Nafn: Andri Steinn Benediktsson

Hvar ertu fæddur og hvenær? Ég fæddist á Landspítalanum í Reykjavík 31. mars árið 1981. Ólst upp á Hellissandi til 1990 og fluttist þá til Akureyrar og kláraði uppeldisárin þar.

Hvernig myndir þú lýsa þér í þremur orðum? Húmoristi, rólegur en traustur.

Áttu gæludýr? Já, ég á hund, páfagauk og 8,5 hesta og var einnig falið það verkefni að passa tvo gullfiska á sínum tíma en það reyndist mér ofviða.

Hvers saknarðu mest frá því í gamla daga? Sennilega íþróttahússins við Laugargötu á Akureyri en oft á föstudögum fórum við vinirnir og leigðum þar sal og spiluðum körfubolta.

Hvað færðu þér ofan á pizzuna þína? Skinku og pepperoni.

Hvað er uppáhalds nammið þitt? Er meira fyrir snakk en nammi.

Hvaða tungumál værir þú til í að kunna? Ég hef alltaf verið til í að kunna spænsku.

Hvað er það skemmtilegasta sem þú gerir? Það er að ferðast og hestamennskan.

Ertu hjátrúarfullur? Nei, ég get ekki sagt það en ég á það til að slá í við eða Börk og kalla 7-9-13 þegar það hentar mér.

Hvað myndi bíómynd um þig heita? Andri í klandri í villta vestrinu.

Hver er uppáhalds mánuðurinn? Júní, aðallega því þá er maí búinn.

Hvað ertu mest hræddur við? Ég gæti trúað því að ég ætti frekar erfitt með að hitta snák eða slöngu.

Hver er uppáhalds skyndibitinn? El Reno með extra sósu, frönskum og kokteilsósu á Olís.

Hver er uppáhalds staðurinn þinn á Íslandi? Glaumbær á Grímsstaðalandi, friðsælli stað er ekki hægt að finna, ekki skemmir fyrir að þar er slakt símasamband.

Hver er minnisstæðasta gjöfin sem þú fékkst þegar þú varst lítill? Sennilega er það Nintendo leikjatölvan sem ég fékk með Duck Hunt leiknum.

Ef þú þyrftir að velja þér nýtt nafn hvað yrði þá fyrir valinu? Sennilega yrði það Aðalsteinn.

Hvað ætlaðir þú að verða þegar þú yrðir stór? Ég átti mér þann draum að verða flugmaður alveg þar til hjúkrunarfræðingurinn í Glerárskóla kramdi mitt litla hjarta og sagði mér að ég væri of litblindur til þess. Eftir það stefndi ég bara á að verða rafvirki eins og pabbi.

Vandræðalegasta augnablikið? Þegar ég var í 6. eða 7. bekk þá varð ég fyrir því óláni að kalla íslensku kennarann minn mömmu. Það var mjög óþægilegur íslenskutími.

Hvar sérðu þig eftir tíu ár? Ég held ég verði eflaust að njóta mín með konunni, í ferðalögum eða á hestbaki.

Kallaði kennarann minn óvart mömmu