Það er þetta með fyrsta kaffibollann á morgnana. Lognið á undan stormi dagsins. Smá einkastund til þess að láta hugann reika. Ef ég er ekki að velta fyrir mér uppruna tegundanna eða öðrum misgáfulegum alheimsspurningum yfir bollanum mínum þá les ég gjarnan yfir fréttamiðla og reyni að halda dampi í þjóðfélagsumræðunni. Í morgun bar ég bollann hátíðlega upp að vitunum, andaði vandlega að mér og tók hinn heilaga fyrsta sopa og leit svo á tölvuskjáinn. Minnstu mátti muna að ég spýtti þessum dýrmæta sopa yfir skjáinn minn þegar ég rak augun í það sem þar stóð.

Útileikvöllur fyrir fullorðna. Á Akranesi.

Kláðinn í kaldhæðnisbeininu varð nánast óbærilegur þegar ég las svo næstu setningu.

„Á Akranesi er einstaklega fjölskylduvænt og öruggt umhverfi…“

Þessi hugmynd kom víst fram á síðasta ári. Samþykkt einróma af öllum bæjarfulltrúunum níu. Hún fór kannski fram hjá mér þar sem ég var upptekin við að leita að sæmilegum leikvelli fyrir börnin mín hérna á Neðri Skaganum, einhvers staðar þar sem þeim stafaði ekki beinlínis hætta af leiktækjunum og væru í skjóli fyrir verstu veðrunum. Eða kannski að keyra í barnvæna sundlaug í næsta bæjarfélagi. Eða kannski í fjáröflun því börnin mín æfa ekki fótbolta og félögin þeirra þurfa því aðra fjármögnun en bæjarstyrki.

Í sjálfu sér finnst mér hugmyndin hin fínasta. Ég á örugglega eftir að nýta mér leikvöllinn þegar ég verð miðaldra með uppkomin börn eins og meirihluti bæjarstjórnar – með fullri virðingu fyrir þeim fína aldri sem ég stefni sjálf hraðbyri á. En forgangsröðun fulltrúanna okkar finnst mér stórundarleg í ljósi þess að á víð og dreif um bæinn okkar standa vanræktir og niðurníddir leikvellir. Vissulega hefur af og til verið girt í brók og smellt í smá aðgerðir, t.d. við Suðurgötu og rólóinn í Skógarhverfinu sem íbúar börðust hetjulega fyrir, en mér finnst það duga skammt í bæjarfélagi sem gefur sig út fyrir að vera svo „einstaklega fjölskylduvænt.“

Hafa vorir kæru bæjarfulltrúar t.d. nýlega farið og skoðað skólalóðina við Brekkubæjarskóla? Ekki? Nei, það er líka allt í lagi því hún hefur lítið sem ekkert breyst frá því að ég gekk þar í skóla fyrir 25 árum. Fullorðnir eru samt alveg velkomnir að koma þangað og leika á meðan þeir bíða eftir útileikvellinum sínum á „góðum stað“ í bænum. Ég get alveg staðfest að 10-20 þrautin er drulluerfið fyrir konur eftir barnsburð. Mjög góð fyrir grindarbotninn. Karlarnir geta farið í körfubolta á meðan. Passið ykkur bara að hanga ekki í körfunum, ég er ekki viss um að þær þoli bjórvömbina.

Hreystivöllurinn á Grundaskólalóðinni er rosalega flottur. Mér skilst að hollvinir hafi komið þar við sögu. Ekki bæjarstjórn sem þó ber ábyrgð á skólanum og öllum börnunum í honum. En svo er þetta víst ekki „alvöru“ hreystivöllur því það kostar svo rosalega mikið. Það skiptir ekki máli þó krakkarnir okkar séu oftast að standa sig framúrskarandi vel í skólahreystikeppninni. Þau gera það hvort sem þau hafa völl til að æfa sig á eða ekki. Vonandi fá samt fullorðnir Skagamenn alvöru útileikvöll með alvöru tækjum, annað væri hneisa.

Ég er svo hjartanlega sammála því að hér á Akranesi höfum við einstakan möguleika á að skapa fjölskylduvænt og öruggt umhverfi – en það er þá vinna sem þarf að ráðast í. Það eru svo margir staðir, margir litlir, grænir og skjólsælir blettir sem yrðu kjörnir fyrir litla rólóa – litla hverfiskjarna með bekkjum og leiktækjum þar sem fólkið í hverfinu getur komið saman og krakkarnir kynnst. Hver segir líka að það sé ekki hægt að smella eins og einu fullorðinsleiktæki hér og þar á rólóana? Af hverju mega börn og fullorðnir ekki bara leika sér á sama stað?

