medium

large

thumbnail

1536x1536

2048x2048

small

custom-size

Stjórnarskipti og verkefnaskil í FSN

Samþykktu að farið verði í formlegar sameiningarviðræður

Þrjár listakonur opna samsýninguna Hughrifin okkar

Framkvæmdir í sundlauginni í Stykkishólmi

Gaddavír mun spila á stærstu metal-rokk hátíð í Evrópu

Ákærðir fyrir sérlega hættulega líkamsárás

core/heading

<h2>Saga smiðjunnar rifjuð upp með tvennum feðgum</h2>

core/paragraph

Blikksmiðja Guðmundar ehf. var sett á legg 1. apríl árið 1975. Nafnið er dregið af stofnandanum Guðmundi Jens Hallgrímssyni, blikksmíðameistara fæddum á Akranesi árið 1941. Núverandi aðsetur fyrirtækisins að Akursbraut 11b var tekið í notkun árið 1992 en árið 2016 flutti hluti starfseminnar yfir í næsta hús og telur nú heildar umfang fyrirtækisins á sjöunda hundrað fermetra húsnæðis. Eigandi Blikksmiðju Guðmundar er Sævar Jónsson, blikksmíðameistari. Hann hóf störf hjá fyrirtækinu árið 1996 og hafði þá áður unnið hjá Blikksmiðnum hf. í Reykjavík í ein tíu ár og lært sína iðn þar. Sævar keypti síðan blikksmiðjuna af Guðmundi í upphafi ársins 2007 og rekur hana í dag. Árið 2013 lauk sonur Sævars, Emil Kristmann, námi í viðskiptafræði frá Birmingham-Southern College í Alabama og var fastráðinn í starf aðstoðarframkvæmdastjóra en hann hafði starfað hjá Blikksmiðju Guðmundar sem sumarafleysingamaður frá sumrinu 2007. Emil lauk meistaraprófi í fjármálum fyrirtækja frá Háskólanum í Reykjavík árið 2015 og gegnir hann nú stöðu framkvæmdastjóra.

core/image

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2025/03/Blikksmidja-Gudmundar-fagnar-50-ara-starfsafmaeli-5-1200x844.jpg" alt="" class="wp-image-89315" /><figcaption>Fjör á kaffistofunni árið 1996. Frá vinstri: Einar Maríusson, Sigurður Bogason, Guðmundur Valdimarsson, Sævar Jónsson, Guðmundur J. Hallgrímsson, Guðmundur V. Guðsteinsson, Pétur Guðmundsson, Höskuldur Guðmundsson, Magnús Sigurðsson, Benedikt Gunnar Lárusson og Unnar Aðalsteinn Elíasson.</figcaption></figure>

Það má segja að lykillinn að farsælli vegferð blikksmiðjunnar í dag sé tilvera Elkem á Grundartanga og álvers Norðuráls á sama svæði, en stór hluti af rekstrinum fer í að þjónusta þessi tvö fyrirtæki. Aðrir stórir viðskiptavinir eru Ríkiseignir, BM Vallá og Akraneskaupstaður. Að öðru leyti nær þjónustusvæðið um allt suðvesturhorn landsins og í því tilliti hefur fyrirtækið til dæmis tekið að sér uppsetningu stórra loftræstikerfa í skurðstofu og heilsugæslu HVE á Akranesi og Höfða hjúkrunar- og dvalarheimili á Akranesi. Blikksmiðja Guðmundar ehf. er vel tækjum búin til að taka að sér verk af öllum stærðargráðum. Á smiðjugólfinu er t.d. nýbúið að endurnýja beygjuvél og taka í notkun afar fullkominn fjöllokk frá ítalska framleiðandanum Euromac. Slík undratól hafa ekki síst nýst vel þegar inna þarf af hendi sérsmíði af ýmsum toga eða fjöldaframleiðslu á einstaka hlutum.

