medium

large

thumbnail

1536x1536

2048x2048

small

custom-size

Tindur í Ólafsvík rifinn

Skagakonur unnu ótrúlegan sigur í Mjólkurbikarnum

ÞB Borg reisir glæsihýsi í Stykkishólmi

Skrifað undir við skátana í Dalabyggð

Fyrirhugaðir búferlaflutningar kannaðir á Vesturlandi

Skallagrímur úr leik eftir tap gegn Þór

Íris Edda Steinþórsdóttir er 19 ára Skagastelpa, fædd og uppalin á Akranesi. Hún lauk stúdentsprófi frá Fjölbrautaskóla Vesturlands síðastliðið vor og byrjaði í hjúkrunarfræði við Háskóla Íslands í haust. Fyrsta önnin í skólanum fór þó ekki eins og til stóð því þriðjudaginn 10. september ætlaði hún ásamt kærastanum sínum að djúpsteikja kjúkling. Þau settu olíu í pott og kveiktu undir. „Við vissum ekki að það gæti verið hættulegt að djúpsteikja og höfðum ekki hugmynd um hvernig ætti að gera það. Við kveikjum því bara undir og bíðum eftir að suðan komi upp, sem gerist náttúrulega ekki,“ segir Íris Edda í samtali við Skessuhorn. Eftir að hafa beðið í nokkurn tíma opnuðu þau pottinn og þá gýs upp eldur. „Það fyrsta sem mér datt í hug var að losa okkur við eldinn með að taka upp pottinn og hlaupa með hann út. Veit nú að það má alls ekki gera. Á leiðinni skvettist á mig bæði eldur og olía,“ segir Íris Edda sem hlaut þriðja stigs bruna á hægri hönd, hægra læri, niður eftir sköflungnum og niður á rist og á ristinni á vinstri fæti og annars stigs bruna á vinstri hönd. „Vinstri höndin logaði en það var samt ekki eins slæmt og hægra megin þar sem olían fór á mig,“ segir Íris Edda. Þess ber að geta að ef kviknar í olíu í potti er best að nota eldvarnarteppi til að kæfa eldinn.
Átta aðgerðir
Við tók langt bataferli sem enn er ekki lokið. Íris Edda lá á Landspítalanum í Fossvogi í þrjár vikur eftir slysið, þar af fyrst á bráðamóttökunni þar til hún var búin að fara í aðgerð því ekkert laust pláss var á brunadeildinni þegar hún var lögð inn. „Svo ég var látin bíða annars staðar þar til morguninn eftir þegar ég komst á deild A4,“ segir Íris Edda. Hún fór samtals í átta aðgerðir þar sem skinn var tekið af vinstra læri og sett yfir sárin. „Þetta er eins og skinnið sé skorið með ostaskera, svona skafið af. Svo er það klippt niður og sett á svæðin sem brunnu mest, til að hjálpa líkamanum að loka þeim. Sárin gróa þá hraðar undir skinninu sem er sett yfir, það hjálpar gróandanum og örin verða skárri,“ útskýrir Íris Edda og bætir því við að að skinnið hafi allsstaðar verið heftað við hana, nema á hægri hönd þar sem það var saumað. Var hún með um 60-70 spor í höndinni og segir hún það hafa verið mjög sársaukafullt. „Ég var vakandi þegar saumarnir voru teknir úr og það var mjög vont,“ segir hún. Lengsta aðgerðin sem Íris Edda fór í tók sex klukkustundir og sú stysta tók um eina klukkustund. Hún var svæfð í flestum aðgerðunum en stundum var hún aðeins slæfð og tvisvar var hún vakandi en verkjastillt. „Ég fann samt fyrir öllu, sem mér fannst ógeðslegt,“ segir Íris Edda.
Áhuginn á hjúkrun hjálpaði henni
Eins of fyrr segir var Íris Edda nýlega byrjuð í Háskóla Íslands í hjúkrunarfræðinámi þegar slysið varð og segir hún áhuga sinn á hjúkrun hafa hjálpað henni í gegnum allt ferlið. „Það var gott að hafa áhuga á því sem var verið að gera. Hjúkrunarfræðingarnir og læknarnir voru frekar hissa á mér því ég vildi sjá allt sem var verið að gera við mig. Mér þótti það ekkert ógeðslegt heldur bara frekar spennandi,“ segir Íris Edda og hlær. En á meðan hún var að ná sér eftir slysið gat hún ekkert sinnt náminu. „Ég missti eiginlega af þessari fyrstu önn,“ segir hún og bætir því við að hún hafi þó tekið ákvörðun um fara í lokaprófin. „Ég hugsaði að ég gæti engu tapað á að taka prófin og að reyna mitt besta. Ég sé svo bara til hvað ég geri á næstu önn þegar ég hef fengið út úr prófunum,“ segir hún.
Góður gróandi
