvæð áhrif á örverur, það er líka vitað. Hversu neikvæð áhrif vitum við ekki frekar en við vitum ekki af hverju Hvalfjörður fylltist af síld sumarið 1948. En það var örugglega ekki af því einhver hellti 30 tonnum af vítissóta í sjóinn skömmu áður. Það mikilvægasta er þó að missa ekki sjónar á því að tilrauninni er ekki ætlað að kanna áhrif ramms basa á lífríkið heldur á að kanna hvort hægt sé að binda kolefni úr lofthjúpi jarðar með því að blanda NaOH í sjóinn. En það er ekki hægt – það veit páfinn. Því er óþarfi að sullast þetta frekar.
&nbsp;
Finnbogi Rögnvaldsson
&nbsp;

medium

large

thumbnail

1536x1536

2048x2048

small

custom-size

Vítissótinn og páfi kaþólskra

Þau ólög um grásleppuveiðar sem sett voru á Alþingi í fyrravor fólu í sér dæmigerða sérhagsmunagæslu fyrir þá sem lengi hafa barist fyrir kvótasetningu grásleppunnar og framsali veiðiheimilda. Það hefði hörmulegar afleiðingar fyrir þá grásleppusjómenn sem hafa verið að fjárfesta í greininni undanfarin ár. Ætla sér að stunda veiðar til framtíðar en ekki braska með veiðiheimildir og selja sig út úr greininni. Sumir munu neyðast til að selja vegna lítillar úthlutunar en aðrir bíða eftir því að geta selt.
Vondar afleiðingar blasa við
Veruleikinn sýnir að fjöldi útgerða fær úthlutað svo litlum aflaheimildum að það borgar sig ekki að halda til veiða. Ef grásleppusjómenn veiða hins vegar ekki 50 prósent af lítilli úthlutun missa þeir aflahlutdeildina varanlega. Þannig er sett pressa á fjölda grásleppusjómanna að selja sig út úr greininni.  Þetta eru oft aðilar sem ætluðu sér að stunda veiðarnar til frambúðar og fjárfest hafa í búnaði sem verður verðlaus. Þetta er ekkert annað en eignaupptaka gagnvart fjölda minni útgerða.
Engin stærðarmörk báta leiða til samþjöppunar
Lögunum var breytt þannig að nú eru engin stærðarmörk á bátum sem mega veiða grásleppu. Það kallar á áframhaldandi samþjöppun og færslu aflaheimilda á stærri skip. Þetta kippir fótunum undan smábátaútgerðinni sem í áratugi hefur stundað þessar veiðar við strendur landsins, skapað tekjur og verðmæt störf og styrkt grundvöll minni útgerða í sjávarbyggðunum.
Fjöldi grásleppusjómanna sviptur atvinnu
Fjöldinn allur af grásleppusjómönnum hefur frá því þessi ólög voru sett í fyrra kallað eftir að lögunum verði breytt til fyrra horfs. Þannig að fjárfestingar og mikil samlegðaráhrif með strandveiðum geti nýst brothættum sjávarbyggðum landsins og aflaheimildir lendi ekki í höndum stórútgerðarinnar eins og allt stefnir í að óbreyttu.
Málssókn yfirvofandi
Það er krafa stórs hóps grásleppusjómanna að LS fyrir þeirra hönd hefji málssókn á hendur ríkinu vegna þessa óréttar sem þeir eru beittir með eignaupptöku og sviptingu atvinnufrelsis til veiða í kjölfarið. Ríkið gæti orðið skaðabótaskylt sem væri verri kostur en að bregðast við þeim skaða sem löggjöfin veldur fjölda útgerða og sjávarbyggðum.
Réttur sjávarbyggðanna til auðlindanýtingar
Eins og áður sagði höfum við sem barist höfum fyrir öflugri smábátaútgerð fengið ákall um að afnema þessi ólög. Nú þegar Flokkur fólksins hefur tryggt 48 daga í strandveiðum með sinni öflugu ríkisstjórn verður að taka þessa óvönduðu löggjöf um grásleppuveiðar til endurskoðunar. Hana verður að endurskoða áður en það verður of seint!
Samspil grásleppu- og strandveiða styður og eflir smábátaútgerð á ársgrundvelli. Samþjöppun í sjávarútvegi hefur verið gífurleg undanfarin mörg ár. Það er ekki góð þróun að örfáir aðilar hafi bróðurpartinn af sameiginlegri sjávarauðlind landsmanna á sinni hendi. Rétt sjávarbyggðanna til atvinnufrelsis í sínu nærumhverfi verður að tryggja.
&nbsp;
Lilja Rafney Magnúsdóttir
Höf. er þingmaður Flokks fólksins NV kjördæmi.

