medium

thumbnail

small

custom-size

Sumri fagnað með Skeifudegi

large

Skipuleggja glerblásturshátíð á Hellissandi

1536x1536

Lokaárið í bili á vettvangi í Ólafsdal

2048x2048

Veðrið fram á sumar

Heimsmeistaramótið í ruslakarli fór fram í Grundarfirði

Grunnskóli Snæfellsbæjar símalaus skóli í þrjú ár

core/heading

<h2>Haraldur Ingólfsson er fimmfaldur Íslandsmeistari og fjögurra barna fótboltafaðir</h2>

core/paragraph

Akranes státar af því að hafa fóstrað margar af bestu knattspyrnukempum landsins. Íþróttin er djúpt ofin í menningarvef Akraness og hefur mótað líf ótal íbúa bæjarins. Gullaldarlið ÍA og síðan liðið á tíunda áratugnum áttu hug bæjarfélagsins allan, þar sem ófáum bikurum var hampað. Einn af máttarstólpum liðsins, Haraldur Ingólfsson, situr frammi fyrir nýju hlutverki og fylgir eftir næstu kynslóð, en að þessu sinni úr stúkunni. Sterkar fótboltafjölskyldur á Akranesi eru vel þekktar og um þessar mundir skín fjölskylda Haraldar og Jónínu Víglundsdóttur skærast. Þau eiga fjögur börn sem öll hafa náð eftirtektarverðum árangri. Hákon Arnar Haraldsson, nýr varafyrirliði landsliðsins og leikmaður Lille í Frakklandi, fer þar í fararbroddi. Auk Hákonar eiga þau börnin, Unni Ýr, Tryggva Hrafn og Hauk Andra sem öll hafa leikið fyrir ÍA í efstu deild við góðan orðstír. Haraldur segist vera ánægður með titilinn fótboltafaðir og vill halda þeim titli sem lengst.

Fótbolti hefur fylgt Haraldi alla tíð. Hann segir æskuna litast af minningum um sig reimandi á sig takkaskóna á leiðinni út í fótbolta á stóru túni. Haraldur prófaði hinar ýmsu íþróttagreinar þegar leið á barnæskuna en fótboltinn var alltaf í fyrsta sæti. Hæfileikarnir leyndu sér ekki og kom snemma í ljós að Haraldur var með þeim betri á sínum aldri. Hann segist þó aldrei hafa verið bestur. Hann hafi því þurft að leggja meira á sig en alltaf verið mikill liðsmaður.

Árið 1985 kynnist Haraldur konunni sinni Jónínu Víglundsdóttur. „Ég var fimmtán ára og hún sextán að verða sautján. Þá voru nú ekki nema tveir mánuðir í að hún fengi bílpróf eftir að við byrjuðum saman. Hún var með mig á rúntinum, fimmtán ára strákinn! Þetta var líf og fjör.“ Jónína var þá búin að brjótast inn í lið Íslandsmeistara ÍA og varð síðar burðarás í liðinu.

core/image

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2025/04/Haraldur-Ingolfsson-er-fimmfaldur-Islandsmeistari-og-fjogurra-barna-fotboltafadir_3-1200x969.jpeg" alt="" class="wp-image-90252" /><figcaption>Haraldur skorar fyrir ÍA gegn Víkingi og fagnar hér markinu. Ljósm. Friðþjófur Helgason</figcaption></figure>

Skagapiltar sem rituðu gullaldarsöguna

Árið 1987 tók Guðjón Þórðarson við ÍA og tók unga leikmenn inn í hópinn, þeirra á meðal Harald. „Ég vonaðist til að fá að koma stöku sinnum inn á um sumarið. Svo fæ ég tækifærið, þá var ekki aftur snúið,“ segir Haraldur sem festi sig í sessi sem byrjunarliðsmaður aðeins sautján ára gamall. Eftir tvö góð tímabil fer að halla undan fæti hjá liðinu sem féll niður um deild 1990. „Liðið var gæðamikið en umskiptin voru of mikil. Mikið af reyndum leikmönnum hættu, liðið var ekki tilbúið til að takast á við þá breytingu. Við fengum öflugan liðsstyrk og við ungu strákarnir sem höfðum spilað í þrjú ár tókum við keflinu. Í kjölfarið hefst gullaldartímabilið sem varði næstu sex árin.“ ÍA fór beint aftur upp í deild þeirra bestu og hampaði Íslandsmeistaratitlinum samfellt fimm ár í röð og bikarmeistaratitlinum í tvígang. „Það var mikill karakter í liðinu, bæði stórir og sterkir leikmenn í bland við lipra stráka sem var frábær blanda. Það var ótrúlega gaman að taka þátt í þessu.“

