medium

thumbnail

small

custom-size

Eirpottarnir í Rauðamelshrauni

large

1536x1536

Af þjálfun og keppni í RINGÓ

Sonja Lind inn sem varamaður

2048x2048

Ölvaður kom við sögu í tveimur lögregluumdæmum

Farþegar skemmtiferðaskipa hafa víða verulega þýðingu fyrir atvinnulífið

Stuðst við gervigreind til að spá fyrir um fjölda ferðamanna

core/heading

<h2>Litið við á móti undir stjórn Þórðar Ingólfssonar</h2>

core/paragraph

Í okkar fámenna landi er enn hægt að finna starfsstéttir þar sem einungis má telja örfáa eða einn sem gegnir þeim. Samkvæmt heimildum Skessuhorns er einungis einn sem hefur að meginstarfi stjórnun briddsmóta hér á landi. Snæfellingurinn Þórður Ingólfsson hefur frá árinu 2019 ekki sinnt öðru en að stýra mótum þar sem briddsáhugafólk kemur saman. Áður en þessi kafli í lífi hans hófst hafði Þórður unnið við ýmislegt. Hann er fæddur árið 1960, sveitastrákur í níu systkina hópi sem alinn var upp í Straumfjarðartungu í Eyja- og Miklaholtshreppi. Faðir þeirra innleiddi systkinunum áhuga fyrir að tefla og það vakti svo áhuga á öðrum tegundum spila. Blaðamaður Skessuhorns leit við hjá Þórði undir lok síðustu viku. Þá var hann að stýra briddsmóti hjá Korpúlfum, félagi eldri borgara, sem vikulega koma saman í félagsmiðstöðinni Borgum í Grafarvogi í Reykjavík. Stjórnun mótsins er meðal fastra vikulegra verkefna hjá Þórði sem sjálfur býr í Breiðholtinu.

Sex mót fast á viku

„Mitt starf felst í því að stjórna briddsmótum hjá bæði almennum briddsfélögum og hjá eldri borgurum sem eru hvað duglegastir í því að halda þessari göfugu og góðu íþrótt gangandi. Ég er svo einnig að stjórna mótum hjá Bridgefélagi Reykjavíkur og Bridgefélagi Kópavogs og víðar um landið,“ segir Þórður. Blaðamaður hitti hann á föstudaginn þar sem í gangi var spilamennska hjá Korpúlfum, fólki í félagi eldri borgarara í Grafarvogi. Spilað var á 15 borðum og því þétt setið í salnum í félagsmiðstöðinni. Mótið gekk vel fyrir sig. Einungis voru spiluð tuttugu spil og því var móti lokið áður en kaffiteríunni frammi var lokað, en þar geta allir keypt sér kaffi og vöfflur með rjóma. Mótið gengur hávaðalaust og vel fyrir sig; bæði keppendur og mótsstjórinn eru vel smurð saman. „Það eru mót reglulega í gangi hjá félögum eldri borgara víða hér á höfuðborgarsvæðinu,“ segir Þórður. „Tvisvar sinnum í viku er spilað í Hafnarfirði, tvisvar í Síðumúlanum í Reykjavík, tvisvar sinnum í Gullsmára, tvisvar í Garðabæ og einu sinni hér í Grafarvogi,“ segir hann. „Sjálfur er ég fastráðinn í að stýra þremur þessara móta hjá eldri borgurum. En alls er ég að stýra sex mótum á viku og hef ekki haft aðra atvinnu síðan 2019,“ segir hann.

Þórður segir að hann hafi byrjað að stýra briddsmótum árið 2008, lengi vel undir handleiðslu Sveins Rúnars Eiríkssonar sem um langt árabil starfaði alfarið hér á landi við stjórnun móta. „Sveini Rúnari langaði hins vegar að breyta til. Hann sótti um græna passann til að flytja til Ameríku, en vegna Covid-19 varð töf á því að hann kæmist utan. Árið 2023 fær hann hins vegar passann og hefur búið þar og starfað síðan.“

core/image

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2025/01/THordur-Ingolfsson_2-1200x900.jpg" alt="" class="wp-image-87243"/><figcaption>Þórður að slá inn úrslitum eftir sjöundu setu. Heildar stigafjölda og úrslit má svo lesa jafn harðan á vef Bridgesambands Íslands; bridge.is</figcaption></figure>

