medium

large

thumbnail

1536x1536

2048x2048

small

custom-size

Þjónustan var betri hjá gömlu landpóstunum

Stúkuhúsið Kaffi blæs til sóknar

Skoðunardagur fornbíla er á mánudaginn

Veggurinn sem vaknar – vígsla vegglistaverks

„Ég er mjög tengdur þessum stað“

Segir brýnt að auka ekki óvissu með frekari töfum

core/heading

<h2>Rætt við Magnínu G. Kristjánsdóttur fjármálastjóra Dalabyggðar. Hún á áratuga starf að baki fyrir sveitarfélagið og hefur unnið þar með níu sveitarstjórum</h2>

core/paragraph

Magnína er Dalakona. Hún átti heima á Sámsstöðum í Laxárdal til sjö ára aldurs en Guðbjörg Margrét Jónsdóttir móðir hennar er þaðan og þar bjuggu móðurafi hennar og amma. Faðir Magnínu, Kristján Gunnlaugur Bergjónsson er frá Snóksdal í Miðdölum. Magnína hlær og hristir höfuðið þegar hún er spurð hvort því fylgi togstreita að vera bæði Miðdælingur og Laxdælingur. En hún leiðréttir blaðamann sem telur hana núna vera Búðdæling. „Þótt ég búi í Búðardal þá er ég Laxdælingur,“ segir hún. „Við fluttum hingað þegar ég var sjö ára. Þá byggði pabbi minn íbúðarhús hérna og við fluttum í það. Svo komu móðurafi og amma og bjuggu hjá okkur og líka föðuramma mín frá Snóksdal. Föðurafi hét Bergjón Kristjánsson sem er frekar sjaldgæft nafn. Hann bjó hjá okkur á haustin og starfaði í sláturhúsinu. Dóttir mín lét skíra son sinn nafninu hans, en prestinum þótti það ekki alveg sjálfsagt.“ Blaðamaður hefur á orði að nafnið Magnína hljóti að vera sjaldgæft líka. „Já, við vorum bara þrjár á landinu með því nafni síðast þegar ég gáði,“ segir hún. „Móðuramma mín hét Magnúsína en vildi ekki að ég fengi það nafn. Svo mamma fór þá leið að láta skíra mig Magnínu.“

Vildi ekkert með skólann hafa

Magnína segist alltaf hafa verið heimakær. „Ég ætlaði meira að segja ekkert í skólann hérna þegar að því kom,“ segir hún. „En pabbi minn fór nú bara með mig og ég sættist á það.“ Hún hætti námi eftir grunnskólann og kynntist manninum sínum snemma, honum Sigurði Ingvasyni. Hann er frá Borðeyrarbæ í Hrútafirði svo hún sótti hann ekki langt. „Við vorum 17 ára,“ segir hún. „Við byrjuðum búskapinn í Búðardal og ég vann á skrifstofu Kaupfélagsins í mörg ár. Svo fæddist dóttir okkar árið 1983 og ég dreif mig í nám í verslunardeild sem var boðið upp á hér frá skólanum á Akranesi. Þar sem ég var ekki hrifin af því að fara mikið að heiman vildi ég gjarnan nýta mér það sem var boðið upp á hér.“

core/image

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2025/06/Eins-gott-ad-finnast-gaman-ad-reikna_3-1200x900.jpg" alt="" class="wp-image-92226" /><figcaption>Falleg teikning sem á heiðurssess á vegg í íbúðinni, gerð eftir barnamyndum af Magnínu og Sigurði.</figcaption></figure>