Hér á Akranesi eru líka margir afskaplega skemmtilegir en vannýttir staðir þar sem kjörið væri að setja upp skemmtilega og öðruvísi leikvelli, t.d. niðri á Breið (þ.e.a.s. ef núverandi bæjarstjórn hefði ekki selt hana undan okkur bæjarbúum að okkur forspurðum), Merkurtún, hjá torginu eða uppi við Byggðasafnið svo fátt eitt sé nefnt. Það væri líka hægt að gera svo miklu meira úr elsku Skógræktinni okkar en nú þegar hefur verið gert. Möguleikarnir eru svo miklir.

Leikvellirnir hér á Skaga eru í misjöfnu ástandi. Ástandið er verst fyrir neðan Þjóðbraut en sumir rólóarnir í Grundahverfinu geta nú aldeilis munað sinn fífil fegurri. Sum leiktækin eru það illa farin að af þeim stafar hreinlega mikil slysahætta. Sem betur fer laða þessir leikvellir ekki lengur að sér börn og standa yfirleitt sorglega yfirgefnir, sem er eflaust eina ástæðan fyrir því að enginn hefur slasað sig enn sem komið er.

Leikskólarnir okkar og lóðirnar við þá eru hins vegar algjörlega til fyrirmyndar og halda uppi fánanum fyrir okkur Skagamenn í fjölskyldubæjarkeppninni. En þegar leikskólarnir eru opnir á daginn þá er um fátt að velja. Ég hef áður tjáð mig um ungbarnaróló og skort á svæðum fyrir yngstu börnin hér á Akranesi sem ekki eru kominn inn á leikskóla. Hvar geta þau leikið sér með foreldrum sínum á virkum dögum? Hvert geta dagforeldrar farið þar sem lítil kríli geta leikið í öryggi og skjóli? Getum við Skagamenn verið þekktir fyrir það að í 7000 manna samfélagi sé aðeins einn einasti róló ætlaður yngstu krílunum? Með tveimur rólum? Það skiptir kannski ekki máli ef við erum með skæslegan fullorðinsróló á áberandi stað til sýnis fyrir ferðamenn og annað utanbæjarfólk.

Auðvitað væri það mjög glæsilegur minnisvarði núverandi bæjarstjórnar að skilja eftir sig svona fínan útileikvöll sem gefur þeim í Mósó ekkert eftir. En að sama skapi yrði það fremur neyðarlegt fyrir fulltrúana okkar að stilla slíkum fíneríis fullorðinsróló upp í samanburði við niðurnídda barnarólóana hér í bæ. Það er líka ekki nóg að henda bara upp róló einhvers staðar – hvort sem það er fyrir börn eða fullorðna. Það þarf að halda honum við næstu árin og endurnýja það sem gengur úr sér. Samkvæmt tölum frá Mosó þá var áætlaður kostnaður við útileikvöll fyrir fullorðna 4,5 milljónir króna. Hvað mun svo viðhald og endurnýjun á tækjunum, grassláttur og almenn umhirða næstu árin kosta?

Hér á Akranesi, fjölskyldubænum sjálfum, er bara svo ótalmargt annað sem er mun brýnna að leggja fjármagn í. Verandi þriggja barna móðir þá finnst mér auðvitað að börn ættu að vera í forgangi. En ég þekki það einnig af persónulegri reynslu að þörfin hjá gamla fólkinu okkar er mjög brýn og margir sem bíða eftir úrræðum en þó fæst ekki fjármagn fyrir fleiri vistunarrýmum á Höfða, eitthvað sem bæjarstjórnin okkar mætti alveg beita sér fyrir af meiri krafti. Ef við erum svona fjölskylduvænt samfélag, ættum við þá ekki að hlúa að þeim fjölskyldumeðlimum sem mest þurfa á því að halda?

Ég vil ítreka að ég er ekki á móti þessari góðu hugmynd og vona að hún verði einn daginn að veruleika. En ég vona samt heitt og innilega að aðrir mikilvægari hlutir verði settir í forgang hjá okkar góða bæjarfélagi á næstu misserum. Af nógu er að taka.

Þangað til að eitthvað breytist get ég allavega huggað börnin mín með því að segja:
„Þetta er allt í lagi krílin mín, við förum bara á róló þegar þið verðið miðaldra.“

Ég læt fylgja mér nokkrar myndir sem ég hef tekið á rólóleiðangrum okkar fjölskyldunnar á síðustu mánuðum. Þær tala sínu máli.

 

Tinna Steindórsdóttir