Grásleppan úr kvóta!

Skemmdarverk Minjaverndar hf. á þjóðjörðinni Ólafsdal í Gilsfirði

Eitrað vísvitandi fyrir hafarnarpari og ungum þess í Hvalfirði?

Þegar Hvalfjarðargöngin voru opnuð lá fyrir að ekki einasta myndu göngin stytta ferðatíma milli höfuðborgarinnar og Skagans, heldur myndu opnast möguleikar beggja vegna ganga fyrir bæði atvinnu og búsetu. Enda hefur það orðið raunin, fjöldi fólks býr á Skaganum og vinnur á höfuðborgarsvæðinu og einnig eru dæmi um hið gagnstæða.
Þessi mikla samfélagsbreyting kallaði á nýja hugsun. Forystufólk Verslunarmannafélags Akraness vissi hvað klukkan sló og fór strax að huga að sameiningu við VR. Úr varð fyrsta sameining VR og annarra verslunarmannafélaga, en margar komu á eftir. Óhætt er að segja að þarna hafi framsækni systranna Málfríðar og Júníu Þorkelsdætra, sem voru forystukonur VA, leikið stórt hlutverk. Áform þeirra um að efla þjónustu fyrir félagsfólk á svæðinu gengu eftir og naut sameiningin nánast einróma stuðnings félagsfólks. Mikilvægur liður í þessu var að tryggja að starfrækt yrði skrifstofa VR á Akranesi. Það gekk eftir og gott betur.
Formaður allra VR-félaga
Sameiningar sem innibera annars vegar landsbyggðareiningar og hins vegar höfuðborgarsvæðið geta haft í för með sér áskoranir, enda verða hagsmunir höfuðborgarinnar stundum fyrirferðarmiklir. Sameiningar VR og félaga utan höfuðborgarsvæðisins hafa hins vegar allar gengið vel og VA ruddi brautina.
Ég tók við embætti formanns fyrir áramót þegar forveri minn tók sæti á Alþingi og gef nú kost á mér til áframhaldandi setu. Mér er mikið í mun að vera formaður allra VR-félaga og horfi ég þar meðal annars til hins stóra félagssvæðis VR og þeirra ólíku aðstæðna sem fólk býr við í mismunandi landshlutum. Ég hef þegar sótt skrifstofu VR á Akranesi heim og sett mig inn í stöðu atvinnumála á svæðinu. Ég legg áherslu á að viðhalda öflugri þjónustu VR á svæðinu, en einnig að formaður láti sig staðbundin mál sem tengjast kjörum félagsfólks varða. Ég stefni á að hafa reglubundna viðveru á Akranesi og að heimsækja vinnustaði VR á svæðinu. Enn fremur stendur fyrir dyrum viðamikil skipulagsvinna í VR og mikilvægt er að tryggja að sjónarmið vinnandi fólks á Akranesi og í Hvalfjarðarsveit séu höfð til hliðsjónar við alla umræðu og ákvarðanatöku í þessum efnum.
Nýtið atkvæðisréttinn
VR er stærsta og öflugasta stéttarfélag landsins og er eitt félaga sem kýs sér forystu með beinni persónukosningu. Ég hvet VR félaga á Akranesi og í Hvalfjarðarsveit til að nýta kosningarétt sinn í félaginu og kjósa bæði formann og stjórnarfólk.
Rafrænar kosningar standa frá kl. 10 fimmtudaginn 6. mars og fram til hádegis 13. mars nk. Upplýsingar um mig má nálgast á halla.is og upplýsingar um kosningarnar á vr.is.
Kjósum og hvetjum fólk til að kjósa!
 
