medium

large

thumbnail

1536x1536

2048x2048

small

custom-size

Víðsýni er verðmæt náttúruauðlind

Umferðareftirlit og lausaganga meðal verkefna lögreglu

Aukafjárveiting til neyðarviðgerða í vegamálum óafgreidd hjá Alþingi

Stórhækkun eftirlitsgjalda í matvælaframleiðslu

Mannýgur mávur herjar á Skagamenn

Luku heyskapnum á innan við tveimur dögum

core/paragraph

Á síðasta ári var staða organista og kórstjóra við Akraneskirkju auglýst en veturinn á undan hafði hinn frækni Hilmar Örn Agnarsson sinnt starfinu í afleysingum. Honum leist mikið vel á kórinn og bæjarfélagið og sótti þess vegna um starfið. Hilmar var ráðinn og tók formlega við í september 2022. Hilmar er alinn upp í Reykjavík og býr í dag við Hafravatn ásamt eiginkonu sinni, söngkonunni Björgu Þórhallsdóttur, þar sem þau stunda garðrækt og njóta náttúrunnar. Hilmar er að eigin sögn mikill já-maður og hefur notið þess að tengjast tónlistarlífinu á Akranesi undanfarin tvö ár. Hann segist alltaf hafa átt mikla tengingu við Akranes en afi hans og amma bjuggu á Skaganum þegar hann var yngri og því margar bernskuminningar tengdar staðnum. Blaðamaður settist niður með Hilmari á Kaffi Kaju í síðustu viku og ræddi um tónlistina og kórastarfið á Akranesi. Hilmar tekur það sérstaklega fram að blaðamaður verði að hafa það með í skrifunum hve organistinn dásamar kaffihúsið hennar Kaju.

core/heading

,,Ég er alinn upp sem mikill stuðningsmaður ÍA þó ég hafi spilað með Víkingi í gamla daga,“ hefur Hilmar frásögn sína. ,,Þetta var út af ömmu og afa en ég var mikið hjá þeim á mínum yngri árum svo ég á sterkar minningar frá sumrunum hér. Hér var yndislegt að leika á Langasandi og spila fótbolta, minningarnar eru dásamlegar. Mamma söng hér í kirkjukórnum svo mér finnst mjög gaman að fara aftur í þau spor,“ greinir Hilmar frá.

<h2>Spilaði fyrstu messuna tólf ára</h2>

Tónlistarnám Hilmars hófst um tíu ára aldurinn þegar hann byrjaði að læra á orgel en á æskuheimilinu mátti finna eitt slíkt hljóðfæri. ,,Foreldrar mínir geymdu gamalt orgel frá Stokkseyri og mér var sagt að þetta væri gamla orgelið hans Páls Ísólfssonar, sem var ægilega flott og merkilegt. Ég var tólf ára þegar ég spilaði mína fyrstu messu en þá var ég í sveit á Hnjóti í Örlygshöfn. Þar var gamalt orgel og ég kunni þrjá sálma sem ég spilaði í messunni, mjög skemmtileg minning. Í grunninn er ég samt tónmenntakennari en í kringum 1978 var það fjölbreyttasta námið og þess vegna fór ég í það. Við fengum að læra kórstjórn og hljóðfæraleik og mér þykir ég mjög heppinn að búa að þessu fjölbreytta tónlistarnámi,“ segir Hilmar.

core/image

<figure class="wp-block-image size-full"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2023/06/Langar-ad-byggja-upp-mikid-og-oflugt-tonlistarstarf_4.jpg" alt="" class="wp-image-66053"/><figcaption>Hljómsveitin Þeyr en auk þess að sinna klassísku tónlistarnámi var Hilmar pönkari og spilaði á bassa í hljómsveitinni Þeyr.</figcaption></figure>

Þó Hilmar hafi farið í klassískt tónlistarnám kallaði poppsenan einnig á hann. Hann var í hljómsveitinni Þeyr sem gat sér gott orðspor hér á árum áður. ,,Ég er poppari líka og var alltaf í því til hliðar. Þegar ég var unglingur spilaði ég á bassa og var svo líka að læra á harmóníum í Tónskóla Þjóðkirkjunnar, það þótti ekki smart svo ég varð að fela það fyrir vinum mínum.

Þegar ég varð eldri stofnaði ég hljómsveitina Þeyr en þar var ég bassaleikari og lagasmiður. Á þeim tíma var ég í tónlistarskólanum að klára að læra að verða tónmenntakennari og þurfti þá eiginlega að fela það að ég væri pönkari,“ segir Hilmar og hlær. ,,Þetta snérist allt við en ég vildi ekki móðga Jón Nordal og þessa fínu herra í tónlistarskólanum með því að það væri pönkari í skólanum, en þetta var nú svolítið fyndið,“ segir Hilmar.

