Rætt við Ulrike Taylor í Miklaholtsseli í Eyja- og Miklaholtshrepp um lífið í sveitinni

Tignarlegt Hafursfellið er eitt af einkennisfjöllum Eyja- og Miklaholtshrepps en bærinn Miklaholtssel er staðsettur á milli grösugra brekkna, mýra og holts upp við fjallið og er útsýni yfir fjallgarð Snæfellsness og út að Snæfellsjökli. Hjónin Ulrike Taylor dýralæknir og Henning Lehmann arkitekt ásamt börnum sínum búa á bænum og ákvað blaðamaður Skessuhorns að heimsækja Ulrike og forvitnast um líf þeirra og störf.

Átti að vera hesthús en er stofan okkar

Það er tekið vel á móti blaðamanni þegar hann stígur úr bifreið sinni. Hundurinn á heimilinu heilsar og Ulrike Taylor tekur á móti gesti. „Henning er því miður úti í Þýskalandi núna en hann biður kærlega að heilsa. Eigum við að kíkja í fjósið,“ spyr Ulrike og við göngum inn. Þar er nú stofa heimilisins, þar sem börnin Henrik og Rebekka voru að leika sér en Ulrike segir að einnig hafi þau haldið þar nokkrar veislur. „Í byrjun vorum við að spá í að hafa hér hesthús og litla kaffistofu en það er enn hægt að sjá skipulagið fyrir henni hér á þessum vegg,“ segir Ulrike og brosir og heldur svo áfram. „Svo hugsuðum við að þetta væri kannski ekki nægilega hátt fyrir hesthús, þannig að núna er þetta stofan okkar. Við erum hér öll kvöld, hér er nægilegt rými fyrir börnin okkar að leika sér og okkur líður einstaklega vel hér inni,“ segir Ulrike.

*Frá ævintýraferð Hennings árið 1994 á Vatnajökul. Ljósm. Henning Lehmann.*

Ævintýraferðir Hennings til Íslands

En, hvernig kom það til að þau fluttu til Íslands? „Henning kom hingað til Íslands þegar hann var ungur maður, um 1994-95 og kom þá í svona ævintýraferðir, í fjórar til fimm vikur í senn. Hann fór til dæmis yfir Hornstrandir og kynntist svo Einari Sigurðssyni leiðsögumanni frá Hofsnesi. Saman skipulagði þeir ferð yfir Vatnajökul og Grímsvötn, í febrúar,“ segir Ulrike og hlær. Hún segir að Henning hafi komið til baka til Þýskalands og hafi börn hans alist upp með sögur af Íslandi. „Henning á sjö börn og öll börnin hans hafa alist upp með sögur af ævintýrum föður síns á Íslandi. Þegar yngsta barnið okkar fæddist þá datt okkur í hug að fara ferð í kring um Ísland, með öll börnin. Hann var alltaf að tala um þessa ferð, að ná öðru ævintýri á Íslandi og við komum hingað árið 2019 með öll börnin og kærustu elsta sonar Hennings. Við vorum alls tíu sem mættum til landsins og úr varð frábær ferð,“ segir Ulrike.

Þú ert til Einar!

Fjölskyldan var með tvo stóra bíla til að keyra um Ísland. Það tók þau fjórar vikur að keyra hringinn í kringum landið en þau tjölduðu víða á ferð sinni. „Vegamót hér í Eyja- og Miklaholtshreppi var okkar fyrsta stopp í ferðinni. Við sögðum að hérna væri fallegt en hugsuðum ekki meira út í það. Við heimsóttum líka Einar sem var maðurinn sem skipulagði ferðirnar sem Henning fór í hér áður fyrr, en hann fer með ferðamenn á jökla og inn í íshella. Ég man eftir að elsti sonur Hennings, hann var þá 20 ára, stóð fyrir framan Einar og sagði; Einar þú ert til,“ segir Ulrike og hlær og bætir við: „Þú ert ekki hlutur af ævintýrasögum Hennings, þú ert til í alvöru. Það var alltaf sagt frá Einari á Íslandi í þessum sögum Hennings og var það skemmtileg upplifun fyrir börnin. Eftir heimkomuna til Þýskalands spurði Henning mig um ferðina, hvort að við ættum að finna kannski sumarbústað á Íslandi en hann fann svo Miklaholtssel árið 2020,“ segir Ulrike.

