Annað af ERASMUS samstarfsverkefnum Grunnskólans i Borgarnesi þetta skólaárið er um þrívíddarprentun. Samstarfsaðili er grunnskólinn Základní Škola Karla Jeřábka í Roudnice nad Labem í Tékklandi. Í verkefninu er farið yfir hvernig þrívíddarprentun nýtist í skólastarfi og unnin handbók um það. eTwinning vefurinn og samfélagsmiðlar nýttir i samstarfinu og hugmyndaauðgi nemenda fær að njóta sín við hönnun og útfærslu verkefna. Heimasíða um verkefnið verður aðgengileg seinna i ferlinu. En mikilvægur hluti er að nemendur hittist og kynnist skólastarfinu í þessum tveimur ólíku skólum. Vikuna 31. mars til 4. apríl sl. sótti tékkneski hópurinn okkur heim. Fimm nemendur í 9. bekk, verkefnisstjóri og tveir kennarar. Í skólanum var fræðsla um þrívíddarprentun, en einnig um aðrar tækni sem nýtist i skólastarfinu og hvernig má nýta hana í verkefnum um þrívíddarprentun, m.a. google classroom og gervigreind.
Nærsamfélagið studdi verkefnið okkar rausnarlega, að vanda. Landnámssetrið bauð hópnum á sögusýningarnar, Borgarbyggð bauð í sund og á sýningar í Safnahúsinu og hrossabændur á Sturlu-Reykjum fræddu hópinn um íslenska hestinn og nýtingu jarðvarma.  Hópnum var boðið í Kviku í Menntaskóla Borgarfjarðar þar sem enn dýpri fræðsla var um þrívíddarprentun, auk annarrar hönnunarvinnu. Kunnum við þeim bestu þakkir fyrir.
Í maí munu okkar nemendur i þessu verkefni sækja tékkneska félaga sína heim og læra enn meira um tækninýjungar. Fram að því verða vikulegar kennslustundir eins og verið hefur i vetur.
Það er þroskandi að takast á við áskoranir sem fylgja samstarfi á ensku og rafrænum verkefnum og enn meira gaman að ferðast á nýjar slóðir. Meira um það síðar.
&nbsp;
Hildur Hallkelsdóttir og Hulda Hrönn Sigurðardóttir
<img width="600" height="470" class="alignnone size-medium wp-image-90190" src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/adsendar-greinar/Pennagrein_Hildur-og-Hulda-600x470.jpg" alt="" srcset="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/adsendar-greinar/Pennagrein_Hildur-og-Hulda-600x470.jpg 600w, https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/adsendar-greinar/Pennagrein_Hildur-og-Hulda-1200x940.jpg 1200w, https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/adsendar-greinar/Pennagrein_Hildur-og-Hulda-1536x1204.jpg 1536w, https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/adsendar-greinar/Pennagrein_Hildur-og-Hulda-scaled.jpg 2048w, https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/adsendar-greinar/Pennagrein_Hildur-og-Hulda-300x235.jpg 300w" sizes="(max-width: 600px) 100vw, 600px" />

