Vissi ekki að það væri raunhæft að starfa sem listamaður

Borgnesingurinn Elín Elísabet Einarsdóttir er gestur Skinkuhornsins þessa vikuna. Hún starfar sem teiknari en í starfi sínu er hún málari, grafískur teiknari, hönnuður og margt fleira. Elín sinnir fjölbreyttum verkefnum og hefur frá ýmsu að segja í Skinkuhorni vikunnar, m.a. frá námi sínu við Myndlistaskólann og Listaháskólann þar sem hún nemur enn. Elín hefur einnig ferðast mikið í tengslum við vinnu sína, hefur unnið verkefni um allt land og farið í listamannasetur um allan heim, m.a. segir hún í þættinum frá verkefni sem hún vann í Senegal í Vestur-Afríku.

Áhrifin mikil frá mömmu
Elín segir listina alltaf hafa fylgt sér og segir þar móður sína hafa haft á sig sterk áhrif. ,,Ég var sveimhuga og leið vel ein þegar ég var krakki en ég var oft niðri í fjöru að horfa á sjóinn og fannst það frábært. Ég var alltaf teiknandi en mamma teiknar líka og ég man þegar mamma teiknaði fyrir mig myndir sem ég litaði inní. Ég var líka mikið í tónlist með mömmu svo hennar áhrif voru mjög sterk í listinni. Seinna í lífinu fattaði ég svo að ég sá aldrei neinn sem vann við það að búa til list þegar ég var yngri en ég hefði alveg viljað að það væri meiri sýnileiki á því í Borgarnesi. Einfaldlega vegna þess að þá hefði ég áttað mig á því fyrr að þetta væri möguleiki sem framtíðarstarf því ég var frekar lengi að finna út úr því hvað ég vildi gera í lífinu eftir menntaskóla. Mér fannst ég þurfa að gera eitthvað praktískt og skynsamlegt. Mér fannst listin vera eitthvað sem gott væri að hafa sem áhugamál en ég áttaði mig ekki á því að það væri raunhæft að starfa við þetta fyrr en frekar seint,“ segir Elín.

Fann hilluna í Myndlistaskólanum
Eftir grunnskólann í Borgarnesi fór Elín í nám við Menntaskólann við Hamrahlíð. ,,Ég var alltaf að fikta við það að teikna, MH er þekktur fyrir að vera skapandi skóli en ég fór í einn myndlistakúrs þar. Það var í raun ekki mikið í boði á þessu sviði en mér leið mjög vel í MH og tók mikinn þátt í félagslífinu þar. Eftir menntaskóla tók ég mér tveggja ára pásu og flutti m.a. til Noregs og Englands. Svo kom ég heim og fór í Myndlistaskólann í Reykjavík. Þar fékk ég að smakka á öllu sem tengist því að vera skapandi í eins árs fornámi. Kennararnir þarna eru starfandi listafólk með mikinn eldmóð og í skólanum var teiknideild sem kveikti minn áhuga. Meðfram því námi var ég í leiðsögumannaskólanum en það var plan B að verða leiðsögumaður þannig að ég bý að þeim réttindum í dag,“ segir Elín sem starfaði sem leiðsögumaður á meðan hún sankaði að sér verkefnum sem teiknari.

Fyrsta verkefnið í Borgarnesi
Í Myndlistaskólanum kláraði Elín tveggja ára diplómanám en hún segist hafa kynnst þar fullt af starfandi teiknurum og fór fljótlega að fá verkefni. ,,Á seinna árinu í teiknideildinni fékk ég mitt fyrsta verkefni en það var að teikna kort af Borgarnesi, sem kom sér mjög vel. Eftir námið hélt ég áfram að fara á kvöldnámskeið í Myndlistaskólanum og lærði þá m.a. módelteikningar, myndskreytingar, myndasögugerð og ýmislegt fleira. Ég hugsaði með mér að ég þyrfti að vera mjög sýnileg til að fá verkefni, fólk þyrfti að vita að ég sé til. Þannig að ég fór að mæta á viðburði og þar kom sér mjög vel að ég hafði gert bók um Borgarfjörð eystri sem lokaverkefni úr Myndlistaskólanum. Þannig að ég tók hana með mér á viðburði, sýningar og markaði, og gat selt hana þar ásamt póstkortum sem ég lét útbúa úr bókinni,“ segir Elín sem í dag stendur í stöðugum straumi verkefna í teiknigeiranum.

Hægt er að hlusta á þáttinn í heild sinni á Spotify, skinkuhorn.is eða í spilaranum hér fyrir neðan.

Skinkuhorn – Elín Elísabet Einarsdóttir