Halla Gunnarsdóttir, formaður VR

Öflug þjónusta VR á Akranesi

Samkvæmt frétt á heimasíðu Samtaka sveitarfélaga á Vesturlandi héldu þau fund með forsætisráðherra um neyðarástand í vegamálum á Vesturlandi þann 21. febrúar sl. og ber að fagna þessu frumkvæði sveitarfélaganna. Hins vegar sakna ég þess að hvergi er minnst á hið lélega fjarskiptasamband sem er á veginum um Vatnaleið og hefur verið i mörg ár.
Árið 2010 stýrði ég, sem varðstjóri í lögreglunni á Snæfellsnesi, aðgerðum á slysavettvangi umferðarslyss á Vatnaleið, en á þeim vettvangi var símasambandslaust sem kom sér afar illa.
Ég minnist þess þegar Sturla Böðvarsson var samgöngumálaráðherra, og vann kraftaverk í samgöngumálum á Vesturlandi, að hann talaði um fjarskipti sem samgöngumál.  Fyrir nokkrum dögum átti ég leið um Vatnaleið og fékk símtal á leið minni og þegar ég ók um þann stað sem slysið varð um árið rofnaði símasambandið skyndilega. Þannig að nú 15 árum síðar er enn símasambandsrof á Vatnaleið sem er óásættanlegt. Ég vil því hvetja forsvarsmenn sveitarfélaganna á Snæfellsnesi að koma þessum staðreyndum á framfærri við ráðherrann sem er nú við völd.
&nbsp;
Með vinsemd og virðingu,
Gísli Guðmundsson, fyrrverandi lögregluvarðstjóri á Snæfellsnesi
&nbsp;
&nbsp;