Starfsmenn og framtíðarmarkmið

Hjá Blikksmiðju Guðmundar starfa í dag, að jafnaði 14 manns. Meðaltalsvelta á ársgrundvelli er á bilinu 350-400 milljónir króna og hefur það verið haft að markmiði að lækka langtímaskuldir félagsins jafnt og þétt. Sú vinna er byrjuð að skila árangri en árið 2018 var til að mynda í fyrsta sinn í sögu fyrirtækisins sem Blikksmiðja Guðmundar var á lista Creditinfo yfir Framúrskarandi fyrirtæki. Miklar tækninýjungar hafa orðið á loftræstibúnaði undanfarin ár og hefur fyrirtækið gætt þess að starfsmenn þess hljóti reglulega endurmenntun á þeim sviðum til þess að geta boðið hagkvæmustu lausnir sem völ er á hverju sinni, sem skilar sér í auknum endingartíma og minni viðhaldskostnaði.

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2025/03/Blikksmidja-Gudmundar-fagnar-50-ara-starfsafmaeli-4-1200x844.jpg" alt="" class="wp-image-89316" /><figcaption>Bóbó og Gummi Vald á góðri stundu.</figcaption></figure>

Stofnaði eitt stykki blikksmiðju

Blaðamaður fær sér fyrst sæti með feðgunum Guðmundi Jens og Finnboga Rafni sem eru yfirleitt kallaðir Bóbó (Blikk) og Rabbi. Árið 1975 var Bóbó 34 ára og hafði árin á undan unnið í Slippnum. Bóbó segir á þessum tíma hafi hann verið beðinn um af verktökum á svæðinu að stofna eitt stykki blikksmiðju og ekkert annað hafi verið í stöðunni. „Ég byrjaði heima í bílskúrnum á Vogabrautinni og var þar í rúma tvo mánuði. Ég færði svo starfsemina í bakhús við Laugarbraut 5 þar sem ég var í þrjú ár og síðan fór ég á Merkigerði 18. Þar var blikksmiðjan í ein 15 ár þar til við fluttum að Akursbraut 11b árið 1992.“

Svaraði í símann fyrir pabba

Rabbi man vel eftir þessum tíma og rifjar upp þegar hann var sirka sjö til átta ára. Þá var afi hans stundum inni í skúr að búa til rennibönd og eitt skiptið læsti Rabbi hann inni í bílskúrnum og afi hans varð alveg brjálaður. „Ég byrjaði níu ára að svara í símann í smiðjunni fyrir pabba af því hann var oft úti í bæ að vinna. Ég var bara einn í blikksmiðjunni og milli þess sem ég svaraði í símann þá var ég að leika mér í vélunum. Þetta væri ekki í boði í dag, að börn væru ein að leika sér í blikksmiðju. Svo skrifaði maður bara niður á miða erindið eins og ekkert væri.“

Hættu að sjá kranann

Rabbi starfaði hjá pabba sínum frá unga aldri og allt til ársins 2006 þegar faðir hans seldi fyrirtækið. Hann hóf reyndar aftur störf í Blikksmiðjunni fyrir um þremur árum. „Þetta gat oft verið skrautlegt eins og í Járnblendinu, við vorum að vinna þar mikið í 25-30 m hæð við að viðhalda klæðningunni utan á verksmiðjunni. Einhvern tímann á aðfangadag frekar en jóladag þá vorum við kallaðir til inn í járnblendiverksmiðju; ég, pabbi og einn til og það var alveg blindhríð. Við vorum hífðir í körfu upp í um 30 metra hæð og svona í tíu metra hæð vorum við hættir að sjá kranann. Við vorum bara með talstöðvar og leiðbeindum kranamanninum þegar þurfti að færa körfuna. Á þessum tíma voru ekki til nein spjót heldur unnum við þetta allt í körfum sem héngu í vír í krana. Við vorum að festa járnplötur utan á húsið og maður hafði enga viðspyrnu og við þurftum að bora í 5-6 mm þykkt stál. Maður þurfti að sæta lagi, maður ýtti og þá fór karfan frá og svo notaði maður lagið þegar karfan kom að veggnum aftur. Þá boraði maður og náði kannski 1 mm. Þetta gat verið ansi seinlegt að gera þetta hangandi í körfu en svona var þetta stundum. Eitt skiptið vorum við Óli Óla að taka niður átta metra langar plötur af reykhreinsivirkinu. Við vorum í svona 20 metra hæð og tókum plötuna, lögðum hana lárétta og héldum henni. Svo færði kraninn okkur og þegar hann fór fyrir hornið þá var svo mikill vindstrengur að við bara vorum eins og þyrluspaði en við héldum plötunni, hún fór ekki!“&nbsp;