Hrossagaukar út um allt

Þau hjónin fóru að hafa samskipti við fyrri eigendur Miklaholtssels en Kóvid var þá byrjað að grassera hér á landi. „Við vorum þá búin að ákveða að hugsa alvarlega um að kaupa jörðina en það var ekki hægt að koma til Íslands til að skoða. Svo við ákváðum að kaupa áður en við værum búin að skoða, við vorum bara búin að skoða myndir á netinu. Við gátum ekki komið og skrifað undir en fengum lögfræðinga til að sjá um málið fyrir okkur. Landamærin opnuðust 1. júlí 2020 og við vorum komin hingað 7. júlí sama ár. Þegar við komum hingað var glampandi sólskin, allt var grænt og hrossagaukar út um allt. Húsið var miklu betur farið en við héldum en við tókum aðeins til hendinni, löguðum þakið, skiptum um gólfefni ásamt rafmagni og pípulögnum. En grunnurinn var í lagi,“ segir Ulrike.

Kominn tími á að breyta til

Fjölskyldan kemur frá eyjunni Sylt, sem er nyrsta eyja Þýskalands, rétt við landamæri Danmerkur. Henning rekur þar arkitekastofu sína og er þar í ýmsum verkefnum. „Við vorum hér í júlí 2020, í tvær vikur, og svo flugum við heim. Einn dag spyr Henning mig hvort að ég gæti ímyndað mér að flytja í Miklaholtssel. Ég sagði já endilega, því mér fannst tími á að breyta til. Það var alls ekkert vont við lífið okkar þarna í Þýskalandi en ég get sagt að það hafi verið ófullnægjandi, fyrir mig sem dýralækni. Sylt er lítil eyja og mjög margir ferðamenn sem heimsækja hana, um svipað margir og heimsækja Ísland. Ég var hestadýralæknir áður en ég flutti til Hennings í Sylt en þar eru ekki margir hestar og gat ég þannig ekki einbeitt mér eingöngu af þeim. Ég var virkilega að hugsa um hvað ég ætti að gera og svo kom þessi hugmynd um að flytja hingað. En það er ekki aðalatriðið. Aðalatriðið er að okkur líður vel hérna, við fylgdum okkar tilfinningu og hún var rétt,“ segir Ulrike og brosir.

Nokkur verkefni á áætlun

Við göngum því næst inn í gömlu hlöðuna en þar hefur verið sett upp lítið verkstæði og á loftinu er leiksvæði. „Við þurftum bara pláss fyrir börnin og hér uppi er mjög þægilegt leiksvæði fyrir þau. Við ætlum að klára að klæða loftið en það er á áætlun. Nú í sumar er svo á áætlun að búa til gróðurhús hér fyrir neðan. Við erum svo með annað verkefni í áætlun en ég segi þér það betur þegar við kíkjum út,“ segir Ulrike og við höldum út.

Laugargerðisskóli

Ákvörðun um lokun Laugargerðisskóla berst í tal. „Við eigum þrjú börn; þau Rebeccu, Henrik og Meret. Þau eru nú 7, 10 og 13 ára en það var skellur þegar ákvörðun var tekin um að loka Laugargerðisskóla. Við ákváðum að börnin færu í Lýsuhólsskóla því við vildum sleppa því að börnin færu yfir fjallveg tvisvar á dag. Þessi ákvörðun um að loka skólanum og færa skólaþjónustuna í Stykkishólm, hefur skipt samfélaginu okkar hér. Ég er hrædd um að það verði þannig í mörg ár,“ segir Ulrike. „Við erum ótrúlega ánægð með Lýsuhólsskóla en mér finnst ennþá þessi ákvörðun leiðinleg um að loka Laugagerðisskóla,“ bætir hún við.

