medium

large

thumbnail

small

custom-size

Hola!

1536x1536

Þúsund tonnum bætt við strandveiðikvótann

Stefna að gjaldfrjálsri nýrri líkbrennslu

2048x2048

Samið um orkuskipti í Flatey

Fjórðungsmót Vesturlands fer vel af stað í rjómablíðu

Vetrarþjónusta boðin út í Borgarbyggð

core/heading

<h2>Rætt við listakonuna Önnu Sigríði Gunnarsdóttur í Stykkishólmi</h2>

core/paragraph

Anna Sigríður Gunnarsdóttir er fædd og uppalin í Reykjavík en flutti árið 1980 til Snæfellsness, fyrst til Laugargerðis en síðan til Stykkishólms árið 1982. Önnu er margt til lista lagt en hún starfar m.a. við leirlist og býr til listaverk sem hún kallar náttúruljóð. Hún ákvað að hefja nám í Myndlistaskóla Reykjavíkur eftir að synir hennar þrír voru fluttir að heiman en hún hefur alla tíð sóst í skapandi verkefni. Í Norska húsinu er nú uppi sýning með listaverkum eftir Önnu en ásamt listsköpuninni framleiðir hún sápur og stundar sjósund af kappi. Sjósundshópurinn Flæði í Stykkishólmi hefur á síðust árum unnið að uppbyggingu á aðgengi til sjósunds í Móvík. Þar er nú kominn upp útiklefi ásamt stiga niður í víkina en nú síðast fékk hópurinn að setja þar upp sánu sem er öllum opin. Blaðamaður Skessuhorns kíkti í kaffi til Önnu í síðustu viku og ræddi við hana um listina og sjósundið.

core/image

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2023/11/THjalfar-hugarfarid-a-hverjum-degi-i-sjosundi_2-1200x800.jpg" alt="" class="wp-image-71249"/><figcaption>Heima hjá Önnu má finna ýmsa leirskúlptúra eftir hana sjálfa. Hér eru bjöllur sem eru innblásnar af fjöllum en Anna segir bjöllurnar vera jarðskjálftamæli.</figcaption></figure>

Anna var 22 ára þegar hún flutti til Stykkishólms en fyrir þann tíma hafði hún dvalið í Hólminum á sumrin til að vinna. Í gegnum tíðina hefur hún starfað á ýmsum stöðum en alltaf haft skapandi verkefni á hliðarlínunni. ,,Ég hef starfað á mörgun stöðum hérna í Hólminum, sem fyrir mér er mjög jákvætt. Ég þekki samfélagið orðið vel en ég hef unnið á pósthúsinu, leikskólanum, dvalarheimilinu og á bókasafninu sem dæmi. Með vinnu hef ég alltaf verið í einhverju skapandi líka. Ég var t.d. í fullri vinnu á spítalanum þegar ég vann líka í Norska húsinu við að setja upp sýningar og taka þátt í alls kyns hugmyndasmíð. Eftir á að hyggja var ég þarna í mjög spennandi verkefnum en við vissum á sínum tíma ekki hvað við værum að fara út í. Við réðumst í ýmis verkefni eins og að setja upp safnabúð en þessi verkefni virka stærri þegar maður horfir til baka. Ég hef þess vegna alltaf verið í einhverri hefðbundinni vinnu og svo í einhverju skapandi á hliðarlínunni svo það á vel við mig að vera í fjölbreyttu umhverfi,“ segir Anna.

Kaffihúsið Narfeyri

Anna segist stolt af starfinu sínu við Norska húsinu en einnig standi upp úr uppbygging kaffihúss í Narfeyri. ,,Vinkona mín keypti Narfeyri á sínum tíma en ég opnaði þar með henni kaffihús rétt fyrir aldamótin. Kaffihúsið gekk vel um stund en svo seldi hún það. Þar er í dag þessi glæsilegi veitingastaður sem er búinn að stækka í allar áttir og vegnar mjög vel.

Í dag er ég svo búin að minnka vinnuna en ég þríf tvö airbnb hús og er með vinnustofu í gamla kaupfélagsfrystihúsinu sem er staðsett bak við Narfeyrarstofu. Ég hef stundum haft svona pop-up opnun og boðið fólki að koma í heimsókn að skoða verkin mín,“ segir Anna.

Að finna sköpuninni farveg

Þegar Anna var um fertugt og synir hennar þrír flognir úr hreiðrinu ákvað hún að flytja suður með það að markmiði að gera eitthvað skapandi. ,,Ég fór þá í þriggja ára nám í leirlist við Myndlistaskólann. Ég veit ekki nákvæmlega af hverju leirlistin varð fyrir valinu en mig langaði að finna sköpunargleðinni farveg. Einhverra hluta vegna kveikti þetta áhuga minn,“ segir Anna en aðspurð segist hún ekki hafa verið alin upp í miklu listaumhverfi. ,,Ég hef aldrei velt þessu mikið fyrir mér en ég er í raun ekki alin upp í miklu listaumhverfi. Tónlist var að vísu í hávegum höfð heima hjá mér en það var ekkert sem ýtti manni í áttina að sköpun. Ég er bara svona samansett og versna bara með árunum,“ segir Anna og hlær.