Sveitadrengur sem lærði mannganginn

Þórður er alinn upp á bænum Straumfjarðartungu í Eyja- og Miklaholtshreppi en þar ráku foreldrar hans blandað bú með kúm, kindum og hænsnum. Jörðin er landlítil, liggur á milli ánna Grímsár og Straumfjarðarár neðan við þjóðveginn. Systkinin eiga í dag jörðina og njóta hlunninda sem einkum laxveiðin í Straumfjarðará gefur. Hross voru ekki á bænum á æskuárum Þórðar enda var féð fátt og flest árin gekk það á jörðinni og því þurfti ekki hross til smalamennsku. Þarna elst Þórður upp í hópi níu systkina, en Bragi bróðir hans dó ungur, og eru þau því átta á lífi. „Foreldrar mínir voru ættuð af Skarðsströndinni og úr Reykhólasveitinni. Pabbi kenndi okkur sysktkinunum að tefla og við vorum bara býsna seig í skák. Það var gott skáklið í Laugargerðisskóla á þeim árum sem við vorum að alast upp. Okkur gekk vel í mótum þegar sveitaskólarnir á Vesturlandi komu saman til keppni.&nbsp; Sæmundur Bjarnason var verslunarmaður á Vegamótum frá 1970-78 og hafði mikinn áhuga á skákíþróttinni og skipulagði mót hjá sér á Vegamótum fyrir okkur krakkana og bændur í sveitinni. Síðar átti hann eftir að gera það sama þegar hann fór í Borgarnes. Þrír bræður mínir urðu svo skólameistarar í skák í Laugargerði og ég held að ég hafi endað í öðru sæti,“ segir Þórður.

Eitt sérstakt atvik tengt skákinni man Þórður eins og gerst hafi í gær. „Ég er þá rétt tæplega 12 ára og dagurinn var 1. september 1972. Ég sit við hlið föður míns í VW bjöllunni á planinu á Vegamótum og einhver annar bóndi situr í sínum bíl og þeir spjalla saman svona á milli bíla. „Þá kemur út ungur maður sem vann í Kaupfélagsbúðinni og segir við okkur: „Jæja! Þá er Fischer orðinn heimsmeistari.“ Það voru jú allir að fylgjast með einvígi aldarinnar.“

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2025/01/THordur-Ingolfsson_3-1200x900.jpg" alt="" class="wp-image-87244"/><figcaption>Þórður og Þórir Sigurbjörnsson formaður Bridgefélags Korpúlfa, en sá síðar nefndi er fyrrum kaupmaður í Víði.</figcaption></figure>

Bermúdaskálin glæddi áhugann

Sem ungur maður starfaði Þórður við ýmislegt eins og tamt var um stráka úr sveitinni. Flutti að heiman og var til að mynda í starfi hjá Vegagerðinni í Borgarnesi árin ´80-85 og síðar við leigubílaakstur og hjá Strætó í Reykjavík. Árin 2005 til 2014 var hann við störf í flutningum og vörumóttöku hjá Landspítalanum við Hringbraut.

Þórður bjó í Borgarnesi frá 18 ára aldri og allt til 1997. „Upphafið að briddsinu hjá mér var þannig að ég vann við að byggja Mjólkursamlagið í Borgarnesi 1978 og í einum kaffitímanum sátu þrír smiðir við borðið og þá vantaði fjórða mann svo hægt væri að spila og mér var bara kennt í einum grænum. Ég fór síðan að spila í Bridgefélagi Borgarness árin 83-85 og fór þá að hafa alvöru áhuga fyrir spilinu. Á þeim árum fór briddsáhugi að eflast í landinu og náði kannski hámarki þegar Íslendingar lönduðu Bermúdaskálinni árið 1991. Það gerðist reyndar á 31 árs afmælisdegi mínum, 11. október. Uppúr því fór ég að í spila af krafti og tók þátt í mörgum mótum á Vesturlandi og víðar á tíunda áratugnum. Svo minnkaði þátttakan aftur þegar ég byrjaði að aka strætó, en var í skákklúbbi hjá þeim í kringum aldamótin. Í dag reyni ég sjálfur að spila keppnisbridds tvisvar í viku utan þess sem ég er að stýra mótum. Reyndar lendi ég býsna oft í að leysa af ef spilarar forfallast,“ segir Þórður. Til marks um það leysti hann af spilara sem forfallaðist á Vesturlandsmótinu sem fram fór á Akranesi í byrjun árs og var skor hans og spilafélagans Jóns Viðars Jónmundssonar býsna gott eftir daginn.