<figure class="wp-block-image size-full is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2025/03/Blikksmidja-Gudmundar-fagnar-50-ara-starfsafmaeli-2.jpeg" alt="" class="wp-image-89317" /><figcaption>Starfsmenn og makar í árshátíðarferð í Prag á síðasta ári.</figcaption></figure>

Aurbretti og hlífar á bíla

Bóbó segir að fyrstu árin hafi hann verið með um fimm karla í vinnu. Þar nefnir hann menn eins og Guðmund Valdimarsson, Sigmar Jónsson, Ómar Bergmann Lárusson, Jón Skapta Kristjánsson og síðar þeir Sigurður Ragnarsson og Guðmundur Jóhannsson sem voru lærlingar hjá honum. Í bókinni Blikksmiðasaga Íslands sem var gefin út árið 1980 má lesa m.a. eftirfarandi um Blikksmiðju Guðmundar: „Starfsmannafjöldi auk Guðmundar er einn vélvirkjameistari, tveir lærlingar og einn aðstoðarmaður. Húsakostur smiðjunnar er 300 fermetra húsnæði við Merkigerði 18 á Akranesi. Guðmundur hefur tekið að sér margs konar inni- og útilagnir, auk venjulegrar blikksmíði. Til dæmis hefur mikið verið lagt af hita- og loftræstikerfum í félagsheimili, verslunar- og iðnaðarhúsnæði. Má nefna hitakerfi hjá Málningarþjónustunni og loftræstikerfi hjá Akraprjóni. Þá vinnur smiðjan að smíði loftræstikerfis fyrir Sementsverksmiðjuna. Einnig hefur verið unnið talsvert við frágang á þökum, svo sem eirlagnir og fleira. Hjá smiðjunni hefur það stórlega færst í vöxt að smíða aurbretti og hlífar á bíla úr ryðfríu stáli. Hefur smiðjan selt framleiðslu sína um allt land.“

Bóbó nefnir einnig að blikksmiðjan hafi í gegnum tíðina einnig tekið að sér ýmis stór verk úti á landi. Má þar nefna klæðningar á hitaveitulögnum í virkjunum við Svartsengi, Hellisheiði og við Kröflu í samstarfi við aðra verktaka. Enn fremur loftræstikerfi í ýmsum íþróttahúsum, skólum og öðrum stofnunum víða um Vesturland.

Kom á rándýrum Benz

Rabbi rifjar upp þann tíma þegar mikið var að gera í að smíða aurbretti og hlífar á bifreiðar: „Neðst á kantinum fyrir neðan hurðina þá var sett svona aurbretti úr ryðfríu stáli. Ég man eftir því þegar Magnús í Belgsholti kom eitt sinn á rándýrum Benz á leiðinni upp í Belgsholt frá umboðinu. Þá stoppaði hann í blikksmiðjunni og við settum sílsalista á bílinn. Ég man hvað mér fannst óþægilegt að vera að bora í gegnum sílsinn á splunkunýjum Benz. Svo voru grjótgrindurnar en þær voru mjög vinsælar meðan ekki var búið að malbika eins mikið og nú er. Þetta var grind sem var boltuð ofan í stuðarann og gat verið svona 30 til 40 cm á hæð en þetta tók sem sagt grjótkastið og hlífði bílnum. Á þessum tíma var svo mikið af malarvegum, það var ekki bundið slitlag fyrr en í Kollafirðinum þegar keyrt var fyrir Hvalfjörð.“

