Eldur kviknaði í íbúðarhúsinu á Snartarstöðum í Lundarreykjadal þriðjudaginn 2. júní síðastliðinn. Nú rúmum þremur mánuðum síðar styttist í að þau Guðrún María Björnsdóttir og Jóhann Páll Þorkelsson, bændur á Snartarstöðum, fái þak yfir höfuð fjölskyldunnar á ný. Guðrún María, eða Gunna Mæja eins og hún er alltaf kölluð, var að vigta kartöflur og gefa Birni Sigþóri 8 mánaða hádegisverð þegar blaðamaður kom þar við á dögunum. Við fengum okkur sæti inni í gámi þar sem fjölskyldan hefur eldhús en auk þess eru þau með 15 fm gestahús sem þau búa í þar til nýtt íbúðarhús verður byggt. „Ég er viss um að það verði allir glaðir þegar við verðum komin með allavega tvö herbergi og hægt verður að loka að sér í smá stund,“ segir Gunna Mæja og brosir. Byggingaleyfið er nú í höfn og búið að steypa sökkla að nýju húsi.

Óraði ekki fyrir hversu mörg skrefin yrðu

Aðspurð segir hún það hafa tekið töluvert lengri tíma en þau gerðu sér grein fyrir að geta hafist handa við að byggja nýtt hús. „Maður veit í raun ekki neitt hvaða skref þarf að taka þegar maður er allt í einu kominn í þessa stöðu. Við höfðum áður flutt hús í heilu lagi og hjálpar sú reynsla okkur aðeins en okkur óraði ekki fyrir því hversu mörg skref við þyrftum að taka. Í fyrsta lagi þarf leyfi fyrir öllu áður en maður gerir nokkuð, eins og bara að rífa gamla húsið sem var augljóslega ónýtt. Okkur hafði aldrei dottið í hug að það þyrfti byggingastjóra til að rífa hús, en við þurftum leyfi frá bæði Byggðastofnun og Arion banka því við erum með lán þar og brotabrot af því var á húsinu, en það reddaðist og við fengum niðurrifsleyfi. Mikið sem það var gott að losna við húsið, að þurfa ekki að horfa á það á hverjum degi,“ segir Gunna Mæja um leið og Björn Sigþór reynir sitt besta að stela athygli blaðamanns með brosi þar sem glittir í tvær framtennur í neðri gómi. „Þessi hefur alveg haldið okkur á jörðinni í öllu þessu ferli og það er alveg yndislegt hversu meðfærilegur hann er. Þetta hefur aftur á móti reynt töluvert meira á systur hans,“ segir Gunna Mæja. En Heiðdís Guðrún er elst í systkinahópnum átta ára gömul og Arnfríður Birna er fimm ára. „Þær eru komnar á þann aldur, sérstaklega Heiðdís, að þurfa aðeins að geta lokað að sér og verið í friði. En það er bara ekki í boði núna. Foreldrar mínir eru í Bæjarsveit og þau hafa verið mjög dugleg að hjálpa okkur með að bjóða stelpunum aðeins til sín svo þær geti fengið aðeins pásu hvor frá annarri,“ segir Gunna Mæja.

Verða að vera komin inn fyrir jól

Skiljanlega var það forgangsatriði að fá hús sem fyrst og ákváðu þau því að leita að húsi þar sem hægt væri að kaupa allt í einum pakka. „Við höfðum enga löngun til að þurfa að redda öllu sjálf hingað og þangað og enduðum á að fá hús frá fyrirtæki sem heitir Hamar og strik. Þetta er hálfgert einingahús og útveggirnir koma tilbúnir og eru reistir á svona þremur dögum, svo er húsið klætt og þá er hægt að byrja að smíða að innan. Við ákváðum að hafa húsið á tveimur hæðum svo við gætum gert neðri hæðina klára og komist inn í húsið sem fyrst og efri hæðin bíður bara þar til tími og peningar leyfa, það væri hægt að klára hana bara hægt og rólega,“ segir Gunna Mæja. „Stelpurnar hafa miklar áhyggjur af því hvar við verðum um jólin en við höfum sagt þeim að það sé bara ekki annað í stöðunni en að við verðum komin inn í húsið þá og það bara verður að standast,“ bætir hún við.