medium

large

thumbnail

1536x1536

2048x2048

small

custom-size

Samstarfsverkefni um þrívíddarprentun

Metnaðarfull uppbygging sögustaðarins Ólafsdals

Tryggð innlán í fjármálastofnunum á Íslandi námu 1.490 milljörðum króna um síðustu áramót samkvæmt upplýsingum frá Tryggingasjóði vegna fjármálafyrirtækja (TVF) sem nemur um þriðjungi vergrar landsframleiðslu á síðasta ári. Tryggð innlán jukust um 131 milljarð króna frá því að staðan var tekin í upphafi síðasta árs. Í byrjun árs 2021 voru tryggð innlán á Íslandi um 1.000 milljarðar króna og hafa þau þannig aukizt um tæplega 50% á einungis síðustu fjórum árum.
Til þess að mæta þessum ábyrgðum er aðeins að finna um 20 milljarðar króna í tryggingasjóðnum samkvæmt upplýsingum frá honum. Komi til þess að ný tilskipun Evrópusambandsins um innistæðutryggingar verði innleidd hér á landi vegna aðildarinnar að EES-samningnum mun það þýða ríkisábyrgð á þessum 1.490 milljörðum eins og staðan er í dag. Tilskipunin hefur enn ekki verið tekin upp í samninginn en gerð hefur verið krafa um það og er málið í ferli í þeim efnum.
Hérlend stjórnvöld hafa lagt áherzlu á mikilvægi þess að Ísland fái undanþágu frá ákvæðum tilskipunarinnar um ríkisábyrgð en um leið viðurkennt að ólíklegt sé að hún verði veitt. Fram kom í afstöðu meirihluta utanríkismálanefndar Alþingis til málsins árið 2014 að liggja yrði ljóst fyrir að tilskipunin fæli ekki í sér ríkisábyrgð áður en hún yrði innleidd samkvæmt upplýsingum frá utanríkisráðuneytinu en Evrópusambandið hefur sagt að hún slík ábyrgð sé til staðar í henni.
Með hliðsjón af efni umræddrar tilskipunar Evrópusambandsins, sem er í raun svar sambandsins við sigri Íslands í Icesave-deilunni, er ljóst að hún kveður á um ríkisábyrgð. Þannig segir til dæmis í 10. grein hennar að ríki skuli sjá til þess að tryggingasjóðir séu í stakk búnir til þess að standa við skuldbindingar sínar og tryggja auk þess aðgengi þeirra að fjármögnun til skamms tíma til þess að mæta kröfum. Sem fyrr segir á sjóðurinn aðeins 20 milljarða til þess.
Málið er annars afar lýsandi fyrir þann veruleika að Evrópusambandið er í raun alls staðar við stjórnvölinn þegar EES-samningurinn er annars vegar. Þannig er til að mynda undir sambandinu komið hvaða regluverk þess fellur undir innri markað þess og þar með samninginn og enn fremur hvort einhverjar undanþágur verði veittar í þeim efnum. Þá getur einungis Evrópusambandið breytt því regluverki sem það setur og tekið er upp í EES-samninginn.
Hins vegar er leið út úr þessum aðstæðum sem ríki heimsins kjósa allajafna að fara í dag þegar þau semja um milliríkjaviðskipti. Víðtækur fríverzlunarsamningur eins og við sömdum um við Breta í stað EES-samningsins. Leið sem, ólíkt EES-samningnum og í enn ríkari mæli inngöngu í Evrópusambandið, felur ekki í sér vaxandi framsal valds yfir íslenzkum málum í gegnum íþyngjandi regluverk sem er ekki okkar, tekur ekki mið af okkar hagsmunum og við getum ekki breytt.
&nbsp;
Hjörtur J. Guðmundsson
Höfundur er sagnfræðingur og alþjóðastjórnmálafræðingur.

Ríkisábyrgð á 1.490 milljarða króna?

