Rætt við Arnór Hermundarson, stýrimann á Farsæli SH 30

Arnór Hermundarson býr ásamt eiginkonu sinni, Maríu Kúld og börnum, í Stykkishólmi en þegar blaðamaður hitti á hann í Stykkishólmi voru flutningar hjá þeim hjónum í gangi og því gafst stuttur tími til spjall við Skipavíkurhöfn í Stykkishólmi.

Ég var ælandi 16 ára ferskur

Báðir afar Arnórs voru sjómenn, faðir hans var sjómaður og vinnur við sjávarútveg og tengdapabbi hans er einnig sjómaður. „Það kom því ekkert á óvart að ég skyldi hafa farið þessa leið. Til að byrja með var ég aðallega að fara á sjó á sumrin og með skóla á veturna. Ætli ég hafi ekki verið 16 ára þegar ég fór fyrst á sjó, þá með afa og pabba. Ég var ælandi ferskur og hét því að ég myndi aldrei gera þetta að mínu lifibrauði. Eftir að hafa flutt suður og sest á skólabekk í háskóla, útskrifast úr Íþrótta- og heilsufræði, flutti ég í kjölfarið til Svíþjóðar og eignast barn. Þá togaði sjórinn mig til baka. Ég byrjaði því á sjó, sem mína aðal atvinnu árið 2014 og hef verið á sjó síðan þá,“ nefnir Arnór. „Það má til gamans geta að amma mín lagði hart að mér að gerast ekki sjómaður, það væri ekkert vit í því. En hér erum við öllum þessum árum seinna og ég held að hún sé búin að sætta sig við ákvörðunina,“ segir Arnór og hlær.

*Arnór um borð í Farsæli SH 30. Ljósm. ah.*

Stýrimannavaktin

Hvernig er stýrimannavaktin um borð í Farsæli SH 30? „Við förum alltaf út í hádegi á miðvikudegi og komum í land ekki seinna en á þriðjudagsmorgni. Um borð erum við á sextán tíma vöktum og hvílumst í átta tíma. Stýrimannavaktin er þannig að ég byrja á miðnætti uppi í brú og er þar að reyna að fiska eitthvað til klukkan átta um morguninn þegar skipstjórinn vaknar og tekur við. Þá fer ég niður á dekk að vinna til klukkan fjögur og fer þá að sofa, svo endurtekur þetta sig dag eftir dag,“ segir Arnór. En hvað er það við sjóinn sem heillar? „Það er mjög erfitt að segja hvað heillar við hann, það er svo margt sem erfitt er að koma í orð. Góðu dagarnir þar sem það er mikið fiskerí og gott veður heilla alltaf, en aftur á móti þegar það er skítaveður og lítið fiskerí þá heillar það ekkert sérstaklega en það er bara hluti af þessu,“ nefnir Arnór.

Grásleppuveiðar hafa mestan sjarma

Arnór hefur mest verið á netaveiðum, grásleppu og grálúðu. „Ég hef alltaf kunnað vel við það, auk þess byrjaði ég fyrst á snurvoð og gerði það í nokkur ár og kunni mjög vel við þann veiðiskap. Síðustu ár hef ég verið mest verið á trolli og er það fínasti veiðiskapur líka. Ekkert af þeim veiðum sem ég hef prófað væri ég ekki til í að fara á aftur og hafa þær allar sinn sjarma.

Það er samt eitthvað við grásleppuveiðar sem hefur hvað mestan sjarma. Þegar höfnin iðar af lífi, sjómenn að gera trillurnar klárar fyrir sumarið og allir fullir tilhlökkunar. Að vakna eldsnemma, jafnvel fjögur á morgnana í nætursólinni og halda á sjó í rjómablíðu – það er fátt sem toppar það,“ segir Arnór.

Ekki mikil frístund á milli túra

En hvernig er svo lífið á milli túra? „Eins og staðan er núna þá er ekki mikill tími á milli túra. Það er róið stíft þannig að það gefst ekki mikill tími fyrir frístundir, nema þegar ég tek einstaka frítúr. Þá erum við fjölskyldan dugleg að skreppa í bústað, fara á skíði eða gera eitthvað skemmtilegt saman. Á sumrin, þegar skipinu er lagt, þá er mesti tíminn fyrir frístundir, ferðalög og að njóta samverunnar með vinum og fjölskyldu. Ég hef mikinn áhuga á íþróttum og reyni að fylgjast með þeim, bæði fótbolta og körfubolta,“ nefnir Arnór en hvernig er þessi lífsstíll, að vera sjómaður? „Lífsstíllinn að vera sjómaður er einstakur, sem getur verið bæði jákvætt og neikvætt. Sem sjómaður er maður mikið fjarverandi og missir því af mörgu sem er að eiga sér stað í landi, hvort sem það eru viðburðir í lífi fjölskyldu og barna eða annað tilfallandi. Þá gildir bara að gera sem mest úr tímanum þegar maður er heima. Ég þakka fyrir netið og snjallsíma. Konan mín er mjög dugleg að bæði taka myndir og hringja svo ég missi af sem fæstu. Að sama skapi, ef áhöfnin er hress og kát, þá geta túrarnir verið fljótir að líða,“ segir Arnór.

Flestar góðar sögur af sjónum eru ekki birtingarfærar

Blaðamaður spyr að lokum Arnór um hvort að hann gæti lýst því að vera á sjónum fyrir þá sem ekki hafa stundað sjóinn? „Að vera á sjó er eins og að búa í litlu samfélagi sem snýst allt um fiskveiðar. Í þessu samfélagi verða allir að vera með sín hlutverk á hreinu og stefna allir að sama markmiði. Menn verða að vera tilbúnir að ganga í hvaða verk sem er sama hvaða starfsheiti þú ert með. Hver dagur er frábrugðinn þeim síðasta þótt það sé verið að gera sama hlutinn,“ nefnir Arnór áður en blaðamaður spyr um eina góða sögu af sjónum. „Flestar góðar sögur af sjónum eru ekki birtingarhæfar, það er nú bara þannig. Eitt atvik sem kannski stendur upp úr er þegar ég var á grásleppu sumarið 2011 með tengdapabba og bróður hans. Þeir voru alltaf til í glens og fengu þá flugu í höfuðið að festa gamalt og þungt sjónvarp úr bátnum við færið hjá kunningja sínum og vini. Þetta var heljarinnar maus og mikið hlegið. Ég hefði viljað sjá svipinn á honum þegar hann fór að draga og að í færinu birtist sjónvarp,“ nefnir Arnór að lokum.

Fátt sem toppar að fara á sjó í rjómablíðu

Rætt við Arnór Hermundarson, stýrimann á Farsæli SH 30

Rætt við Arnór Hermundarson, stýrimann á Farsæli SH 30