Vegna fréttar á heimasíðu Samtaka sveitarfélaga á Vesturlandi

Vetur konungur fer brátt að kveðja þó að snjó kyngi enn niður og hylur holur í vegum víða um land. Við urðum þess vör í liðinni viku þegar nýr og stærri þingflokkur Viðreisnar lagði land undir fót í rútu um Norðvesturkjördæmi. Við höfðum það að leiðarljósi að hlusta á landsmenn, eiga samtal í augnhæð og kynnast því sem liggur fólki á hjarta.
Norðvesturkjördæmi er stórt og fjölbreytt svæði og það gefur því auga leið að hagsmunir eru ólíkir á milli svæða. Þó er margt sem við heyrðum endurtekið sama hvar við drápum niður fæti, hvort sem það var á Hvammstanga, Laugarbakka, í Skagafirði, Dölunum, á Snæfellsnesi, Akranesi eða Borgarnesi. Vegamál, innviðaskuld, orkumál, landbúnaður, sjávarútvegur og hvernig við fáum fólkið okkar aftur heim.
Við hófum kjördæmaviku á Akranesi. Þar boðuðum við til opins fundar sem gaf okkur góða innsýn í málefni svæðisins. Það er ekki sjálfgefið að fólk gefi sér tíma á mánudagsmorgni til að hitta þingmenn. Það þótti okkur því mjög vænt um. Takk. Að þeim fundi loknum heimsóttum við Heilbrigðisstofnun Vesturlands og fengum mjög góða yfirferð á starfsemi stofnunarinnar. Það var ánægjulegt að sjá að starfsemin gangi vel þrátt fyrir skort á mannafla, en það er mikið áhyggjuefni að ekki sé hvatakerfi til staðar sem kemur heilbrigðismenntuðum út á land. Því ætlum við að huga að.
Þar á eftir lá leið okkar á Hvanneyri í Landbúnaðarháskólann. Þar fengum við að kynnast fjölbreyttu starfi, snæða dýrindis hádegisverð og kíkja í fjósið. Ef þið hafið ekki kíkt í fjósið til þeirra áður getur þingflokkur Viðreisnar í það minnsta mælt með því. Virkilega fróðlegt og ekki skemmir fyrir að þar eru kálfar, hvolpur og kettir til að klappa.
Í Búðardal heimsótti þingflokkur Viðreisnar Mjólkursamsöluna og Vegagerðina og fékk fylgd frá Bjarka, sveitarstjóra, um svæðið. Það var vægast sagt sláandi að heimsækja Vegagerðina í Búðardal. Þar vinna menn alla daga ársins við það að tryggja öryggi vegfarenda eftir bestu getu, í slæmum aðstæðum þar sem þeir leggja líf sitt að veði. Áskoranir þeirra eru margar og það er forgangsatriði Viðreisnar að vegakerfið á Vesturlandi skuli ekki sæta áframhaldandi vanrækslu.
Heimsókninni í Dalina lauk síðan á bragðgóðri lambakjötsveislu í Dalahyttum þar sem við áttum gott samtal við sveitarstjórnarfulltrúa um forgangsröðun vegaframkvæmda, stöðu löggæslumála, orkuöryggi, húsnæðisuppbyggingu og svo lengi mætti telja. Það er mikilvægt fyrir okkur sem starfa á Alþingi að eiga samtal við sveitarstjórnir víða um land sem er í beinni tengingu við þarfir íbúa og fyrir það þökkum við.
Á Snæfellsnesi fórum við víða, þar á meðal á fund sveitarstjórnar í Stykkishólmi, hittum Kristinn, bæjarstjóra í Snæfellsbæ, og Björgu, bæjarstjóra Grundarfjarðar. Í Stykkishólmi buðum við íbúum svæðisins á opinn fund þar sem við lögðum við hlustir. Það lá fólki mikið á hjarta, þar með talið vegamálin, utanríkismál og innviðaskuld. Þessi samtöl í augnhæð gefa okkur dýrmætt veganesti inn í þingveturinn og við þökkum þeim kærlega sem mættu til okkar og tjáðu sinn hug. Við lukum svo heimsókninni í Hólminn með viðkomu í Þórsnesi og kynntumst þar þeim tækifærum og áskorunum sem blasa við rekstri sjávarútvegsfyrirtækis á þessu mikilvæga svæði.
Í Grundarfirði fengum við að kynnast málefnum hafnarsvæðisins, kíktum til systkinanna í G.RUN og á fjölskylduna í Ragnari og Ásgeiri. Það skiptir okkur máli að kynnast þeirri atvinnustarfsemi sem er til staðar á svæðinu og heyra hvað liggur þeim á hjarta – þannig getum við betur unnið að því að tryggja áframhaldandi farsæla starfsemi þeirra.
Við lukum heimsókn okkar í Norðvesturkjördæmi á opnum fundi í Borgarnesi. Þar mætti fjöldi fólks til þess að eiga við okkur samtal. Þar bar helst á umræðu um landbúnað, enda var atvinnuvegaráðherra með í för. Sum hver höfðu einnig mætt á opinn fund okkar á Laugarbakka og það var ánægjulegt að sjá að fólki væri annt um að á þau væri hlustað. Og trúið mér, við hlustum. Við viljum styðja áfram við landbúnað og að hann verði á forsendum bænda en ekki afurðastöðva. Við trúum því að tækifærin séu víða í þeim málaflokki og hlökkum til að halda samtalinu áfram. Kærar þakkir til ykkar sem mættu og leyfðu okkur að hlusta.
Takk fyrir okkur Vesturland, þangað til næst.
&nbsp;
María Rut Kristinsdóttir
Höf. er þingmaður Viðreisnar í Norðvesturkjördæmi
&nbsp;
<div id="attachment_88790" style="width: 610px" class="wp-caption alignnone"><img aria-describedby="caption-attachment-88790" class="wp-image-88790 size-medium" src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/adsendar-greinar/Pennagrein_Maria-Rut-Kristinsdottir_2NOTA-600x408.jpg" alt="" width="600" height="408" srcset="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/adsendar-greinar/Pennagrein_Maria-Rut-Kristinsdottir_2NOTA-600x408.jpg 600w, https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/adsendar-greinar/Pennagrein_Maria-Rut-Kristinsdottir_2NOTA-300x204.jpg 300w, https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/adsendar-greinar/Pennagrein_Maria-Rut-Kristinsdottir_2NOTA.jpg 960w" sizes="(max-width: 600px) 100vw, 600px" />Þingmenn í Hvanneyrarfjósinu ásamt Ragnheiði I Þórarinsdóttur rektor LbhÍ.</div>