Umhverfismál eru málaflokkur sem skiptir lífríki jarðar miklu máli. Ekki þarf lengi að leita til að finna sorgleg dæmi um ofveiði og gróðureyðingu á og við fósturjörðina. Við státum okkur af því að hér gaf síðast gerifuglinn upp öndina og gróðureyðing og jarðvegsrof hefur verið hratt frá lándnámi norænna manna á 9. öld. Samt erum við fá og landið strjálbýlt.
Á okkar dögum býr í landinu hámenntuð þjóð, aðgangur að þekkingu hefur aldrei verið jafn greiður og nú og fyrirferðamiklar stofnanir vaka yfir umhverfinu til að tryggja að við mennirnir förum að öllu með gát. Manni bregður því óneitanlega í brún við að lesa klausu eins og þessa á vefmiðlinum visir.is:
„Umhverfisstofnun mælir með því að leyfi verði veitt fyrir tilraun með basa í botni Hvalfjarðar í sumar. Rannsóknin sé líkleg til að veita mikilvægar upplýsingar um möguleika á kolefnisbindingu án þess að hafa neikvæð áhrif á hafið.“
Hvað á þetta að þýða? Einföld menntaskóla efnafræði leiðir í ljós – án nokkurra tilrauna – að vítissóti getur ekki bundið koldíoxíð svo neinu nemi og augljóst að það að demba smátteríi eins og 30 tonnum í sjóinn eykur losun koldíoxíðs í lofthjúp jarðar. Ekki mikið þó í stóra samhenginu. Þetta hljóta sérfræðingar Umhverfisstofnunar að vita og því vakna óþægilegar spurningar um hvað mönnum gangi til að senda frá sér aðra eins tilkynningu og þessa.
Vítissóti er framleiddur með rafgreiningu á saltpækli, NaCl er látið hvarfast við vatn í efnahvarfi þar sem vítissóti, vetni og klór eru myndefnin. Stundum er saltsýra framleidd með vítissótanum í stað klórs og vetnis en það skiptir ekki máli í þessu samhengi.
Í efnafræði er notast við eininguna mól til að mæla efnismagn. Þegar eitt mól af NaOH (vítissóta eða natríumhydroxíð) er framleitt þarf til þess orku sem er u.þ.b. 330 kJ (ACS energy letters: Caustic Soda Production, Energy Efficiency, and Electrolyzers | ACS Energy Letters). Við bruna á 1 móli af C (kolefni) fæst orka sem er u.þ.b. 390 kJ, litlu meira en þarf til að framleiða vítissótann. Lengra þarf ekki að fara í rannsóknum á vítissóta og bindingu koldíoxíðs til þess að sjá að slíkt er einfaldlega ekki gerlegt. Ekki er hægt að binda koldíoxíð með vítissóta! Nettóútkoman verður aldrei í plús. Svo má vissulega halda áfram, rita efnaformúlur og gera grein fyrir umfangi viðfangsefnisins til þess að sjá þetta enn betur, hugmyndin er einfaldlega andvana fædd og ætti ekki að vera til umfjöllunar hjá virðulegum stofnunum ríkisins. Hvað þá að hljóta þar meðmæli. Þá er eitthvað skrítið á seyði.
En það er líka önnur hlið á þessu sem margir hafa þegar bent á og snýr að lífríki sjávarins. Vissulega er vítissóti rammur basi sem leysist auðveldlega upp í vatni og þynnist tiltölulega hratt ef vatnsmagnið sem hann leysist upp í er mikið. Til að hafa áhrif á sýrustig sjávarins þarf því óhemju magn basa (eða sýru). Þetta gerist hinsvegar ekki á augabragði og til þess að komast að því þarf heldur ekki að gera tilraunir í Hvalfirði. Á meðan basinn er að þynnast verður sjórinn sem hann blandast mjög basískur sem hefur neikvæð áhrif á örverur, það er líka vitað. Hversu neikvæð áhrif vitum við ekki frekar en við vitum ekki af hverju Hvalfjörður fylltist af síld sumarið 1948. En það var örugglega ekki af því einhver hellti 30 tonnum af vítissóta í sjóinn skömmu áður. Það mikilvægasta er þó að missa ekki sjónar á því að tilrauninni er ekki ætlað að kanna áhrif ramms basa á lífríkið heldur á að kanna hvort hægt sé að binda kolefni úr lofthjúpi jarðar með því að blanda NaOH í sjóinn. En það er ekki hægt – það veit páfinn. Því er óþarfi að sullast þetta frekar.
&nbsp;
Finnbogi Rögnvaldsson
&nbsp;