BS próf á fimm árum

Seinna fór Magnína í í viðskiptafræði við Háskólann á Akureyri og gat tekið það í fjarnámi. „Ég útskrifaðist þegar ég var fimmtug,“ segir hún. „Við vorum sjö manns sem byrjuðum í náminu og það voru minnir mig tveir sem ekki útskrifuðust. Þetta var ansi mikið með vinnu og heimilishaldi þótt krakkarnir væru reyndar uppkomnir.“ Þau Sigurður eiga tvö börn og eitt tengdabarn, Heiðmar Örn Ólafsson. Börnin eru Eva Björk og Ernir Freyr og barnabörnin eru orðin fjögur: Breki Örn, Bergjón Paul, Kristján Ingvi og Rannveig Ronja. „Við fórum okkur hægt í BS náminu á sínum tíma,“ segir Magnína. „Ég og vinnufélagi minn í dag. Við vorum alltaf samstíga; tókum þetta á einum fimm árum og útskrifuðumst árið 2009. Það var mun auðveldara fyrir okkur að vera tvær og líklega hefði ég ekki gert þetta annars. Svo var alltaf mjög mikið fjör þegar við fórum sjö saman í staðarlotur til Akureyrar, það var einu sinni á önn.“

Níu sveitarstjórar

Eftir að hafa verið á Kaupfélagskrifstofunni vann Magnína á skrifstofu Verkalýðsfélagsins Vals og á skrifstofu í trésmiðju um sinn, en svo bauðst henni vinna á skrifstofu sveitarfélagsins. „Þar er ég svo búin að vera síðastliðin 38 ár,“ segir hún hlæjandi. „Ætli það sé kannski kominn tími á það hjá mér að fara að breyta til! En mér hefur alltaf fundist gaman að vinna á skrifstofunni.“ Hún hefur unnið með allnokkrum sveitarstjórum á þessum tíma, Björn Bjarki Þorsteinsson núverandi sveitarstjóri er sá níundi. „Haraldur kom reyndar tvisvar, en ég tel hann bara einu sinni,“ segir hún kankvís á svip. „Vonandi hef ég ekki gleymt neinum.“

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2025/06/Eins-gott-ad-finnast-gaman-ad-reikna_5-1200x800.jpg" alt="" class="wp-image-92227" /><figcaption>Stjórnsýsluhúsið í Búðardal.</figcaption></figure>

Alls kyns rekstur í húsinu

Magnína á því langan feril að baki í vinnu með sveitarstjórnarfólki. Fyrst þegar hún byrjaði á þeim vettvangi var hún í hálfu starfi, með bókhald og símsvörun. „Ég byrjaði með bókhaldið og launin fyrir Laugaskóla,“ segir hún. „Svo breyttist það og ég fór að taka öll laun fyrir Dalabyggð og líka fyrir Hjúkrunarheimilið Fellsenda um tíma.“ Í dag reiknar hún út laun fyrir ríflega áttatíu launþega að meðtöldum húsaleigubótum og nefndarlaunum. Hún hefur orð á því að það hafi orðið gríðarlega breytingar á vinnustaðnum þann tíma sem hún hefur starfað þar. „Fyrst vorum við bara nokkur á skrifstofunni,“ segir hún. „Það var ég og sveitarstjórinn og síðan bættist við bókari á skrifstofu Laxárdalshrepps, byggingafulltrúinn, Verkalýðsfélagið Valur og presturinn. Einar fyrrverandi skólastjóri frá Laugum var þarna með aðstöðu vegna vinnu fyrir skjalasafnið og Vátryggingafélag Íslands var með skrifstofur á efri hæðinni. Sýslumaðurinn, lögreglan, ráðunauturinn og bókasafnið voru á neðri hæðinni. Og núna er fullt hús hér af fólki með alls kyns starfsemi og nýsköpunarsetur niðri.“