Það er á áætlun

Við göngum niður og kíkjum inn í skrifstofu Hennings en þar eru teikningar, kort og blýantar. Við ræðum nokkur af þeim verkefnum sem Henning er með um þessar mundir. „Henning og viðskiptavinur hans keyptu hlut af landi af Saurá í Helgafellssveit og er deiliskipulag að koma en það eru mörg skref sem eru í vinnslu. Þar á aðalskipulagi eru 93 hús. En Henning ákvað að skipuleggja aðeins 43 lóðir svo þær falli betur að umhverfinu og minnki náttúruáhrifin. Ætlað sem sumarhús og dvalarhús í bland ásamt því að þar verði hótel. Þetta er virkilega flott og stórt verkefni, með sterka tengingu við Eyrbyggjasögu og verður spennandi að sjá hvernig þetta mun koma út,“ segir Ulrike, en hundurinn Baba biður okkur að koma og kíkja inn í skemmu. „Hér erum við með geymslu en Henning á þessa Benz bifreið sem notuð var í kvikmyndinni Kristinhald undir Jökli. Henning er mikill bílaáhugamaður en þessi Benz er mjög vel gangfær ennþá. Hér inni ætluðum við upprunalega að hafa litla reiðhöll en það er ekki komið. Það er á áætlun,“ segir Ulrike.

Sérgreinadýralæknir

Við göngum því næst inn í íbúðarhúsið og heimsækjum skrifstofu Ulrike. Stórt Íslandskort er á veggnum, skrifborðið er úr járni og út um gluggann sést í hesta Ulrike. „Hér á kortinu eru allar þær verksmiðjur og fyrirtæki sem vinna aukaafurðir dýra á Íslandi,“ segir Ulrike. Hún er starfsmaður Matvælastofnunar, er sérgreinadýralæknir sem sérhæfir sig í aukaafurðum dýra á Íslandi. „Ef það séu stór förgunarmál, þá sé ég um þau mál persónulega að tryggja að allt sé gert á öruggan hátt og í samræmi við lög. Fuglaflensumálið í desember á síðasta ári var til dæmis eitt af þeim málum sem ég sá um. Ég skipulagði förgun nú í Borgarnesi á dögunum en þá þurfti að hringja í fyrirtæki og undirbúa allt það fólk sem þurfti að koma að því máli. Allar afurðir sem er ekki hæfar eða ætlaðar til manneldis, til dæmis fiskimjöl eða gæludýrafóður, þarf að fylgjast með. Í mörgum tilfellum erum við að tala um mikið magn og það þarf að vera umsjón yfir því. Þá fer ég á staðinn og fylgist með en ég var einmitt að koma af Vestfjörðum nú í vikunni og í næstu viku liggur leið mín austur, þannig að það er nóg að gera hér hjá mér,“ segir Ulrike.

*Teikning Henning Lehmann af torfhúsi í Miklaholtsseli.*

Torfhús á langtímaáætlun

Við göngum út úr íbúðarhúsinu á Miklaholtsseli og blaðamaður rekur augun í einhvers konar grjót og torfhleðslu við gafl íbúðarhússins. „Við teljum að hér hafi verið torfbær en við fundum ljósmynd af gömlum torfbæ hér. Hér sérðu staur í hólnum en við vorum að framkvæma og vorum við byrjuð að skafa af þessum hól en þá kom í ljós timbur og grjót en við höldum að hér hafi gamli torfbærinn staðið. Það er svo á langtímaáætlun að byggja nýtt hús sem minnir á torfhús hér fyrir ofan bæinn,“ nefnir Ulrike og við göngum í átt að Hafursfelli. Hún sýnir blaðamanni hestana sína og hvar þau ráðgera að byggja torfhúsið sitt. „Hér er svona hugmynd okkar en við spurðum fyrrum eigenda, hana Guðríði, hvort að við gætum byggt upp á klettunum þarna, en hún þvertók fyrir það. Sagði að þetta væri kastalinn og þarna byggi álfadrottning sem við vildum ekki trufla. Við tókum þá ákvörðun að fylgja þessum tilmælum og erum við því búin að ákveða staðsetninguna hér,“ segir Ulrike og bætir við að endingu: „Hugmynd okkar af torfbænum er að nota steypu en reyna að hafa bygginguna eins tengda náttúrunni hérna og hægt er. Hér gætum við þá verið þegar börn okkar og barnabörn hafa komið sér fyrir inni í núverandi íbúðarhúsi,“ nefnir Ulrike og brosir.

*Bærinn Miklaholtssel kúrir undir hlíðum Hafursfells, sem hér er að mestu hulið þokuslæðingi.*

Við fylgdum okkar tilfinningu

Rætt við Ulrike Taylor í Miklaholtsseli í Eyja- og Miklaholtshrepp um lífið í sveitinni

Rætt við Ulrike Taylor í Miklaholtsseli í Eyja- og Miklaholtshrepp um lífið í sveitinni