Takk fyrir okkur Vesturland!

Ég heiti Sævar Jónsson og er 57 ára blikksmiður á Akranesi. Ég er alinn upp í Kópavogi og Skógarströnd á Snæfellsnesi. Ég er sonur hjónanna Jóns Hilbergs Sigurðssonar frá Stykkishólmi og Kristjönu Emelíu Guðmundsdóttur frá Dröngum á Skógarströnd. Foreldrar mínir voru ekki pólitískt fólk en það var hins vegar afi minn hann Guðmundur Ólafsson frá Dröngum og var hann mikill sjálfstæðismaður. Hann afi minn var einn fárra í sveitinni sem lét ekki segja sér hvar hann ætti að versla sitt þó svo að kaupfélagið hafi lagt hart að honum.
Að vera sjálfstæðismaður og tilheyra flokki sem lagði áherslu á að vera flokkur sem tilheyrir stétt með stétt, já það var nefnilega þannig að Sjálfstæðisflokkurinn var þannig flokkur, stétt með stétt þar sem allir sem vildu starfa sjálfstætt og gera eins mikið úr hlutunum og við mögulega gátum, þessum flokki hef ég ávallt viljað tilheyra.
Undanfarin ár hefur mér fundist flokkurinn hafa fjarlægst okkur sem tilheyrum millistétt landsins, já hugtakið stétt með stétt hefur að mínu mati og margra annarra þynnst út og við fjarlægst hvort annað, ég sakna flokksins sem ég tilheyrði svo sannarlega.
Ég lærði blikksmíði í Iðnskólanum í Reykjavík og útskrifaðist sem blikksmiður árið 1990, starfaði í Reykjavík til ársins 1996 eða þangað til við fjölskyldan fluttum upp á Skaga þar sem ég hóf störf í Blikksmiðju Guðmundar, blikksmiðja sem stofnuð var af Guðmundi J. Hallgrímssyni árið 1975 og verður því 50 ára 1. apríl nk. Árið 2007 eða 5. janúar keypti ég blikksmiðjuna, ég settist fljótlega í stjórn Félags blikksmiðjueigenda og tók svo við sem formaður þess félags árið 2013 og sinnti því embætti þar til á síðasta ári.
Að halda utan um svona félag krefst oft útsjónarsemi og kænsku, lítið félag sem tilheyrði stórum félagsskap, já félagið okkar er partur af Samtökum iðnaðarins (SI). Mjög oft heyrði ég þær raddir að við sem lítið félag ættum ekkert erindi í slík samtök og var ég svo sem oft sammála því.
Árið 2014 tók hins vegar við formaður í SI sem átti svo sannarlega eftir að láta til sín taka, formaður sem kom einmitt úr frekar litlu fyrirtæki og hafði svipaða sýn á lífið og tilveruna og við hin sem í félaginu erum. Þessi nýi formaður heitir einmitt Guðrún Hafsteinsdóttir. Já, þessi kona lét svo sannarlega verkin tala og heillaði nánast alla með jákvæðni, orku og vilja; vilja til þess að sameina og sýna skilning.
Á þeim tíma sem Guðrún var formaður eða til ársins 2020 heyrði ég nánast aldrei neitt tal um sundrungu eða óánægju, Guðrún virtist hafa ótrúlega stjórn og hæfileika til að sameina mjög mismunandi aðila bæði stóra og litla.
Nú hefur Guðrún Hafsteinsdóttir svo sannarlega sýnt okkur að hún hefur það sem þarf til að taka að sér erfið verkefni enda á sínu fyrsta kjörtímabili sem þingmaður nr. 1 í Suðurkjördæmi var hún sett sem dómsmálaráðherra þar sem hún lét strax til sín taka.
Guðrún er ein af okkur, Guðrún er akkúrat manneskjan sem getur og hefur tengt saman stétt við stétt, það sem Sjálfstæðisflokkurinn hefur svo lengi talað fyrir en ekki svo mikið staðið við.
Guðrún Hafsteinsdóttir hefur nú ákveðið að bjóða sig fram til forystu í Sjálfstæðisflokknum og þar með að taka að sér það hlutverk að leiða flokkinn til þeirrar vegferðar að tengja saman stétt við stétt. Ég treysti Guðrúnu til þessa verks og ég vona innilega að þú, kæri landsfundarmaður, sjáir það rétta og kjósir Guðrúnu Hafsteinsdóttur til formanns Sjálfstæðisflokksins.
Framtíð Sjálfstæðisflokksins er í ykkar höndum!
&nbsp;
Sævar Jónsson, Akranesi
&nbsp;