Vítissótinn og páfi kaþólskra

Þau ólög um grásleppuveiðar sem sett voru á Alþingi í fyrravor fólu í sér dæmigerða sérhagsmunagæslu fyrir þá sem lengi hafa barist fyrir kvótasetningu grásleppunnar og framsali veiðiheimilda. Það hefði hörmulegar afleiðingar fyrir þá grásleppusjómenn sem hafa verið að fjárfesta í greininni undanfarin ár. Ætla sér að stunda veiðar til framtíðar en ekki braska með veiðiheimildir og selja sig út úr greininni. Sumir munu neyðast til að selja vegna lítillar úthlutunar en aðrir bíða eftir því að geta selt.
Vondar afleiðingar blasa við
Veruleikinn sýnir að fjöldi útgerða fær úthlutað svo litlum aflaheimildum að það borgar sig ekki að halda til veiða. Ef grásleppusjómenn veiða hins vegar ekki 50 prósent af lítilli úthlutun missa þeir aflahlutdeildina varanlega. Þannig er sett pressa á fjölda grásleppusjómanna að selja sig út úr greininni.  Þetta eru oft aðilar sem ætluðu sér að stunda veiðarnar til frambúðar og fjárfest hafa í búnaði sem verður verðlaus. Þetta er ekkert annað en eignaupptaka gagnvart fjölda minni útgerða.
Engin stærðarmörk báta leiða til samþjöppunar
Lögunum var breytt þannig að nú eru engin stærðarmörk á bátum sem mega veiða grásleppu. Það kallar á áframhaldandi samþjöppun og færslu aflaheimilda á stærri skip. Þetta kippir fótunum undan smábátaútgerðinni sem í áratugi hefur stundað þessar veiðar við strendur landsins, skapað tekjur og verðmæt störf og styrkt grundvöll minni útgerða í sjávarbyggðunum.
Fjöldi grásleppusjómanna sviptur atvinnu
Fjöldinn allur af grásleppusjómönnum hefur frá því þessi ólög voru sett í fyrra kallað eftir að lögunum verði breytt til fyrra horfs. Þannig að fjárfestingar og mikil samlegðaráhrif með strandveiðum geti nýst brothættum sjávarbyggðum landsins og aflaheimildir lendi ekki í höndum stórútgerðarinnar eins og allt stefnir í að óbreyttu.
Málssókn yfirvofandi
Það er krafa stórs hóps grásleppusjómanna að LS fyrir þeirra hönd hefji málssókn á hendur ríkinu vegna þessa óréttar sem þeir eru beittir með eignaupptöku og sviptingu atvinnufrelsis til veiða í kjölfarið. Ríkið gæti orðið skaðabótaskylt sem væri verri kostur en að bregðast við þeim skaða sem löggjöfin veldur fjölda útgerða og sjávarbyggðum.
Réttur sjávarbyggðanna til auðlindanýtingar
Eins og áður sagði höfum við sem barist höfum fyrir öflugri smábátaútgerð fengið ákall um að afnema þessi ólög. Nú þegar Flokkur fólksins hefur tryggt 48 daga í strandveiðum með sinni öflugu ríkisstjórn verður að taka þessa óvönduðu löggjöf um grásleppuveiðar til endurskoðunar. Hana verður að endurskoða áður en það verður of seint!
Samspil grásleppu- og strandveiða styður og eflir smábátaútgerð á ársgrundvelli. Samþjöppun í sjávarútvegi hefur verið gífurleg undanfarin mörg ár. Það er ekki góð þróun að örfáir aðilar hafi bróðurpartinn af sameiginlegri sjávarauðlind landsmanna á sinni hendi. Rétt sjávarbyggðanna til atvinnufrelsis í sínu nærumhverfi verður að tryggja.
&nbsp;
Lilja Rafney Magnúsdóttir
Höf. er þingmaður Flokks fólksins NV kjördæmi.

Grásleppan úr kvóta!

Skemmdarverk Minjaverndar hf. á þjóðjörðinni Ólafsdal í Gilsfirði

Eitrað vísvitandi fyrir hafarnarpari og ungum þess í Hvalfirði?