Hæfileikar með vinstri fótinn

Haraldur lýsir sjálfum sér sem óeigingjörnum og miklum liðsmanni. Kristallast það í því að hann var stoðsendingahæsti leikmaður efstu deildar sex ár í röð, þar til hann hélt út í atvinnumennsku. „Eigið egó dreif mig aldrei áfram, að vinna leiki og geta hjálpað til með það, fannst mér skemmtilegast. Mér voru gefnir ákveðnir hæfileikar með vinstri fótinn. Ég náði að nýta mér þá hæfileika og fullkomna þá.“

Haraldur er einn af fáum sóknarþenkjandi leikmönnum efstu deildar sem getur státað af því að hafa spilað 114 leiki í röð í deildarkeppni. Það stóð þó tæpt stöku sinnum. ,,Eitt sinn fékk ég rosalegt tramp á litlu tána tveimur dögum fyrir leik. Ég var að drepast í tánni, hún var alveg blá og marin. Ég komst varla í fótboltaskó. Við vorum að spila á Akureyri og Gaui Þórðar sagði ákveðinn; þú spilar, ég tala bara við lækni á Akureyri, við deyfum tánna og þú spilar, svo var það bara gert,“ segir Haraldur og hlær. Á hápunkti gullaldartímabils Skagans eignuðust Haraldur og Jónína sitt fyrsta barn, Unni Ýr. Jónína var þá á hátindi ferils síns, sem fyrirliði ÍA, og hafði nýverið verið útnefnd sem besti leikmaður efstu deildar, annað árið í röð.

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2025/04/Haraldur-Ingolfsson-er-fimmfaldur-Islandsmeistari-og-fjogurra-barna-fotboltafadir_2-1200x800.jpeg" alt="" class="wp-image-90253" /><figcaption>Skagafjölskyldan fagnar eftir stórleik Hákonar í Meistaradeildinni.</figcaption></figure>

Fjölskyldan á faraldsfæti

Tveimur árum síðar, árið 1996, fæddist elsti sonurinn, Tryggvi Hrafn. Sama ár héldu þau fjögur út til Aberdeen í Skotlandi, þar sem atvinnumannsferill Haraldar hófst. Þar lék hann í eitt ár, áður en leiðin lá til Borås í Svíþjóð, þar sem hann lék með Elfsborg í tvö ár. Því næst var farið til Raufoss í Noregi, þar sem Haraldur lék í næstefstu deild með samnefndu liði. Haraldur reyndist Raufoss betri en enginn og skoraði 34 mörk í 84 leikjum. Hákon Arnar kom í heiminn á síðasta ári fjölskyldunnar í Noregi, og var þá ákveðið að snúa aftur heim á Skagann. Þar lék Haraldur eitt tímabil áður en skórnir voru lagðir á hilluna.

„Ég var búinn að upplifa allt sem mig langaði í boltanum. Ég hef aldrei séð eftir þessari ákvörðun.“ Haraldur, sem er viðskiptafræðimenntaður, hóf störf sem aðstoðarútibússtjóri Kaupþings á Akranesi og þar starfaði hann næstu tíu árin. Fótboltinn var þó aldrei langt undan, samhliða bankastörfum studdi hann börnin sín sem voru að taka sín fyrstu skref í fótboltanum. Eftir bankaferilinn tók Haraldur við sem framkvæmdastjóri knattspyrnudeildar ÍA. „Ég vissi það fyrir fram að maður yrði í vinnunni allan sólarhringinn ef maður er í starfi sem framkvæmdastjóri íþróttafélags. Ég hugsaði að ég yrði í þrjú til fimm ár í því og árin urðu þrjú. Svo sótti ég um starfið sem ég er í í dag, sem útibússtjóri Sjóvá á Akranesi og er búinn að vera hér í átta ár,“ segir Haraldur og virðist hissa hve fljótur tíminn er að líða.