Samstaða og samvinna

Heilabilunarsjúkdómar eins og Alzheimer hafa djúpstæð áhrif á einstaklinga og nánasta umhverfi þeirra. Þegar fólk greinist með heilabilunarsjúkdóma er stuðningur við fjölskylduna nauðsynlegur, bæði fyrir aðilann sjálfan og ekki síður fjölskylduna.
Fólk sem greinist með heilabilun þarf á því að halda að hafa tryggan stuðning. Sá greindi upplifir oftast mikinn kvíða, jafnvel þunglyndi og hefur tilhneigingu til að einangra sig frá umhverfinu. Með stuðningi frá fjölskyldu, vinum og eða stuðningshópum geta einstaklingar fundið til meira öryggis og til að halda áfram að lifa lífi sem er eins eðlilegt og mögulegt er. Þetta felur í sér að taka þátt í athöfnum sem þeir njóta, halda áfram að tengjast öðrum og þróa nýjar leiðir til að tjá sig og skemmta sér.
Fyrir fjölskyldu og aðstandendur getur fræðsla  um einkennin verið lykilatriði í að veita viðeigandi stuðning. Að skilja einkenni, framgang sjúkdómsins og hvernig á að bregðast við þeim getur hjálpað til við að draga úr álagi og gera aðstandendur betur í stakk búna til að aðstoða. Einnig þarf að hjálpa einstaklingum að viðhalda sjálfstæði sínu eins lengi og mögulegt er.
Við undirritaðar eru tenglar á Akranesi fyrir Alzheimersamtökin á Íslandi.
&nbsp;
Helstu hlutverk tengla eru:
<ul>
<li>Að veita upplýsingar um Alzheimersamtökin, hlutverk þeirra og helstu heilabilunarsjúkdóma</li>
<li>Að veita stuðning og ráðgjöf í sinni heimabyggð</li>
<li>Að stuðla að því að opna umræðuna um heilabilun</li>
<li>Að miðla reynslu sinni</li>
<li>Að tengja saman aðila í nærsamfélaginu eins og t.d. aðstandendur, fólk með heilabilun og fagaðila</li>
<li>Að veita fræðslu</li>
<li>Að standa fyrir viðburðum.</li>
</ul>
&nbsp;
Markmið okkar tengla frá upphafi hefur verið að efla starfið á Akranesi með fræðslu og stuðningshópum fyrir fólk með heilabilun og aðstandendur þeirra og einnig að halda reglulega Alzheimerkaffi.
Að taka þátt í stuðningshópi / jafningjastuðningi fyrir einstaklinga með heilabilun, sem og fyrir fjölskyldur með öðrum í svipaðri stöðu er afar dýrmætt. Þannig stuðningsnet getur létt á tilfinningalegu álagi, sérstaklega fyrir aðstandendur.
Að fá stuðning er ekki bara mikilvægt fyrir einstaklinga með Alzheimer og aðra heilabilunarsjúkdóma, heldur og ekki síst  fyrir aðstandendur þeirra. Með því að tryggja tilfinningalegan, fræðilegan og hagnýtan stuðning er hægt að bæta lífsgæði og hjálpa öllum að takast á við áskoranir sjúkdómsins. Samvinna, skilningur og stuðningur eru lykilþættir í þessari vegferð.
&nbsp;
Alzheimertenglar á Akranesi;
Hafdís Hannesdóttir, Heiðrún Janusardóttir, Laufey Jónsdóttir og Sigurlaug Garðarsdóttir