<h2>Hefur stjórnað kórum í 40 ár</h2>

Hilmar uppgötvaði svo síðar ástríðu fyrir kórstjórn og kallar sjálfur áhuga sinn sjúkdóm. ,,Mér hef svo gaman af því að láta margar mismunandi manneskjur verða að einni sál í gegnum kórastarfið. Karakterarnir og raddirnar eru svo ólíkar en svo slípar maður og slípar þangað til að við náum öll saman. Núna í haust á ég 40 ára starfsafmæli sem kórstjóri og organisti. Ég byrjaði að vinna við þetta 23 ára, um leið og ég útskrifaðist úr tónlistarskólanum. Kennarinn minn þar var Jónas Ingimundarson píanisti, en pabbi hans hafði verið organisti í Þorlákshöfn og mér bauðst staða þar þegar hann hætti. Á sama tíma var búið að bjóða Þeysurunum á túr með hljómsveitinni The Cure. Ég stóð þarna frammi fyrir stórri ákvörðun en endaði í Þorlákshöfn. Þetta varð mér mikið gæfuspor en þarna fékk ég þessa kóradellu. Allir í kórnum voru um fertugt og mér fannst allir svo gamlir,“ segir Hilmar hlæjandi. ,,En frá þessari stundu varð mjög skýrt fyrir mér hvað ég ætlaði að gera í lífinu.“

<figure class="wp-block-image size-large"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2023/06/Langar-ad-byggja-upp-mikid-og-oflugt-tonlistarstarf_2-1200x924.png" alt="" class="wp-image-66051"/><figcaption>Hilmar tilþrifamikill í kórstjórastellingunum. </figcaption></figure>

<h2>,,Þú verður að fara erlendis“</h2>

Á sínum námsárum naut Hilmar einnig leiðsagnar Hauks Guðlaugssonar söngmálastjóra sem einnig var organisti og kórstjóri við Akraneskirkju en Hilmar nýtur þess nú að feta í hans spor. ,,Haukur sagði alltaf við mig að ég yrði að fara erlendis, sá sem ætlaði sér að verða organisti yrði að upplifa það. Eftir tvö ár í starfi mínu í Þorlákshöfn flutti ég þess vegna út til Þýskalands, til Hamborgar. Þar lærði ég í umhverfi Hauks en ég fór að læra hjá hans kennurum, fékk lykla af kirkjum sem hann hafði æft sig í og hann kom mér í samband við vini sína þarna úti. Ég fékk að æfa mig í að stjórna stórum kórum og spila á orgel í stórum kirkjum. Þarna bjó ég í sjö ár og útskrifaðist þá sem kantor,“ segir Hilmar.

Aðspurður segir Hilmar það hafa verið ákveðið menningarsjokk að flytja aftur heim frá Þýskalandi og starfa í litlu sveitakirkjunum á Íslandi. ,,Það er svolítið merkilegt að koma aftur heim úr svona stórri borg en á meðan ég lærði úti hafði ég starfað í afleysingum á sumrin í Skálholti. Mér og sóknarprestinum kom mög vel saman, hann sagði við mig að kirkjan myndi bíða eftir mér, ég ætti að koma og starfa í Skálholti að náminu loknu. Mér fannst þetta svolítið fráleitt svona fyrst um sinn, þ.e.a.s. að flytja heim úr stórborg og beint upp í sveit. En á sama tíma hugsaði ég með mér að þetta væri örugglega betra en að fara til Reykjavíkur, það væri örugglega ekkert gaman að vera þar eftir að hafa verið úti í heimi. Ég og fyrrverandi eiginkona mín bjuggum í Skálholti í 20 ár og byggðum þar upp mikið kórastarf,“ segir Hilmar með stolti.

Í Skálholti er mikið tónlistarlíf en þangað sækir flottasta tónlistarfólk klassísku senu Íslands til að halda tónleika. ,,Þetta var stórkostlegur tími og mikil gæfa að hafa lent í Skálholti. Þarna vaknaði áhugi minn á barnakórastarfi en ég var svo heppinn með barnaskólann, Reykholtsskóla í Biskupstungum, þar voru allir til í að vera í kór. Við byrjuðum með söngstarf á leikskólanum en fyrrverandi eiginkona mín starfaði þar sem fóstra og þar var mikið sungið. Svo hélt þetta áfram með barnaskólanum og óx og óx. Við gáfum út marga diska og ferðuðumst víða erlendis, t.d. til Japans.