Óskiljanlegt vesen

Aðspurð segir Gunna Mæja það alls ekki vera í þeirra karakter að taka hlutum af miklu æðruleysi og sýna þolinmæði eins og þau hafa þurft að gera síðustu mánuði. „Það er óhætt að segja að þetta hefur sko tekið mikið á, við erum alls ekki gerð fyrir þetta,“ segir hún og hlær. „Ég verð mjög fljótt þreytt á öllu veseni og þetta ferli hefur ekki verið neitt annað en vesen að mínu mati, í raun alveg óskiljanlegt vesen. Eins og með teikningar, þeim þarf að skila öllum inn á risa blöðum með allskonar undirskriftum. Það er ekkert nóg að senda þetta í tölvupósti. Það átti að vera afgreiðslufundur byggingafulltrúa á miðvikudegi með teikningarnar og fengum að vita það á þriðjudegi að það væri sko ekki nóg að vera með þær á rafrænu formi. Ég þurfti því að bruna suður á Þingvelli til móts við manninn sem við erum að kaupa húsið af og fá teikningarnar með öllum undirskriftum kvöldið fyrir fundinn,“ segir Gunna Mæja.

Lítið velt sér upp úr því sem þau misstu

Aðspurð segir Gunna Mæja lítið hafa bjargast úr brunanum annað en föt. „Það sem brann ekki var samt eiginlega allt ónýtt. Lyktin er svo sterk og þú nærð henni ekkert úr dótinu,“ segir hún og bætir við að þau hafi lítið verið að velta sér upp úr því sem þau misstu. „Ég er ótrúlega þakklát Jóhanni sem náði á einhvern ótrúlegan hátt að drösla niður blýþungri saumavél sem amma mín átti. Ég veit ekki enn hvernig hann fór að því en ég er mjög fegin núna. Þetta var það eina sem ég átti frá henni og svo reyndar þjóðbúninginn hennar, sem bjargaðist líka. Það var nú bara heppileg leti í mér sem bjargaði honum. Ég hafði verið að skoða hann tveimur vikum fyrir brunann og ekki nennt að ganga frá honum aftur upp í skáp svo hann lá enn niðri og ég gat gripið hann með mér út,“ segir Gunna Mæja og brosir.

Kartöflurækt

Eins og fyrr segir var Gunna Mæja að vigta kartöflur þegar blaðamann bar að garði en þau eru að rækta og selja kartöflur og þessa dagana eru þau á fullu að taka upp og pakka uppskerunni. Hægt er að hafa samband við Gunnu Mæju á Facebook til að kaupa kartöflur. „Við erum líka að selja lambakjöt undir nafninu Borgfirskt Birkilamb á Facebook,“ segir hún og bætir við að kartöfluræktunin í ár hafi ekki gengið áfallalaus fyrir sig. „Hluti af áburðinum sem við fengum reyndist vera kalk en ekki áburður en við gerðum okkur ekki grein fyrir því og bárum þetta á. Upptökuvélin okkar skilur allt smælki eftir og þar sem það er svona 70% af uppskerunni í ár þurfum við bara að bretta upp ermar og fara á hnén og taka upp kartöflurnar með höndunum, svona til að fá einhverja uppskeru,“ segir Gunna Mæja. En auk þess að vera í kartöflurækt eru þau með kýr, kindur og geitur. „Geiturnar eru nú meira bara svona til gamans, stelpurnar hafa mjög gaman að þeim. Við byrjuðum með fjórar geitur árið 2014 en þær eru orðnar 29 núna. Þær eru mjög skemmtilegar en nýtast okkur þannig séð ekki mikið,“ segir Gunna Mæja.

Óraði ekki fyrir stærð verkefnisins en styttist í þak yfir höfuðið á ný