Mikilvægi stuðnings fyrir einstaklinga með Alzheimer og aðra heilabilunarsjúkdóma

Það er óviðunandi ástand að vegakerfið á Íslandi sé að brotna undan eigin þunga. Sá augljósi skortur sem orðið hefur á viðhaldi og nýfjárfestingu í vegakerfi landsins leiðir af sér kostnað fyrir atvinnulíf og íbúa og tækifæri glatast til nýrrar verðmætasköpunar. Þá er ónefnt tjón samfélagsins vegna beinlínis hættulegra aðstæðna á vegum.
Greiðar leiðir skapa verðmæti og skapa störf. Þær leiða bæði til gjaldeyrissköpunar og gjaldeyrissparnaðar fyrir þjóðarbúið. Þær spara tíma, sameina atvinnu-, skóla- og menningarsvæði og færa fólk nær hvert öðru. Vegir landsins hafa gegnt lykilhlutverki í að fjölga stoðum atvinnulífs og fjölga íbúum um nær allt land. Vegaframkvæmdir skapa hagvöxt og skila sér í flestum tilfellum beint og óbeint fjárhagslega til baka.
Skortur er heimatilbúinn vandi
Skortur á fjármagni til viðhalds og uppbyggingar á þjóðhagslega mikilvægum innviðum er heimatilbúinn vandi og er til vitnis um flöskuháls í miðlun fjármagns til framfaramála fyrir þjóðarbúið.
Ég mæli með nýrri skýrslu Samtaka iðnaðarins um innviði á Íslandi. Þar er uppsöfnuð viðhaldsskuld í vegakerfinu áætluð 265-290 ma.kr. Á meðan er áætluð viðhaldsfjárfesting Vegagerðarinnar ár hvert um 13-17 ma.kr. Samtök iðnaðarins eru ekki bjartsýn á að unnið verði á viðhaldsskuldinni og metur framtíðarhorfur fyrir þjóðvegi landsins neikvæða.
Það hljómar á skjön við stefnuyfirlýsingu nýrrar ríkisstjórnar þar sem segir m.a. að hefja skuli kraftmiklar samgönguframkvæmdir um land allt og vinna á viðhaldsskuld í vegakerfinu. Eftir á að koma í ljós hvernig það verður útfært.
Hagsmunir sjóðfélaga og samfélagsins fara saman
Ég fæ ekki séð að það verði gert öðruvísi en með þátttöku íslenskra lífeyrissjóða. Það er eðlilegt enda er stærsta hagsmunamál sjóðfélaga lífeyrissjóðanna að íslenska hagkerfið haldi áfram að vaxa og störfum haldi áfram að fjölga, ekki síst í greinum sem skapa gjaldeyri fyrir þjóðarbúið. Það er forsenda þess að ekki þurfi að koma til hækkunar á lífeyrisaldri eða skerðing á réttindum í framtíðinni.
Bróðurpartur sparnaðar landsmanna er bundinn í lífeyrissjóðum enda ráðstafa flestir launþegar að jafnaði hátt í 20% af launum sínum í lífeyrissparnað. Eignir íslenska lífeyriskerfisins voru um áramót 8.200 ma.kr. Ólíkt flestum lífeyriskerfum er það nánast fullfjármagnað og þarf því í framtíðinni að litlu leyti að reiða sig á framlag frá skattgreiðendum framtíðarinnar. Á hverju ári þarf kerfið að fjárfesta fyrir að jafnaði um í kringum 500 ma.kr. fyrir hreint innflæði og fjárstreymi af eignum. Það er tímabært að hluti þeirrar fjárfestingar verði í vegakerfi landsins. Sem fyrst þarf að skapa umgjörð slíkrar fjárfestingar en útfærsla getur verið með ýmsum hætti.