Atvinnumaðurinn hélt utan

Þórður segir að verkefni við að stýra mótum hafi byrjað hægt en aukist smám saman með árunum. „En eftir að Sveinn Rúnar Eiríksson flutti utan var ég alveg óvart orðinn aðal maðurinn í þessu. Sveinn hafði fram að því verið sá lang klárasti í þessu og sá eini sem starfaði eingöngu við þetta hér á landi; stýrði öllum helstu spilamótum. Vigfús Pálsson var líka í þessu en hann færði sig yfir í að stýra mótum á Internetinu. „Þetta var aldrei áætlunin að fara að starfa alfarið við þetta, en hlutirnir þróast bara svona stundum. Ég hafði gripið í að stýra briddsmótum frá 2010 og þá oft undir handleiðslu Sveins Rúnars. Svo þegar hann hætti hef ég einhvern veginn lent í þessu. Ég var farinn að stjórna ýmsum mótum undanfarinn áratug, m.a. undankeppnum Íslandsmeistaramóta á Hótel Loftleiðum. Mótin hafa því verið að stækka og þeim fjölgað; undanúrslit og úrslit Íslandsmóts sem spilað er í Fjölbraut í Ármúla og í Mosfellsbæ, Þorsteinsmót í Logalandi undanfarin ár, Vesturlandsmót á Akranesi, Suðurlandsmót, Reykjavíkurmót og kjördæmamót í Stykkishólmi, Færeyjum og næst vor á Borgarfirði Eystra. Hef líka stýrt árlegu móti á Hala í Suðursveit í tíu ár.“ Þórður segir að á Bridgehátíð í Hörpu sé hann ekki einn um mótsstjórnina, þar starfi tveir dómarar og einn tölvureiknimeistari sem allir koma erlendis frá. „Þeir vilja hins vegar hafa einn íslensku mælandi og þar kem ég til sögunnar.“

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2025/01/THordur-Ingolfsson_4-1200x900.jpg" alt="" class="wp-image-87245"/><figcaption>Það hringdi síminn og einn spilarinn þurfti að fara afsíðis. Þórður settist umsvifalaust í sætið og leysti af.</figcaption></figure>

Sperringurinn að minnka

Þórður segir starf keppnisstjóra í bridds gefandi og oftast skemmtilegt. Hann segir að vel þekktur sé sperringur í röðum spilara, en úr honum sé að draga. „Menn eru hættir einhverjum látum og sífelldum kærum eins og tíðkaðist hér áður fyrr við spilaborðið. Þá áttu menn það til að fara upp á háa C-ið og henda jafnvel spilunum út á gólf! Þetta er miklu þægilegra í dag. Spilarar áttuðu sig á því að of hörð keppnismennska fældi venjulegt fólk frá spilaborðinu. Núna eru menn meira svona „sósíal“ og átta sig á því að læti borga sig alls ekki. Fyrir bragðið er dómgæsla á hefðbundnu móti miklu auðveldari í dag en hún var áður. Einna helst á lokamóti Íslandsmóts sem það getur verið viðkvæmara að sinna dómgæslunni.“

Almennt segir Þórður að dómgæsla á mótum í bridds sé því skemmtilegt starf. „Félagsskapurinn í kringum bridds er góður. Keppnisharkan er minni en hún var á árum áður og fólk er að spila til að hafa gaman af því. Lang mest er í dag spilað í félögum eldri borgara en almennum briddsfélögum hefur verið að fækka víða á landsbyggðinni. Hjá eldri borgurum er komið saman að deginum á þeim tíma sem allir eru ferskir. Svo eru nokkur briddsfélög starfandi þar sem komið er saman á föstum tímum á kvöldin og um helgar. Briddsíþróttin á vonandi eftir að eflast á nýjan leik,“ segir Þórður Ingólfsson að endingu.

Fréttaveita Vesturlands

Líklega sá eini sem hefur stjórnun briddsmóta að aðalstarfi