Þegar Hvalfjarðargöngin voru opnuð lá fyrir að ekki einasta myndu göngin stytta ferðatíma milli höfuðborgarinnar og Skagans, heldur myndu opnast möguleikar beggja vegna ganga fyrir bæði atvinnu og búsetu. Enda hefur það orðið raunin, fjöldi fólks býr á Skaganum og vinnur á höfuðborgarsvæðinu og einnig eru dæmi um hið gagnstæða.
Þessi mikla samfélagsbreyting kallaði á nýja hugsun. Forystufólk Verslunarmannafélags Akraness vissi hvað klukkan sló og fór strax að huga að sameiningu við VR. Úr varð fyrsta sameining VR og annarra verslunarmannafélaga, en margar komu á eftir. Óhætt er að segja að þarna hafi framsækni systranna Málfríðar og Júníu Þorkelsdætra, sem voru forystukonur VA, leikið stórt hlutverk. Áform þeirra um að efla þjónustu fyrir félagsfólk á svæðinu gengu eftir og naut sameiningin nánast einróma stuðnings félagsfólks. Mikilvægur liður í þessu var að tryggja að starfrækt yrði skrifstofa VR á Akranesi. Það gekk eftir og gott betur.
Formaður allra VR-félaga
Sameiningar sem innibera annars vegar landsbyggðareiningar og hins vegar höfuðborgarsvæðið geta haft í för með sér áskoranir, enda verða hagsmunir höfuðborgarinnar stundum fyrirferðarmiklir. Sameiningar VR og félaga utan höfuðborgarsvæðisins hafa hins vegar allar gengið vel og VA ruddi brautina.
Ég tók við embætti formanns fyrir áramót þegar forveri minn tók sæti á Alþingi og gef nú kost á mér til áframhaldandi setu. Mér er mikið í mun að vera formaður allra VR-félaga og horfi ég þar meðal annars til hins stóra félagssvæðis VR og þeirra ólíku aðstæðna sem fólk býr við í mismunandi landshlutum. Ég hef þegar sótt skrifstofu VR á Akranesi heim og sett mig inn í stöðu atvinnumála á svæðinu. Ég legg áherslu á að viðhalda öflugri þjónustu VR á svæðinu, en einnig að formaður láti sig staðbundin mál sem tengjast kjörum félagsfólks varða. Ég stefni á að hafa reglubundna viðveru á Akranesi og að heimsækja vinnustaði VR á svæðinu. Enn fremur stendur fyrir dyrum viðamikil skipulagsvinna í VR og mikilvægt er að tryggja að sjónarmið vinnandi fólks á Akranesi og í Hvalfjarðarsveit séu höfð til hliðsjónar við alla umræðu og ákvarðanatöku í þessum efnum.
Nýtið atkvæðisréttinn
VR er stærsta og öflugasta stéttarfélag landsins og er eitt félaga sem kýs sér forystu með beinni persónukosningu. Ég hvet VR félaga á Akranesi og í Hvalfjarðarsveit til að nýta kosningarétt sinn í félaginu og kjósa bæði formann og stjórnarfólk.
Rafrænar kosningar standa frá kl. 10 fimmtudaginn 6. mars og fram til hádegis 13. mars nk. Upplýsingar um mig má nálgast á halla.is og upplýsingar um kosningarnar á vr.is.
Kjósum og hvetjum fólk til að kjósa!
 
Halla Gunnarsdóttir, formaður VR

Öflug þjónusta VR á Akranesi

Samkvæmt frétt á heimasíðu Samtaka sveitarfélaga á Vesturlandi héldu þau fund með forsætisráðherra um neyðarástand í vegamálum á Vesturlandi þann 21. febrúar sl. og ber að fagna þessu frumkvæði sveitarfélaganna. Hins vegar sakna ég þess að hvergi er minnst á hið lélega fjarskiptasamband sem er á veginum um Vatnaleið og hefur verið i mörg ár.
Árið 2010 stýrði ég, sem varðstjóri í lögreglunni á Snæfellsnesi, aðgerðum á slysavettvangi umferðarslyss á Vatnaleið, en á þeim vettvangi var símasambandslaust sem kom sér afar illa.
Ég minnist þess þegar Sturla Böðvarsson var samgöngumálaráðherra, og vann kraftaverk í samgöngumálum á Vesturlandi, að hann talaði um fjarskipti sem samgöngumál.  Fyrir nokkrum dögum átti ég leið um Vatnaleið og fékk símtal á leið minni og þegar ég ók um þann stað sem slysið varð um árið rofnaði símasambandið skyndilega. Þannig að nú 15 árum síðar er enn símasambandsrof á Vatnaleið sem er óásættanlegt. Ég vil því hvetja forsvarsmenn sveitarfélaganna á Snæfellsnesi að koma þessum staðreyndum á framfærri við ráðherrann sem er nú við völd.
&nbsp;
Með vinsemd og virðingu,
Gísli Guðmundsson, fyrrverandi lögregluvarðstjóri á Snæfellsnesi
&nbsp;
&nbsp;