Fundu upp bjór í fiskikari

Bóbó segir að margt hafi breyst á þessum árum í tækni en í fyrstu voru engin rafmagnstæki, þetta var allt á höndum. Var þetta þá ekki líkamlega erfið vinna? „Jú, þetta gat verið helvítis puð, ef maður var með stór verk þá voru þetta mikil átök. Beygjuvélar og saxið var allt handvirkt og þetta fór ekki að breytast fyrr en við fluttum á Akursbraut. Ég man að fyrsta tölvustýrða beygjuvélin kom 1997 og í dag er þessu öllu stýrt af tölvum. Ég get sagt þér eina góða sögu þegar ég var að kaupa fyrsta vélknúna saxið. Þá verslaði ég við heildverslun Njáls Þórarinssonar. Þegar ég keypti hnífinn þá kostaði hann svipað og nýr Volvo á þessum tíma. Þarna var bara tekið lán og víxlar og Njáll sagði við mig: Þú borgar ekkert í júlí því þá þarftu að vera í sumarfríi. Ég gleymi þessu aldrei, þetta voru öðruvísi tímar í gamla daga.“

Rabbi er að skoða gamlar myndir úr myndaalbúmum smiðjunnar og sýnir okkur. „Ég er nokkuð öruggur á því að við höfum fundið þetta hérna upp, bjór í fiskikari. Við fórum að bjóða upp á þetta fyrir meira en 30 árum síðan. Á þessum tíma vorum við af og til að vinna fyrir HB &amp; Co og fengum þá hugmynd að fá fiskikar hjá þeim. Þeir græjuðu það á núll einni, fylltu það af ís og komu með til okkar til að hafa í starfsmannapartýi.“

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2025/03/Blikksmidja-Gudmundar-fagnar-50-ara-starfsafmaeli-3-1200x1800.jpg" alt="" class="wp-image-89318" /><figcaption>Ómar Bergmann Lárusson starfaði í Blikksmiðju Guðmundar frá árinu 1977-2020.</figcaption></figure>

Sáttur við starfsferilinn

Þegar Bóbó seldi blikksmiðjuna var hann á 66. aldursári og er nokkuð sáttur við starfsferilinn. Hann verður 84 ára á þessu ári og segir heilsuna góða. „Þetta var auðvitað basl eins og á öllum á þessum tíma, en það var gaman að þessu. Reksturinn var svona upp og niður en það var aldrei hætta á því að við færum á hausinn. Það var alltaf smá hagnaður en hugsunarhátturinn var allt öðruvísi þá. Menn vildu ekki vera í hagnaði því það var skattlagt svo mikið. Þannig að menn notuðu tækifærið þegar fór að hilla undir árslok og þegar þeir sáu hver útkoman var þá fóru menn að versla. Það var svo gjaldfært og við það lækkaði hagnaðurinn. Þá var efni og ýmislegt fleira til rekstursins keypt inn og allt gert til að lækka hagnaðinn. Þetta var mjög einkennilegt en svona var þetta bara.“

Fyrst og fremst blikksmiður

Blaðamaður sest næst niður með feðgunum Sævari og Emil til að ræða fyrirtækið eins og það er í dag, fortíð þess og framtíð. Eins og fram kemur í inngangi hóf Sævar að starfa í Blikksmiðju Guðmundar árið 1996 og segir hann að fljótlega hafi Bóbó nefnt það við sig að hann ætti bara að taka við þessu. „Þú kaupir þetta bara af mér, sagði hann. Þá var hann farinn að horfa til þess að hann langaði að fara að hætta þessu. Ég keypti blikksmiðjuna af honum í byrjun árs 2007 þegar hann var að detta á aldur en hann var lengi viðloðandi fyrirtækið eftir það.“