Innviðir eru forsenda hagvaxtar
Svo vitnað sé í Alþjóðabankann þá hafa lífeyriskerfi tvíþættu hlutverki að gegna. Annars vegar að tryggja sjóðfélögum ávöxtun, og þar með tekjur við starfslok eða örorku, og hins vegar að stuðla að langtímasparnaði sem leiðir til fjárfestingar sem skapar og viðheldur hagvexti. Þessi tvö markmið haldast í hendur. Ef ekki er hagvöxtur þá verður engin raunávöxtun fyrir sjóðfélaga. Þetta er sérstaklega mikilvægt að hafa í huga hér á landi þar sem litlum öðrum sparnaði er til að dreifa heldur en þeim sem er í vörslu lífeyrissjóða. Því er flest fjárfesting í landinu með beinum og óbeinum hætti háð þátttöku lífeyrissjóða.
Næstum 40% af eignum íslenskra lífeyrissjóða eru erlend og hefur hlutfall erlendra eigna aukist jafnt og þétt síðustu ár. Ástæðan er tvíþætt, annars vegar til að tryggja gjaldeyrisstöðuleika til langframa, og hins vegar er íslenskur fjármálamarkaður einfaldlega of lítill fyrir okkar stóra lífeyriskerfi. Að hluta til vegna þess að lífeyrissjóðir hafa hingað til sáralítið fjárfest þar sem þörfin er mest, í innviðum landsins.
Á Íslandi búum við yfir ógrynni tækifæra til að skapa verðmæti, ný og fjölbreytt störf um land allt. Innviðir eru lykilforsenda hagvaxtar. Óvíða er tilefnið og tækifærið til innviðafjárfestingar stærra en í vegakerfinu. Það er brýnt að tryggja sem fyrst fjármögnun og fyrirkomulag verkefnisins þannig að við getum raunverulega hafist handa við að greiða inn á skuld samfélagsins við vegakerfið.
&nbsp;
Stefán Broddi Guðjónsson
Höf. er sveitarstjóri í Borgarbyggð og starfaði þar á undan í rúmlega tvo áratugi á fjármálamarkaði t.d. við greiningu, eignastýringu og markaðsviðskipti.

Fréttaveita Vesturlands

Vítissótinn og páfi kaþólskra

Finnbogi Rögnvaldsson

Grásleppan úr kvóta!

Lilja Rafney Magnúsdóttir

Skemmdarverk Minjaverndar hf. á þjóðjörðinni Ólafsdal í Gilsfirði

Rögnvaldur Guðmundsson

Eitrað vísvitandi fyrir hafarnarpari og ungum þess í Hvalfirði?

Baldur Ketilsson

Öflug þjónusta VR á Akranesi

Halla Gunnarsdóttir

Vegna fréttar á heimasíðu Samtaka sveitarfélaga á Vesturlandi

Gísli Guðmundsson

Takk fyrir okkur Vesturland!

María Rut Kristinsdóttir

Samstaða og samvinna

Sævar Jónsson

Mikilvægi stuðnings fyrir einstaklinga með Alzheimer og aðra heilabilunarsjúkdóma

Hafdís, Heiðrún, Laufey og Sigurlaug

Fjárfestum í vegakerfinu

Stefán Broddi Guðjónsson