Aðspurð segist hún öll vera að koma til í dag þó vissulega sé bataferlið ekki nærri búið. Hún segist gera ráð fyrir að það taki hana um eitt ár að ná fullum bata og er hún bjartsýn á að fullur bati náist. „Ég ætti að verða aftur jafn góð og ég var. Ég er að gróa mun betur en allir þorðu að vona og allt ferlið hefur gengið mjög vel. „Ég virðist vera mjög heppin hvað þetta varðar og er með góðan gróanda almennt,“ segir Íris Edda. Aðspurð segist hún hafa átt erfiðast með að vera rúmföst. „Ég er sem betur fer orðin alveg sjálfbjarga núna en fyrst á eftir lá ég bara í rúminu og gat ekki gert neitt sjálf. Ég þurfti að fá aðstoð með alveg allt. Það þótti mér erfiðast við þetta allt saman. Það var eins og allt væri hrifsað frá mér og ég lá bara í rúminu með meðvitund en gat ekkert gert og ekkert hreyft mig,“ segir hún og bætir því við að hreyfigetan sé að mestu komin að nýju. „Ég er góð eiginlega allsstaðar nema í hægri höndinni sem er ennþá frekar stíf, stirð og aum, enda var langversti bruninn þar,“ segir Íris Edda.
Þrýstihanski í eitt ár
Íris Edda þarf að klæðast sérstökum þrýstihanska á hægri hönd í allavega 23 klukkustundir á sólarhring næstu mánuði. Hanskinn hjálpar höndinni að gróa, kemur í veg fyrir bjúg og bólgur og hjálpar til við að gera örin sléttari. Hún má ekkert taka hanskann af sér nema til að þrífa hann og þegar hún fer í bað. Aðspurð segist hún gera ráð fyrir að þurfa að nota hanskann í heilt ár. „Höndin verður mikið betri ef ég er með hanskann á mér á meðan allt er að gróa. Það var vont að fara í hann fyrst en núna þykir mér bara betra að vera í hanskanum. Þegar ég fer úr honum núna finn ég mikinn dofa í höndinni, sem er óþægilegt, svo mér líður bara best í honum. Hann venst alveg,“ segir Íris Edda.
Sjúkraþjálfun næstu mánuði
Spurð um hvað taki við núna í bataferlinu segist Íris Edda var búin með aðgerðir og sjúkrahússdvöl og nú sé hún bara í sjúkraþjálfun til að ná aftur fullri hreyfigetu í hægri höndinni. „Þegar ég lá inni var sjúkraþjálfarinn að koma til mín einu sinni til þrisvar á dag til að hjálpa mér að hreyfa hendur og fætur,“ segir hún og bætir því við að eftir að hún útskrifaðist af Landspítalanum mæti hún til sjúkraþjálfara einu sinni í viku og mun halda því áfram næstu mánuði. Spurð hvort skemmdir hafi orðið á húsinu segir hún það hafa sloppið. „Það kom bara sót í loftið og á parketið hjá svalarhurðinni. Þar sem ég henti pottinum út fór líka illa,“ segir Íris Edda og bætir við að hægt hafi verið að skipta um allt sem skemmdist.
Skildi líka eftir sár á sálinni
Svona slys skilur ekki aðeins eftir ör á líkamanum heldur verður sálarlífið líka fyrir áhrifum. „Andleg líðan varð eiginlega bara mjög slæm eftir þetta og ég var frekar þung alla dagana á spítalanum, og eftir að ég kom heim,“ segir Íris Edda og bætir því við að hún hafi ekki beint tekið eftir því sjálf hvernig andlega líðanin var orðin, heldur var það fólkið í kringum hana sem sá það. „Þau sáu það bara að líðan mín, og bara hvernig ég var, var alls ekki eins og ég er vön. Andleg líðan er eitthvað sem ég mun sennilega þurfa að vinna mest úr núna og á næstunni,“ segir hún. „Það hefur verið mun erfiðara en ég bjóst við að það myndi vera að líta á það jákvæða og vera þakklát. En ég ætla að tækla þetta allt saman, þó ég viti ekki hversu langan tíma það mun taka. Ég ætla ekki að gefast upp og það er númer eitt, tvö og þrjú,“ segir hún og heldur áfram: „Að læra að elska líkamann sinn er eitt, en að þurfa að líta í spegil og sjá sig svona á hverjum einasta degi og reyna að sætta sig við það er annað og eitthvað sem ég óska engum. Þetta er fáránlega erfitt og ég veit ekki ennþá hvernig ég ætla að fara að því að reyna að sætta mig við þessi ör, en ég vona samt að það kom einn daginn,“ segir Íris Edda að endingu.

Lá á spítala í þrjár vikur eftir að hafa ætlað að djúpsteikja kjúkling