En hvað kom til að þú ákvaðst að kaupa fyrirtækið? „Við vorum svo sem búin að vera með þetta á bak við eyrað þegar við komum upp á Skaga frá Reykjavík að maður myndi enda á því að kaupa fyrirtækið. Ég keypti fyrirtækið bara beint ofan í kreppuna þannig að við lögðum allt undir, ég og Gerður eiginkona mín. Við veðsettum húsið okkar og meira til og svo skall hrunið á í október 2008. Við vorum náttúrlega mjög lengi að vinna okkur út úr því. Árið 2013 fór starfsmönnum að fjölga þegar Emil sonur minn kom inn í þetta með okkur en fram að þeim tíma hafði ég séð alfarið um reksturinn. Það kom öðruvísi sýn með Emil, þá fór ég aftur að vinna meira á gólfinu og sinna blikkinu og hann að sjá um reksturinn á fyrirtækinu. Ég er auðvitað fyrst og fremst blikksmiður en ekki viðskiptafræðingur. Það er búið að sanna sig að þetta var í raun og veru það sem við þurftum á þessum tímapunkti.“

Þekkir ekkert annað

Emil segir að hann hafi byrjað hjá fyrirtækinu í sumarvinnu 17 ára gamall árið 2007 og vann þar öll sumur á meðan hann var í framhaldsskóla og háskóla en hafði áður unnið við slátt á golfvellinum sumrin tvö þar á undan. „Ég þekki ekkert annað, ég eiginlega veit ekkert hvernig er að vinna annars staðar. 2013 tók ég við sem aðstoðarframkvæmdastjóri og með vinnunni náði ég að ljúka námi tveimur árum síðar.“ En þú fórst aldrei að læra blikksmíði?&nbsp; „Sú hugmynd kom alveg upp en þá fattaði maður hvað þetta er mikið nám þó maður sé háskólamenntaður. Það voru mistök að hafa ekki tekið grunndeild málmiðngreina með stúdentsprófinu í FVA. Maður er í raun hissa á því að það sé ekki skylda að taka neinar verklegar greinar í framhaldsskóla. Þannig að ég myndi alltaf mæla með eins og fyrir mína krakka að taka einhverja grunndeild iðngreina með stúdentsprófi af því að þó þú útskrifist sem stúdent þá veistu kannski ekki alveg hvað tekur við.“ Hefði það hjálpað þér í þessu starfi að vera blikksmiður líka? „Í raun og veru já, ég get ekki neitað því en hafandi verið hérna öll sumur frá því ég var 17 ára þá gaf það mér góðan grunn inn í starfið. Þegar þú hefur verið aðstoðarmaður blikksmiðs þá lærir þú á öll hugtök og á alla faglega greiningu. Þannig að það er í raun og vera það sem maður metur mest eftir þennan tíma.“

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2025/03/Blikksmidja-Gudmundar-fagnar-50-ara-starfsafmaeli-6-1200x900.jpg" alt="" class="wp-image-89319" /><figcaption>Björn Ólafur Guðmundsson í loftræstistokk.</figcaption></figure>

Sævar nefnir að reksturinn hafi breyst mikið í gegnum árin. Eftir hrunið fóru þeir t.d. að flytja inn síur frá Þýskalandi. „Það er stór þáttur í okkar rekstri í dag að vera í þjónustu og viðhaldi á loftræstikerfum, bæði hjá fyrirtækjum og einstaklingum. Tækninni fleytir svo hratt fram í þessu að það er orðið mun algengara að vera með loftskipti á heimilum og það fer að verða stöðluð vara í nýjum einbýlishúsum og íbúðum. Sá angi mun örugglega bara stækka á næstu árum.“ Emil segir einnig að þessi búnaður sé að ryðja sér til rúms hjá almenningi. „Það kemur ný eftirspurn sem þarf að svara og við bregðumst við því. Það eru þá vaxtarmöguleikar frekar en að það sé að klípa af einhverju öðru. Það er líka vöxtur í álklæðningum og við tökum að okkur að smíða þær eftir málum. Greinin er að vaxa frekar en við séum að hætta að sinna öðru. Það er ekki bara verið að setja þetta í ný hús, það er líka verið að setja þetta í eldri hús.“

Við reddum því!