Vegna fréttar á heimasíðu Samtaka sveitarfélaga á Vesturlandi

Vetur konungur fer brátt að kveðja þó að snjó kyngi enn niður og hylur holur í vegum víða um land. Við urðum þess vör í liðinni viku þegar nýr og stærri þingflokkur Viðreisnar lagði land undir fót í rútu um Norðvesturkjördæmi. Við höfðum það að leiðarljósi að hlusta á landsmenn, eiga samtal í augnhæð og kynnast því sem liggur fólki á hjarta.
Norðvesturkjördæmi er stórt og fjölbreytt svæði og það gefur því auga leið að hagsmunir eru ólíkir á milli svæða. Þó er margt sem við heyrðum endurtekið sama hvar við drápum niður fæti, hvort sem það var á Hvammstanga, Laugarbakka, í Skagafirði, Dölunum, á Snæfellsnesi, Akranesi eða Borgarnesi. Vegamál, innviðaskuld, orkumál, landbúnaður, sjávarútvegur og hvernig við fáum fólkið okkar aftur heim.
Við hófum kjördæmaviku á Akranesi. Þar boðuðum við til opins fundar sem gaf okkur góða innsýn í málefni svæðisins. Það er ekki sjálfgefið að fólk gefi sér tíma á mánudagsmorgni til að hitta þingmenn. Það þótti okkur því mjög vænt um. Takk. Að þeim fundi loknum heimsóttum við Heilbrigðisstofnun Vesturlands og fengum mjög góða yfirferð á starfsemi stofnunarinnar. Það var ánægjulegt að sjá að starfsemin gangi vel þrátt fyrir skort á mannafla, en það er mikið áhyggjuefni að ekki sé hvatakerfi til staðar sem kemur heilbrigðismenntuðum út á land. Því ætlum við að huga að.
Þar á eftir lá leið okkar á Hvanneyri í Landbúnaðarháskólann. Þar fengum við að kynnast fjölbreyttu starfi, snæða dýrindis hádegisverð og kíkja í fjósið. Ef þið hafið ekki kíkt í fjósið til þeirra áður getur þingflokkur Viðreisnar í það minnsta mælt með því. Virkilega fróðlegt og ekki skemmir fyrir að þar eru kálfar, hvolpur og kettir til að klappa.
Í Búðardal heimsótti þingflokkur Viðreisnar Mjólkursamsöluna og Vegagerðina og fékk fylgd frá Bjarka, sveitarstjóra, um svæðið. Það var vægast sagt sláandi að heimsækja Vegagerðina í Búðardal. Þar vinna menn alla daga ársins við það að tryggja öryggi vegfarenda eftir bestu getu, í slæmum aðstæðum þar sem þeir leggja líf sitt að veði. Áskoranir þeirra eru margar og það er forgangsatriði Viðreisnar að vegakerfið á Vesturlandi skuli ekki sæta áframhaldandi vanrækslu.
Heimsókninni í Dalina lauk síðan á bragðgóðri lambakjötsveislu í Dalahyttum þar sem við áttum gott samtal við sveitarstjórnarfulltrúa um forgangsröðun vegaframkvæmda, stöðu löggæslumála, orkuöryggi, húsnæðisuppbyggingu og svo lengi mætti telja. Það er mikilvægt fyrir okkur sem starfa á Alþingi að eiga samtal við sveitarstjórnir víða um land sem er í beinni tengingu við þarfir íbúa og fyrir það þökkum við.
Á Snæfellsnesi fórum við víða, þar á meðal á fund sveitarstjórnar í Stykkishólmi, hittum Kristinn, bæjarstjóra í Snæfellsbæ, og Björgu, bæjarstjóra Grundarfjarðar. Í Stykkishólmi buðum við íbúum svæðisins á opinn fund þar sem við lögðum við hlustir. Það lá fólki mikið á hjarta, þar með talið vegamálin, utanríkismál og innviðaskuld. Þessi samtöl í augnhæð gefa okkur dýrmætt veganesti inn í þingveturinn og við þökkum þeim kærlega sem mættu til okkar og tjáðu sinn hug. Við lukum svo heimsókninni í Hólminn með viðkomu í Þórsnesi og kynntumst þar þeim tækifærum og áskorunum sem blasa við rekstri sjávarútvegsfyrirtækis á þessu mikilvæga svæði.