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2023/11/THjalfar-hugarfarid-a-hverjum-degi-i-sjosundi_3-1200x800.jpg" alt="" class="wp-image-71250"/><figcaption>Anna framleiðir sápur af kappi úr náttúrulegum efnum en hún býr einnig til diska undir sápurnar úr leir.</figcaption></figure>

,,Ég er svo ekki bara í leirlist, ég er jafn mikið eða meira í því að taka ljósmyndir af verkum sem ég vinn í náttúrunni,“ segir Anna en á gönguferðum sínum notar hún ýmsa náttúrulega hluti til að skapa listaverk sem hún tekur svo myndir af. ,,Á sýningunni sem ég var með fyrir ári síðan kallaði einn vinur minn listaverkin mín náttúruljóð. Mér finnst það komast nálægt því sem ég sé fyrir mér og hef notað það orð yfir listaverkin mín. Þetta er í raun ákveðin leikgleði en ég nota yfirleitt hluti í listaverkin sem eru mjög hversdagslegir og maður gefur ekki mikinn gaum þegar maður sér þá úti. Ég t.d. nota hismi, sem er eitthvað sem við yfirleitt stígum ofan á en þegar betur er að gáð er það ótrúlega falleg náttúrusmíð. Þegar ég fer í göngutúra þarf ég alltaf að brasa eitthvað svona í leiðinni og mér finnst alveg frábær þessi sími sem maður er með í vasanum og getur notað til að taka myndir,“ segir Anna.

Sýningin sem Anna Sigga er nú með í Norska húsinu ber heitir Sjónauki en vitnar orðið til þess að koma auga á smáa, hversdagslega hluti í náttúrunni. ,,Á sýningunni eru bæði ljósmyndir af þessum náttúruljóðum en einnig blönduð tækni, m.a. leirverk. Ég óf t.d. úr fíflaleggjum og bjó til ýmislegt til að upphefja náttúruna. Steinunn Gríma ljósmyndari er svo með sýningu samhliða minni sem heitir Mundi. Sýningin fjallar um mann frá Ströndum sem var að bregða búi en ljósmyndirnar eru af því ferli og umhverfi.“

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2023/11/THjalfar-hugarfarid-a-hverjum-degi-i-sjosundi_4-1200x800.jpg" alt="" class="wp-image-71251"/><figcaption>Anna býr til listaverk í náttúrunni sem hún tekur myndir af og kallar náttúruljóð. Í nóvember er uppi sýning í Norska húsinu með slíkum listaverkum eftir Önnu.</figcaption></figure>

Sauðburðarsápur

Á heimili Önnu Siggu má sjá ýmsa leirmuni eftir hana sjálfa en einnig fulla kassa af heimagerðum sápum sem hún býr til úr náttúrulegri fitu og þangi úr Breiðafirði. ,,Ég geri ýmsa skúlptúra úr leir en ég er ekki mikið í því að gera bolla eða glös. Það eina sem ég bý til á hverju ári, og er alltaf að gera nýjar útfærslur af, eru diskar undir sápurnar sem ég bý til.

Ég byrjaði að búa til sápur fyrir 10-15 árum síðan. Ég er forvitin að eðlisfari og hef alltaf áhuga á því að kynna mér ýmislegt varðandi þær leiðir sem ákveðnir hlutir koma til okkar. Þannig að mig langaði að kynna mér þetta ferli og ákvað að prófa að búa til sápur. Tengdadóttir mín er svo úr sveit og fór með sápur í sauðburð. Kom þá í ljós að þetta eru góðar sauðburðarsápur en fólk í sauðburði þvær sér mikið um hendur og verður þurrt. Náttúrulegu efnin í sápunum mínum þurrka ekki eins húðina. Síðan þá hafa þau hvatt mig til að útbúa þessar sápur árlega. Ég framleiði þær t.d. úr reyr, þangi og hampi en hampinn fær ég úr Dölunum og þangið úr Breiðafirðinum. Ég hef svo selt þær í Norska húsinu og þegar ég er með opið hús,“ segir Anna.