Hvernig hefur blikksmíðin þróast á síðustu árum? Sævar segir að hún hafi að einhverju leyti þróast í þá átt að það er orðin töluverð sérhæfing í greininni. „Sumar blikksmiðjur eru nánast eingöngu í loftræstikerfum en það er algengt hér á landi að allar smiðjurnar þurfa helst að eiga allar vélar og geta gert allt.“ Emil bendir á að þeir séu eina starfandi blikksmiðjan á Vesturlandi sem sinni almennri þjónustu. „Þá erum við oft knúnir til að vera þessi ventill sem leysir flest vandamál, okkur finnst við ekki geta stoppað ákveðna þjónustu eða lagt áherslu á eina umfram aðra. Við tökum verkefnin að okkur og leysum þau með fólki.“

Hvað gerið þið öðruvísi en ykkar keppinautar? „Við reddum því! eru okkar einkunnarorð, segir Emil, og það er í okkar DNA. Utanaðkomandi var að spá í hvort það væri endilega gæðamerki að redda öllu en það er bara það sem er ætlast til af okkur. Gott dæmi er að við erum að þjónusta til að mynda BM Vallá og þeir hringja stundum fyrirvaralaust og þurfa einhvern hlut og við bara reddum því. Það eru ekki mörg fyrirtæki sem veita þessa þjónustu, svona samstundis. Við áttum okkur á því að það er teymi sem er stopp einhvers staðar og það vantar einn íhlut og þá erum við ekki að veita fimm daga afgreiðslufrest, heldur göngum beint í málið.“

Gífurlegur fengur

Það hlýtur þá að skipta máli að hafa góða starfsmenn? „Við höfum verið mjög heppnir með starfsmenn í gegnum tíðina, segir Sævar. Gott dæmi er Unnar Aðalsteinn Elíasson sem hefur verið starfsmaður hjá okkur til 30 ára. Unnar er gífurlegur fengur fyrir fyrirtækið og fyrirmynd annarra sem hafa starfað með honum í gegnum árin. Starfsmannaveltan hefur ekki verið mikil hjá okkur í gegnum tíðina. Auðvitað koma menn og fara, það er alltaf smá hreyfing á verkamönnum en margir fagmenn hafa verið lengi hjá okkur og það er ánægjulegt. Við vorum mjög glaðir að fá Rabba aftur „heim“ en hann kom til okkar fyrir þremur árum síðan. Það er mikilvægt að það sé góður andi hjá starfsfólki, það gerist ekkert án fólksins. Getan og þekking fyrirtækisins kemur frá fólkinu sem þar starfar. Mannauðurinn skiptir máli og við höfum verið heppnir þar.“

Er ekki sautjándi?

