Síðastliðinn laugardag fór ég ásamt hópi fólks í bílferð um Snæfellsnes. Áherslan var lögð á sunnanvert nesið, lagt af stað að morgni og komið í myrkri í Ólafsvík. Þessi hópur var áhugaljósmyndarar sem fara reglulega einu sinni á ári í slíka ferð, gjarnan þegar haustlitir skarta sínu fegursta. Við vorum stálheppin með veður. Þótt rigningarbakkar væru sýnilegir til fjalla sluppum við á einhvern undraverðan hátt við að þurfa að klæðast regnfötunum og sólin gægðist reglulega fram úr skýjunum. Meðal annars var komið við í Eyjahreppnum við Gerðuberg og Rauðamel, haldið í vestur með viðkomu á Vegamótum, í selafjörunni í Ytri-Tungu og þaðan sem leið lá til Búða og Arnarstapa. Loks var endað í myndatöku á hinum kyngimagnaða Djúpalónssandi og dvalið þar þangað til myndavélarnar voru ekki lengur sáttar við rökkrið.

Það er ánægjulegt að fara í óvissuferð sem þessa. Að ferðast um landið okkar og njóta hvort sem það er náttúran í sinni tærustu mynd, skoða sögustaði eða annað. Við vorum hvergi nærri ein á ferð þennan dag. Ótrúlegur fjöldi erlendra ferðamanna var á ferð þótt komið væri fram í október. Flestir óku hinum kunnuglegu Dacia Döster bílum sem fyrir margt löngu hafa tekið þann stall sem Yaris hafði fyrir ekki svo löngu. Svo voru hópferðir í gangi sömuleiðis. Fólk naut sín í náttúrunni; að skoða og mynda. Á tveimur stöðum var í gangi brúðkaups myndataka og á einum stað var erlend blómarós að sitja fyrir á völdum stöðum, vel klædd tískufatnaði.

Það er betra á svona ferðalögum að gefa sér nægan tíma. Það er nefnilega svo að á Snæfellsnesi hafa þjóðvegirnir ekki verið uppfærðir miðað þá umferð sem um þá fer. Reyndar tek ég það fram að mér finnst Vegagerðin hafa gert vel í sumar að lagfæra verstu kaflana með ódýrum en gagnlegum viðgerðum. Einna helst að vegurinn um Staðarsveit sé til vansa. Hann er svo mjór að umferðarhraði er tekinn niður í 70 kílómetra á klukkustund og ekki vanþörf á. Ökumenn þurfa að hægja vel niður ef þeir mæta öðrum bíl.

Síðdegis á mánudaginn varð umferðaróhapp við Seljafjörð á norðanverðu nesinu. Rúta með á fimmta tug erlendra ferðamanna virðist hafa verið ekið of utarlega á veginum með þeim afleiðingum að vegöxlin gaf eftir og bílstjórinn ók út af. Þar lagðist bíllinn á hliðina. Þau voru vissulega ógnvekjandi útköllin sem björgunarfólk fékk í kjölfarið. Hópslysaáætlun á fyrsta forgangi var virkjuð, en í slíkum tilvikum bregðast allir við eins hratt og verða má; björgunarsveitir, lögregla, sjúkraflutningamenn og slökkvilið. Sem betur fer urðu slys á fólki ekki nærri eins alvarleg og fyrst mátti skilja. Greiðlega gekk að ná öllum farþegum úr rútunni og slys á fólki voru minniháttar miðað við aðstæður. Það er guðs þakkar vert.

Snæfellsnes er greinilega mjög vinsælt til dagsferða frá Reykjavík, auk þeirra sem kaupa sér gistingu þar í eina eða fleiri nætur. En í tilfelli dagsferðanna er mikilvægt að haldið sé áætlun. Ef sú áætlun raskast freistast menn til að auka hraðann til að vinna upp tapaðan tíma. Vera kann að menn hafi verið að flýta för sinni undir kvöld á mánudaginn meira en þörf krafði. Það mun rannsókn lögreglu vafalaust leiða í ljós. Svo getur allt eins verið að um augnabliks andvaraleysi hafi verið að ræða. Slíkt er einmitt einkar hættulegt ef vegirnir eru ósléttir og allt of mjóir miðað við alla núgildandi staðla og reglugerðir.

Ekki vil ég álasa nokkrum manni, slys gera ekki boð á undan sér. Hins vegar er brýnt að halda almenningi og öllum ökumönnum vel upplýstum um að vegir eins og til dæmis á Snæfellsnesinu fagra, eru engan veginn í takti við þá umferð sem um þá fer. Þar til úr rætist í þeim efnum væri kannski best að fara að ráðum frænda okkar í Færeyjum sem setja kvóta á fjölda ferðamanna. Það gera þeir til að hlífa landinu sínu en ekki síður til að draga úr hættum á hverskyns slysum. Til að við og gestir okkar fáum að njóta þarf fjöldinn að taka mið af aðstæðum hverju sinni. Komum heil heim.

Magnús Magnússon

Komum ávallt heil heim