Í Grundarfirði fengum við að kynnast málefnum hafnarsvæðisins, kíktum til systkinanna í G.RUN og á fjölskylduna í Ragnari og Ásgeiri. Það skiptir okkur máli að kynnast þeirri atvinnustarfsemi sem er til staðar á svæðinu og heyra hvað liggur þeim á hjarta – þannig getum við betur unnið að því að tryggja áframhaldandi farsæla starfsemi þeirra.
Við lukum heimsókn okkar í Norðvesturkjördæmi á opnum fundi í Borgarnesi. Þar mætti fjöldi fólks til þess að eiga við okkur samtal. Þar bar helst á umræðu um landbúnað, enda var atvinnuvegaráðherra með í för. Sum hver höfðu einnig mætt á opinn fund okkar á Laugarbakka og það var ánægjulegt að sjá að fólki væri annt um að á þau væri hlustað. Og trúið mér, við hlustum. Við viljum styðja áfram við landbúnað og að hann verði á forsendum bænda en ekki afurðastöðva. Við trúum því að tækifærin séu víða í þeim málaflokki og hlökkum til að halda samtalinu áfram. Kærar þakkir til ykkar sem mættu og leyfðu okkur að hlusta.
Takk fyrir okkur Vesturland, þangað til næst.
&nbsp;
María Rut Kristinsdóttir
Höf. er þingmaður Viðreisnar í Norðvesturkjördæmi
&nbsp;
<div id="attachment_88790" style="width: 610px" class="wp-caption alignnone"><img aria-describedby="caption-attachment-88790" class="wp-image-88790 size-medium" src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/adsendar-greinar/Pennagrein_Maria-Rut-Kristinsdottir_2NOTA-600x408.jpg" alt="" width="600" height="408" srcset="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/adsendar-greinar/Pennagrein_Maria-Rut-Kristinsdottir_2NOTA-600x408.jpg 600w, https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/adsendar-greinar/Pennagrein_Maria-Rut-Kristinsdottir_2NOTA-300x204.jpg 300w, https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/adsendar-greinar/Pennagrein_Maria-Rut-Kristinsdottir_2NOTA.jpg 960w" sizes="(max-width: 600px) 100vw, 600px" />Þingmenn í Hvanneyrarfjósinu ásamt Ragnheiði I Þórarinsdóttur rektor LbhÍ.</div>

Fréttaveita Vesturlands

Samstarfsverkefni um þrívíddarprentun

Hildur og Hulda skrifa

Metnaðarfull uppbygging sögustaðarins Ólafsdals

Þorsteinn Bergsson

Ríkisábyrgð á 1.490 milljarða króna?

Hjörtur J. Guðmundsson

Vítissótinn og páfi kaþólskra

Finnbogi Rögnvaldsson

Grásleppan úr kvóta!

Lilja Rafney Magnúsdóttir

Skemmdarverk Minjaverndar hf. á þjóðjörðinni Ólafsdal í Gilsfirði

Rögnvaldur Guðmundsson

Eitrað vísvitandi fyrir hafarnarpari og ungum þess í Hvalfirði?

Baldur Ketilsson

Öflug þjónusta VR á Akranesi

Halla Gunnarsdóttir

Vegna fréttar á heimasíðu Samtaka sveitarfélaga á Vesturlandi

Gísli Guðmundsson

Takk fyrir okkur Vesturland!

María Rut Kristinsdóttir