Emil bætir við þetta: „Ég verð að minnast á Ómar heitinn Lár sem vann hjá fyrirtækinu alla sína starfsævi og var algjörlega frábær blikksmiður sem gat leyst öll þau verkefni sem viðskiptavinir þurftu aðstoð með. Hann var líka svo eftirminnilegur karakter sem átti ótal ódauðleg augnablik. Þegar menn voru ýtnir og sögðust ætla að koma aftur á morgun þá glotti hann út í annað og sagði það alveg velkomið. En það breytti ekki verkefnaröðinni og menn fóru bara í kleinu. Það beit ekkert á hann. Sama gerðist líka síðasta daginn fyrir sex vikna sumarfrí eitt árið. Þá sagði hann einum viðskiptavini að vera velkominn næsta dag að sækja stykkið. En Ommi var hvergi sjáanlegur þann daginn. Enda þótti honum gott að kúpla sig vel frá vinnunni á sumrin og stundum aðeins of vel. Eitt árið átti hann að mæta til vinnu 18. júní en ekkert sást til hans. Þá var hringt en Ommi svaraði steinhissa og spurði hvort það væri ekki sautjándi? Þá hafði hann ílengst í góðu partýi í Reykjavík. Hann var alltaf mikill blúsaðdáandi og munnharpan fór með honum í alla starfsmannafagnaði. Sömuleiðis myndavélin og er það að miklu leyti honum að þakka að til eru myndir úr daglegum rekstri, starfmannafögnuðum og utanlandsferðum starfsmannafélagsins. Hans er sárt saknað.“

Næg eftirspurn en lítið framboð

Hvernig metið þið stöðu iðngreinarinnar í dag, er næg eftirspurn eftir blikksmiðum? Sævar svarar því og segir að það sé eftirspurn eftir blikksmiðum en lítið framboð af þeim. „Það er mikið átak í gangi hjá félagi blikksmiðjueigenda, ég var starfandi formaður félagsins í 14 ár en ég tók við því þegar ég keypti fyrirtækið. Það er rosalega mikil vinna hjá félaginu að reyna að efla starfsnámið. Það slitnar eitthvað í sundur frá 10. bekk og fram að tvítugu, ungt fólk veit ekki hvað blikksmíði er og hvað felst í því að vera blikksmiður. Átakið snýst um að reyna að auka þekkingu meðal ungmenna sem eru að fara velja sér faggrein.“

Hvað er heillandi við blikksmíði, ef þú ættir að gefa ungu fólki ráð? „Ég myndi segja að þetta væri þægileg og snyrtileg innivinna, þú ert að vinna á byggingarstað eða við nýbyggingar í tiltölulega þægilegu umhverfi alla jafnan og vinnan er mjög fjölbreytt.“ En er erfitt að vera blikksmiður? „Ekki líkamlega en þú þarft að vera útsjónarsamur og hafa ágætis þrívíddarsýn. Þú ert að leysa fjölbreytt verkefni, þú þarft að vera með nokkuð skarpa rýmisgreind og þarft að geta séð hlutina fyrir þér áður en þú byrjar að vinna þá. Menn lenda stundum í basli við að leysa sum verkefni og þá þarftu að leysa úr því en svo kemur þetta einnig með reynslunni.“

Hollusta og tryggð

Spurður hvernig reksturinn gangi segir Emil að hann sé í jafnvægi og gangi ágætlega. „Ég myndi segja að eftir því sem fyrirtæki verða eldri þá sýna þau skynsemi í rekstri og allri sinni nálgun. Útgjöldin hafa hækkað töluvert á undanförnum árum en þetta er einfalt dæmi. Ef fyrirtæki eiga að vera með traustan rekstrargrundvöll þá þurfa tekjurnar að fylgja útgjöldunum sem útskýrir þessa verðbólgu sem varð og er að hjaðna. Menn þurfa alltaf að vera viðbúnir áföllum í rekstri og verða að vera varfærnir og læra af reynslunni. Grunnurinn að þessu fyrirtæki eins og það er í dag er að hafa sýnt viðskiptavinum okkar hollustu og tryggð og hugsað í raun og veru um þá eins og okkar fyrirtæki og þannig er það enn. Við lítum framtíðina björtum augum og erum stórhuga. Það er alveg í burðarliðnum að huga að næsta skrefi í sögu blikksmiðjunnar og við erum á þeim tímamótum. Hvað sem framtíðin ber í skauti sér þá verðum við tilbúnir, það er alveg ljóst.“

Fréttaveita Vesturlands

Blikksmiðja Guðmundar fagnar 50 ára starfsafmæli