medium

large

thumbnail

1536x1536

2048x2048

small

custom-size

ÍATV getur ekki lengur streymt leikjum kvennaliðs ÍA

Hildur SH fékk veiðarfærin í skrúfuna

Samtökin Sól til framtíðar formlega stofnuð

Héldu samráðsfund Öruggara Vesturlands í Borgarnesi

Ráðgjafi VÍS nú til staðar í útibúi Íslandsbanka á Akranesi

Jörð skalf undir Grjótárvatni snemma í morgun

core/paragraph

Ágústa Einarsdóttir og Sveinn Bárðarson í Grundarfirði vöknuðu snemma morguns mánudaginn 21. apríl síðastliðinn þar sem Ágústa hafði misst legvatnið en hún var þá gengin nær fulla meðgöngu með barn þeirra. Þau höfðu strax samband við fæðingadeildina á Akranesi og boðuðu komu sína. Ekki var lagt af stað í neinum flýti heldur fór Ágústa í sturtu, tók til dótið sitt og opnaði Líkamsræktina sem hún rekur áður en haldið var af stað. Hún var byrjuð að finna samdrætti þegar þarna var komið við sögu. Svo þegar allt var klárt var haldið áleiðis á Akranes.

„Við vorum að koma niður af Vatnaleiðinni þegar ég fæ mikla rembingsþörf en þá átta ég mig á hversu hratt þetta var að gerast,“ segir Ágústa í stuttu spjalli við fréttaritara Skessuhorns. „Ég á tvö börn fyrir og það tók dágóðan tíma að koma þeim í heiminn þannig að ég var ekkert stressuð á þessum tímapunkti,“ bætir hún við. Er þau nálgast bæinn Dalsmynni í Eyja- og Miklaholtshreppi finnur Ágústa að barnið er að koma. „Ég bið Svein að keyra út í kant því þetta sé ekki eðlilegt. Ég finn að fæðingin er komin af stað og við verðum að stoppa strax.“

Sveinn hringir í ljósmóðurina á Akranesi sem hefur strax samband við Neyðarlínuna þar sem ræstur var út sjúkrabíll og læknir frá Borgarnesi. „Ég sé bara að höfuðið á barninu er komið og áður en ég veit af er ég bara með drenginn í höndunum,“ lýsir Sveinn af hans upplifun en þarna gerðust hlutirnir einfaldlega mjög hratt. „Þetta var alveg ótrúlegt, maður hafði engan tíma til að hugsa eða gera neitt þetta gerist nánast á augabragði,“ bætir hann við.

Með bílinn stopp úti í vegarkanti einhversstaðar úti í sveit voru þau með nýfæddan dreng í höndunum. Þetta hefur aldeilis verið upplifun? „Við vorum ekki með neitt. Ég vafði honum inn í peysuna mína og reyndi að örva hann aðeins eftir leiðbeiningum frá ljósmóðurinni. Hann var svo fölur og svo heyrðist ekkert í honum til að byrja með. Svo leið manni betur þegar hann fór að láta heyra í sér í fanginu á mömmu sinni.“

Þau óku því áleiðis á móti sjúkrabílnum sem mætti þeim sautján mínútum síðar. Þar fóru þau upp í sjúkrabílinn þar sem sjúkraflutningamenn og læknir tóku við þeim. „Það var töluverður léttir að komast í hendur fagfólksins en þetta fór samt allt vel og öllum heilsast vel,“ segja þau skötuhjú.

Þau fóru svo á fæðingadeildina á Akranesi þar sem allir jöfnuðu sig eftir hamaganginn í góðum höndum á starfsfólkinu þar. „Þau grínuðust í mér að ég gæti fengið vinnu þarna hjá þeim á fæðingadeildinni,“ segir Sveinn brosandi þó svo að hann hafi ekki þegið það boð, enda nóg að gera heima að hugsa um nýfæddan soninn.

Hvort að hið umdeilda ástand þjóðveganna á Snæfellsnesi hafi haft þessi áhrif skal ósagt látið - en umfram allt heilsast öllum vel.

core/image

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2025/04/Flytti-ser-i-heiminn-vid-Dalsmynni-2-2-1200x1600.jpg" alt="" class="wp-image-90572"/><figcaption>Ágústa og nýfæddur sonurinn í morgunsólinni á þjóðveginum en Sveinn smellti þessari mynd þegar ástandið hafði róast aðeins.</figcaption></figure>

Fréttaveita Vesturlands

Flýtti sér í heiminn við Dalsmynni