Sjósund í Móvík

Anna var nýkomin úr sjósundi þegar blaðamann bar að garði en hún hefur stundað sjósund alla sína fullorðinstíð og tekið þátt í uppbyggingu á aðgengi til sjósunds í Móvík, sem er við enda Borgarbrautar í Stykkishólmi. ,,Ég byrjaði sautján ára að stunda sjósund þegar ég var að vinna hér í Hólminum og hef í raun stundað sjósund alla tíð síðan. Þegar ég var í Myndlistaskólanum var sá siður hafður á að fara í sjósund alla miðvikudaga. Eftir að ég flutti aftur vestur voru nokkrar konur sem höfðu áhuga á að byrja að stunda þetta. Þær töluðu þá við mig til að vita hvar væri best að fara. Árið 2019 var svo stofnaður þessi sjósundshópur en við erum tíu konur sem erum hvað virkastar. Hópurinn styrktist t.d. mikið í Covid þegar allir voru heima og ekki mikið að gera,“ segir Anna.

<figure class="wp-block-image size-large is-style-default"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2023/11/THjalfar-hugarfarid-a-hverjum-degi-i-sjosundi_5-1200x800.jpg" alt="" class="wp-image-71252"/><figcaption>Sjósundshópurinn Flæði í Stykkishólmi kom nýlega upp sánu í Móvík í Stykkishólmi en Anna syndir sjósund á hverjum degi.</figcaption></figure>

Aðstaða til sjósunds

,,Fyrir tveimur árum kom Hafdís Hrund Gísladóttir með farandgufuna sína hingað í Hólminn en það er hjólhýsi sem búið er að innrétta sem sánaklefa. Hún er staðsett á tveimur stöðum í Reykjavík en fer svo stundum út á land. Þegar hún kom hingað fengum við algjöra dellu en þá settum við allt í gang og ákváðum að fá leyfi fyrir sánu í Móvíkinni. Það tóku allir vel í þessa hugmynd og við fengum styrki frá SSV og sveitarfélaginu auk þess sem fullt af fólki í bænum vildi styrkja okkur. Sumar í hópnum höfðu góðan aðgang að iðnaðarmönnum sem voru duglegir að aðstoða og styrkja okkur. Þetta var okkar einkaframtak en við fengum mikinn stuðning og þetta kveikti almennt ánægju hjá bæjarbúum. Ári áður en við byrjuðum á þessu höfðum við fengið bæinn til að smíða útiklefa fyrir okkur og setja tröppur niður í víkina sem annars gat verið erfitt að klöngrast niður. Okkur fannst þetta mikill munur og sérstaklega ánægjulegt að þurfa ekki lengur að hlaupa á eftir fötunum okkar þegar í land var komið,“ segir Anna og brosir.

Baðströndin í Hólminum

Sánan er nú opin á auglýstum tímum en vegna aðsóknar byrjaði hópurinn að skipta á milli sín vöktum. ,,Í vor byrjuðum við á því að hafa alltaf eina ábyrgðarmanneskju á sánunni og skiptum á milli okkur vikum en sánan er alltaf opin einu sinni eða oftar í hverri viku. Í sumar var stanslaust partí í Móvíkinni en síðan við byrjuðum á þessu hefur Móvíkin breyst í baðströnd þar sem er fullt af fólki og börn að leik. Mér finnst dásamlegt að sitja í sánunni á stjörnubjörtum kvöldum en með þessu opnaðist nýr gluggi í Stykkishólmi,“ segir Anna en áhugasamir geta fylgst með í Facebookhópnum Sjósund í Stykkishólmi.

Hugarfarið í sjónum og lífinu

Hvað færðu út úr sjósundinu? ,,Lífið,“ segir Anna með tilþrifum. ,,Þetta er stórkostlegt, ég upplifi svo mikla vellíðan. Á sumrin er sléttur sjór og blár himinn en á þessum árstíma eru norðurljós og stjörnubjart. Sjórinn glitrar í myrkrinu og í gærkvöldi sá ég í fyrsta skipti maurildi, sem eru lífverur í sjónum sem lýsa eins og eldflugur.

Það sem ég hef lært af sjónum er það að maður þarf að takast á við hann. Til að byrja með er maður með kveikt á öllum vitum og nær ekki þessari slökun sem maður upplifir svo eftir smá þjálfun. Í hvert skipti sem ég fer í sjóinn finn ég það að ég tekst þannig á við hann að hann tekur á móti mér. Hann er fjórar gráður núna og stundum líta aðstæður ekki mjög vel út. En það er eitthvað við það að takast á við sjóinn og maður getur yfirfært þetta hugarfar á allt annað í lífinu, t.d. þegar þarf að takast á við erfiða hluti. Þetta er bara hugarfar sem er svo gott að þjálfa og það er ekkert minna en magnað. Ég fer á hverjum einasta degi í sjóinn og er búin að einsetja mér það að fara á hverjum degi og láta það ganga á undan öllu. Þá er ég ekki að setja fyrir mig kulda eða rok og á þá mitt daglega samtal við sjóinn,“ segir Anna hlýlega að lokum.

Fréttaveita Vesturlands

Þjálfar hugarfarið á hverjum degi í sjósundi