Fótboltaforeldrar í fullri vinnu

Fótboltaáhuginn á heimilinu hefur ekki leynt sér, en öll fjögur börn Haraldar og Jónínu hafa náð eftirtektarverðum árangri í fótboltanum, enda ekki langt að sækja hæfileikana. Unnur Ýr er einn leikjahæsti leikmaður kvennaliðs ÍA og skoraði 92 mörk, áður en hún lagði skóna á hilluna í fyrra. Tryggvi Hrafn fór ungur út í atvinnumennsku, sneri aftur til landsins og gekk til liðs við Val. Tryggvi hefur sannað sig sem einn besti sóknarmaður efstu deildar. Hákon Arnar er nýskipaður varafyrirliði landsliðsins og er lykilmaður Lille í Frakklandi. Yngsta barn hjónanna, Haukur Andri, spilar í dag fyrir ÍA og er einn efnilegasti leikmaður efstu deildar. „Það er auðvitað mjög gaman að vera fótboltaforeldrar ennþá. Maður er enn að fara á völlinn sem fótboltaforeldri, líkt og maður gerði fyrir 20 árum.“

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2025/04/Haraldur-Ingolfsson-er-fimmfaldur-Islandsmeistari-og-fjogurra-barna-fotboltafadir_4-1200x1309.jpg" alt="" class="wp-image-90254" /><figcaption>Gullin varin í varnarveggnum: Sturlaugur Haraldsson, Haraldur, Mihajlo Biberčić og Sigursteinn D. Gíslason. Ljósm. Friðþjófur Helgason</figcaption></figure>

Maður hristir stundum hausinn

„Við hvöttum börnin okkar til að prófa aðrar íþróttir en fótboltahefðin er gríðarleg hér á Skaganum. Félagsskapurinn og löngunin til að vilja æfa hefur fylgt krökkunum. Það er ekki líkt og við höfum rekið þau út í fótbolta með harðri hendi. Maður hristir stundum hausinn yfir því hvernig þetta hefur þróast. Eitt er að hafa hæfileika en að allt gangi upp og það að komast á hæsta stig í fótbolta er annað. Við getum ekkert sagt að það sé einhver formúla sem segir að þú verðir góður í fótbolta.“

Haraldur lýsir börnum sínum sem ólíkum leikmönnum með mismunandi styrkleika og hæfileika á knattspyrnuvellinum. Þó að þau séu af sama bergi brotin eru þau hvert og eitt með sinn einstaka leikstíl.

Hálf óraunverulegt

Hákon Arnar fór aðeins sextán ára út í atvinnumennsku er hann gekk til liðs við FC Kaupmannahöfn. Foreldrarnir fengu góðan stuðning frá vinnuveitendum sínum og dvöldu úti hjá Hákoni. „Við teljum að það hafi verið lykilatriði að skapa góða aðstöðu fyrir hann, að vera með okkar annað heimili í Danmörku á þessum tíma. Hann var auðvitað mjög ungur og ég held að það hafi skipt máli upp á það að honum hafi liðið vel. Við Jónína aftur á móti vorum lítið saman þetta tímabil þar sem við fórum út til skiptis. Þetta plan sem farið var út í, þegar Hákon fór til Kaupmannahafnar, gekk alveg fullkomlega upp. Það var eitthvað sem maður gat alls ekkert séð fyrir fram. Hans karakter vex með aukinni ábyrgð sem sett er á hann. Næsta ábyrgðarhlutverk er sem varafyrirliði landsliðsins.“

Hákon hefur fest sig í sessi sem lykilmaður í íslenska landsliðinu. Hann leikur með einu af sterkustu liðum Frakklands og hefur látið að sér kveða í Meistaradeildinni. „Stundum finnst manni það hálf óraunverulegt að Hákon sé kominn svona langt. Maður sá það áður en Hákon fór út að hann var gríðarlegt efni. Þegar hann var valinn á landsliðsæfingar 14-15 ára þá sá maður hversu góður hann var í samanburði við aðra. Hann hafði strax mikinn leikskilning þó að hann væri þetta ungur,“ segir stoltur fótboltapabbinn Haraldur Ingólfsson. Og eitt er víst að þjóðin á eftir að heyra meira af afrekum sonanna þriggja sem allir eiga mörg góð ár eftir í boltanum. Það er öruggt að foreldrarnir, Haraldur og Jónína, munu áfram fylgjast með þeim úr stúkunni.

Kári Snorrason tók saman

Fréttaveita Vesturlands

Félagsskapurinn og löngunin til að æfa hefur fylgt krökkunum