Þeir sem minna mega sín

Jónína Björg Magnúsdóttir

Okkar minnstu bræður sem ekki ná að hugsa um sig sjálfa sökum fötlunar og munu þurfa einhvers konar aðstoð allt sitt líf, eru mér ofarlega í huga. Fyrst og fremst vegna þess að í mínu nærumhverfi eru einstaklingar og ömmubörn sem munu þurfa á slíkri þjónustu að halda. Ég hef unnið mikið með fötluðum bæði hér heima og þegar að ég bjó í Svíþjóð í átta ár en þar vann ég á heimili fyrir fjölfatlaða. Fyrir þennan hóp er mjög mikilvægt að búa við öryggi og rútínu og þekkja sitt nærumhverfi vel, það hjálpar þeim að líða vel og að líf þeirra raskist sem minnst. Ör skipti á starfsfólki hvort sem er í skóla, vinnustað eða í stuðningsteymi getur sett allt á hvolf. Ef mannabreytingar eru fyrirsjáanlegar þá þarf að hugsa um að undirbúa einstaklinginn fyrir þær.

Fyrir rúmri viku leit ég við í versluninni Eyri á Sauðárkróki. Þar í anddyrinu sátu nokkrir menn við sína iðju sem var að pakka skrúfum í poka. Ég tók þá tali og þeir fræddu mig um það að þeir væru á Eyri tvisvar í viku í tæpa tvo tíma í senn og pakka meðal annars skrúfum. Þarna voru einstaklingarnir á sínum forsendum og fengu að taka þátt í samfélaginu og vinna miðað við getu hvers og eins. Þá varð mér hugsað til míns gamla vinnustaðar Fjöliðjunnar á Akranesi þar sem að ég vann í fimm ár. Oft vantaði verkefni hvort sem það var hæfingar megin í þjálfun eða vinnustaðar megin en þar voru getumeiri einstaklingar sem gátu leyst flóknari verkefni. Þeir sem sátu við stjórnvölinn voru sífellt með augun opin fyrir nýjum hugmyndum og verkefnum sem nýst gætu vinnustaðnum.

Í haust varð Fjöliðjan á Akranesi 40 ára, heilmikið afmæli var haldið og starfsfólk tók á móti hátt í 200 gestum sem kíktu við og allir fengu að sjálfsögðu sneið af afmælisköku, áttu spjall og skoðuðu vinnustaðinn.

Á fyrstu árum Fjöliðjunnar fór starfsemin hægt af stað en í dag eru um sjötíu starfsmenn í Fjöliðjunni í alls konar verkefnum, atvinna með stuðningi, örorkuvinnusamningar út í atvinnulífinu við ýmis störf, ungir starfsmenn í tilboðum að kynna sér ýmsan vettvang í samfélaginu. Allt undir regnhlíf Fjöliðjunnar í góðri samvinnu við marga aðila.

Verkefnin í gegnum tíðina hafa tekið mið og mótast af aðsæðum á hverjum tíma. Sem dæmi má nefna að saumun og frágangur á striga fyrir útflutning á skreið var stórt verkefni til margra ára. Gerð jólasería með gömlu góðu lituðum ljósaperunum. Steypa á rafefnum til húsagerðar, múffur og hólkar sem notaðar var þegar rafmagn var lagt t.d. í nýbyggingar.

Meðfram vegum landsins eru gular stikur og merking þeirra var í mörg ár eitt af þeim verkefnum sem Fjöliðjan sinnti og verður mér alltaf hugsað til þeirra þegar ég er á ferðinni utan bæjar.

Í dag eru fjölbreytt verkefni innt af hendi í Fjöliðjunni. Þar má nefna pökkun á Prins pólói, salti í einstaklegar fallegar umbúðir í smásölu, móttaka einnota umbúða, stærsta umhverfisverkefni Akraness þar sem viðskiptavinir Fjöliðjunnar sækja um 84 milljónir á ári fyrir afgjald umbúðanna. Búkolla nytjamarkaður sem er einstaklega vel sóttur af viðskiptavinum í raun alls staðar af landinu.

Það er mín von að fyrirtæki um land allt leiti til verndaðra vinnustaða þegar þarf að inna minni og stærri verkefni af hendi sem gætu hentað slíkum stöðum. Ég veit að því verður tekið fagnandi.

Einnig er mikilvægt að fatlaðir einstaklingar og fólk með skerta vinnugetu fái að koma og vinna í fyrirtækjum landsins og taka þannig þátt í samfélaginu þrátt fyrir hamlanir og ég veit til dæmis að VIRK er í miklu samstarfi út í þjóðfélagið til að finna úrræði fyrir sína skjólstæðinga og koma fólki aftur út á vinnumarkaðinn.

Höldum utanum alla í samfélaginu okkar og sérstaklega um þá sem að minna mega sín.

 

Jónína Björg Magnúsdóttir

Greinarhöfundur er í 2. sæti á lista Sósíalista í NV-kjördæmi