Til staðar um mánaðamót í tæp fjörutíu ár

Þegar Magnína hóf störf í ráðhúsi sveitarfélagsins var það í sömu byggingu og nú, á Miðbraut 11 í Búðardal. Húsið var nýbyggt þá og ekki að fullu frágengið. Hún segist í upphafi hafa verið yngst í starfsmannahópnum, en sé núna orðin elst. Allan tímann hefur hún reiknað út launin. „Það þýðir viðveru um hver mánaðamót öll þessi ár,“ segir hún. „Mörg sveitarfélög eru með einn ákveðinn launafulltrúa og það er ekki ráðið í afleysingar, enda eru samningar orðnir með sífelldum viðbótum sem er flókið að eiga við og finnast bara í fundargerðum stéttarfélaganna. Ég segi stundum að launataxtarnir séu komnir í þrívídd; þetta er endalaus frumskógur. <a>Það er eins gott að manni finnst gaman að reikna</a>!“ Hún hefur aðeins einu sinni þurft afleysingu í lengri tíma. „Það var í átta vikur vegna liðskiptaaðgerðar,“ segir hún. „Svo handleggsbraut ég báðar hendur og þá þurfti ég afleysingu, en bara um tvenn mánaðamót.“ Hún tekur fram að vegna viðskiptanámsins hafi hún um tíma tekið langar helgar í frí.

Kórstarfið skemmtilegt

Margt hefur breyst í Búðardal síðan Magnína man fyrst eftir sér þar. Ekki síst hefur samfélagið tekið breytingum. „Allt fólkið sem maður var mest með er annað hvort flutt eða dáið,“ segir hún. „Ég er hætt að þekkja alla sem ég reiknaði út laun fyrir hjá Dalabyggð, en það gerði ég áður. Það er svo mikil endurnýjun. Það er hægt að hafa margt fyrir stafni hérna í tómstundastarfi, það er kórastarf og leikfélagið er endurvakið og boðið upp á ýmislegt fyrir börn og unglinga. Svo er að koma nýtt íþróttahús og sundlaug.“ Sjálf hefur hún talsvert sungið með kórum og gegndi formennsku í Söngfélaginu Vorboðanum þar til hún fór í háskólann, þá tók hún hlé. Hún hefur líka sungið með kór sem var stofnaður fyrir nokkrum árum og heitir Hljómbrot. Söngfélagið Vorboðinn var kór sem var stofnaður fyrir mörgum árum en er ekki lengur starfandi. Stjórnandi hans var m.a. Halldór Þórðarsson frá Breiðabólsstað og það var farið í söngferðalög og haldnar söngskemmtanir. Ýmis önnur félagsstörf hafa komið við sögu, Magnína sinnti til að mynda stjórnarstörfum og var gjaldkeri í starfsmannafélagi Dala- og Snæfellsnessýslu í fjöldamörg ár.

Þokan ekki úr Hrútafirði

Það er ljóst að Magnína hefur yndi af tónlist, enda hlustar hún mikið og horfir gjarnan á tónleika í sjónvarpi séu þeir í boði. Ef það koma kórar í Dalina lætur hún sig heldur ekki vanta í áheyrendahópinn. Svo hafa þau Sigurður mjög gaman af því að ferðast. Þau hafa reyndar ekki vanið komur sínar til Tenerife, en hafa ferðast víða um Evrópu með Bændaferðum og kynnst góðum ferðafélögum þar. Magnína segir að næst á dagskrá sé að skella sér til Austurríkis í haust. „Það á fara upp til fjalla og upplifa það þegar kýrnar eru reknar þaðan heim fyrir veturinn,“ segir hún. Þau Sigurður hafa lengi búið í sama húsinu og þeim líður vel í Búðardal. „Það er ágætt að búa hér,“ segir hún. „Stundum er reyndar þoka og þá er sagt að hún berist hingað úr Hrútafirðinum. En ég segi alltaf nei við því vegna þess að í Hrútafirðinum er alltaf gott veður!“

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2025/06/Eins-gott-ad-finnast-gaman-ad-reikna_2-1200x1600.jpg" alt="" class="wp-image-92228" /><figcaption>Hjónin á ferðalagi í Mónakó.</figcaption></figure>

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2025/06/Eins-gott-ad-finnast-gaman-ad-reikna_4-1200x1326.jpg" alt="" class="wp-image-92229" /><figcaption>Magnína á pallinum við hús sitt, þar sem náttúran er allt um kring.</figcaption></figure>

Fréttaveita Vesturlands

Eins gott að finnast gaman að reikna