Rætt við Guðlaug F. Þorsteinsson flugvirkja um þriggja mánaða úthald Icelandair á Suðurskautinu og hans upplifun af því verkefni

Þriggja mánaða úthaldi Loftleiða, leiguflugfélags Icelandair, í ferðum milli Punta Arenas í Síle og Union Glacier á Suðurskautinu lauk um síðustu mánaðamót. Þrjár áhafnir, hver skipuð þremur flugmönnum, fjórum flugfreyjum eða -þjónum og tveimur flugvirkjum, hafa skipt tímabilinu í pólfluginu á milli sín. Guðlaugur F. Þorsteinsson, eða Gulli eins og hann er oft kallaður, starfaði sem flugvirki í þessu úthaldi og náði blaðamaður Skessuhorns tali á honum, um hans upplifun í þessu ævintýri.

Frá Bahama til suðurskautsins

Guðlaugur ólst upp á Ölvaldsstöðum í Borgarhreppi en býr nú í Mosfellsbæ með konu sinni, Örnu Þrándardóttur og eiga þau þrjú börn saman. Gulli er múrarameistari, vélvirki og flugvirki að mennt. „Ég hóf störf hjá Icelandair árið 2016 en hef náð að tvinna þessum vinnum saman, verið þá tvo til þrjá mánuði í sumarfríi og þá hef ég nýtt þann tíma í steypuvinnu og vélslípingum,“ segir Gulli. Árstíðir á Suðurskautinu snúa öfugt við norðurslóðir. Í Antartíku, eins og póllinn syðra er oft nefndur, er sumar í desember, janúar og febrúar. „Ég fór út 14. desember með fjölskyldunni til Orlando og þaðan til Bahamas þar sem við eyddum jólunum. 28. desember skyldu leiðir og ég hélt til Punta Arenas í Sílé en ég lenti þar 30. desember.”

Fór sjö ferðir á pólinn

Síðan í nóvember byrjun 2024 hefur mannskapur frá Icelandair, níu manna hópar sem hver um sig er ytra einn mánuð í senn, verið í ferðum þessum sem eru á vegum ALE (Antarctic Logistics and Expeditions), ferðaskrifstofu sem sérhæfir sig í ævintýraferðum fyrir sterkefnað fólk á framandi slóðir. Gulli hélt til í Punta Arenas í Síle en alls fór hann sjö ferðir á pólinn. „Þetta voru ein til tvær ferðir í viku en þá daga sem var flug var farið út á flugvöll þremur tímum fyrir brottför, vélin skoðuð hátt og lágt og sett 34 tonn af eldsneyti á vélina Boeing 757 – 200,“ nefnir Gulli og heldur áfram: „Flugið tók um fjórar klukkustundir og 15 mínútur, þar sem flogið var til Union Glacier, sem er langt inn á heimskautslandinu en við vorum með 40 upp til 80 manns um borð í hverri ferð. Við lentum á rennisléttri flugbraut á íshellu en brautin er gerð klár til að sinna þessum ferðum ár hvert,“ segir Gulli.

*Tvær Twin Otter vélar tilbúnar í flug og snjósleði á ferðinni.*

Þráði sturtu og að hitta ástvini

Eftir að lent var á flugbrautinni tók við tveggja tíma stopp. „Þá var bara farangur, matur og fólk með ævintýraþrá sem fór frá borði og til baka kom bugað fólk um borð sem þráði ekkert annað en að komast heim í sturtu og hitta ástvini,“ segir Gulli og brosir. „Eftir lendingu var öll vélin skoðuð og aðstoðað við affermingu og fermingu sem er á okkar ábyrgð. Fólkið sem var í ferðunum með okkar var blanda af ferðafólki og vísindafólki en aðallega var þetta fólk sem var komið til að klífa Mount Vinson fjall sem er 4.892 metrar á hæð en annars er nóg fyrir fólk að gera þarna, til dæmis skíðaferðir, þyrluflug, gönguferðir og flugferðir með Twin Otter vél sem er sérútbúin á skíðum.“

Bara flogið ef veðurskilyrði eru góð

Flugferðir á Suðurskautslandið er háð veðráttu og því verða oft breytingar á áætlun. „Það var sumar þarna svo veðrið var mjög gott á pólnum, þetta sirka mínus 5 til mínus 10 stig og smá gola en við flugum bara ef veðurskilyrðin voru góð, en í Punta Arenas í Síle er veðrið mjög svipað og hjá okkur hér á landi á sumrin, smá gola og hiti frá 12 til 18 gráðum,“ nefnir Gulli.

*Útsýnið úr einni af flugferðum Gulla. Mount Vinson fjallið í fjarska.*

Allt tekið saman

Búðir og aðstaða á svæðinu er tekin saman og harður vetur er handan við hornið á sama tíma og dag tekur að lengja. „Síðasta ferðin var svo sem ekkert frábrugðin hinum ferðunum nema að því leyti að enginn farþegi kom með okkur á pólinn en 78 farþegar til baka. Af þeim voru 20 ferðamenn en restin starfsfólk frá ALE sem dvalið hafði samfleytt í þrjá mánuði á pólnum og var mjög fegið að vera á heimleið. Einnig var með okkur 21 árs norsk stelpa sem er yngsta manneskja heims til að ganga yfir pólinn,“ segir Gulli.

„Patagonia minnir mig á Vesturland“

Gulli reyndi að ferðast milli flugferða með áhöfninni. „Við reyndum að vera dugleg í að ferðast um þetta svæði því ég veit ekki hvort að ég eigi eftir að fara á þessar slóðir aftur. Við fórum í gönguferðir, skoðuðum mörgæsir, lamadýr og annað sem var í kringum Punta Arenas. En við fórum svo í Patagonia þjóðgarðinn en svæðið þarna fannst mér, gæti alveg verið staðsett einhvers staðar á Vesturlandi.“

*Ferðalag Gulla til Patagonia þjóðgarðsins.*

Tekur allt meiri tíma

En hvernig var mannlífið og menningin þarna suður frá? „Við vorum allan tímann í Síle en fórum ekkert yfir til Argentínu. Fólkið í Síle er mjög vinalegt og vill allt gera fyrir mann en það tekur allt langan tíma, sem hentar okkur Íslendingum illa, svo maður verður að gíra sig niður. Húsakynni hjá þeim eru ekki upp á marga fiska og mjög óskipulagt í hverfisskipan þar sem ég fór um og var mjög mikil stéttaskipting,“ nefnir Gulli að lokum.

*Mörgæsirnar stilltu sér upp fyrir myndatöku.*

Borghreppingur á Suðurskautinu

Rætt við Guðlaug F. Þorsteinsson flugvirkja um þriggja mánaða úthald Icelandair á Suðurskautinu og hans upplifun af því verkefni

Rætt við Guðlaug F. Þorsteinsson flugvirkja um þriggja mánaða úthald Icelandair á Suðurskautinu og hans upplifun af því verkefni