Þegar tuttugu ár voru liðin skildum við hjónin og þá fann maður fyrir þörf til að breyta lífinu aðeins svo ég sagði skilið við starfið í Skálholti,“ segir Hilmar.

<figure class="wp-block-image size-large"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2023/06/Langar-ad-byggja-upp-mikid-og-oflugt-tonlistarstarf_3-1200x800.jpg" alt="" class="wp-image-66052"/><figcaption>Kór Akraneskirkju.</figcaption></figure>

Þegar Hilmar sagði skilið við Skálholt tók hann þá ákvörðun að flytja aftur til Þýskaland en í þetta sinn endaði hann í Berlín. ,,Þá dustaði ég rykið af skólabekknum, fór aftur í orgelnám og tók að hitta gamla kennara. Ég er mikill trúarmaður en eftir að hafa búið í Berlín kom ég heim og var staðráðinn í því að gerast kaþólikki. Ég var mjög ákveðinn með það og fékk starf í Landakotskirkju sem dómorganisti, þar sem ég stoppaði í þrjú ár. Það var mjög lærdómsríkt, mikið formfastara starf og miklar hefðir. Einhver sagði nú við mig að ég ætti að fá bjartsýnisverðlaun fyrir það að reyna að hressa upp á kaþólikkana,“ segir Hilmar og hlær. ,,En þar var stór kór og svolítið merkilegt sem gerðist þar. Við byggðum upp mikið tónlistarstarf en kórinn var með fullt af tónleikum yfir árið og ég með orgeltónleikaröð á sumrin. Svo kom biskup í Landakot sem hafði ekki áhuga á þessu og fannst tónlistarstarfið hégómi. Þá fannst mér ég ekki geta hresst meira upp á þetta en við vorum kominn með 50 manna kór sem gekk þarna út með mér. Út frá því stofnuðum við kór sem heitir Söngfjelagið sem enn er starfandi í dag en ég stýri þeim kór ennþá í Reykjavík. Söngfjelagið er veraldlegri kór en þar er gaman að prófa ýmislegt. Við höfum ferðast mikið og haldið flotta tónleika en nú er ég að tengja Akraneskórinn saman við þennan kór. Þessir tveir hópar ætla nefnilega að flytja saman Requiem eftir Fauré einmitt í Landakotskirkju næsta haust,“ segir Hilmar með brosi á vör.

Hilmar byrjaði í afleysingum við Akraneskirkju haustið 2021. ,,Þetta er í raun annað árið mitt með kórnum hér en ég byrjaði á því að leysa af í eitt ár. Eftir Landakotskirkju starfaði ég við Grafarvogskirkju en svo byrjaði ég í afleysingum hér. Staðan var svo auglýst fyrir ári síðan en ég sótti vitaskuld um starfið og var fastráðinn frá og með september síðastliðnum. Núna finnst mér ég vera kominn heim og mér finnst ég geta byggt upp mikið líf og fjör hér,“ segir Hilmar.

<h2>Vill menningu í Hafbjargarhúsið</h2>

Síðasta haust flutti Kór Akraneskirkju verkið Requiem eftir Fauré í Hafbjargarhúsinu en Hilmar sér mikla möguleika í því húsnæði. ,,Mig langar svo í samstarfi við Brim að gera þarna menningarhús. Þetta væri æðislegt hús fyrir leiksýningar, tónlistarfólk, dansara, myndlistasýningar og bara listafólk úr öllum geirum. Það þyrfti að kynda húsið og dytta að, svo þarna sé vind- og regnhelt. Húsnæðið býður upp á mikla möguleika en þarna er m.a. frábær hljómburður,“ segir Hilmar.

Kórinn hefur unnið fleiri stór verkefni á síðasta starfsári. ,,Í síðustu viku sungum við Carmina Burana með Sinfóníuhljómsveit Íslands í Eldborg í Hörpu. Þarna var fullt af listafólki og mikil upplifun, mér fannst svo gaman hvað kórinn tók þessu vel og það er ekki sjálfgefið að fólk fari að syngja með Sinfóníunni í Hörpu.

Næst erum við svo að fara erlendis en við erum að fara til Ítalíu í vikunni og það er ákveðin uppskera. Við tökum með okkur íslenskt efni, svolítið bland í poka af gömlu íslensku ættjarðarlögunum og allt til dagsins í dag. Við erum með tvenna tónleika á skipulaginu en við förum í Dólómítafjöllin og hittum þar heimamenn, svo förum við að Gardavatninu og syngjum þar líka. Það sem mér finnst svo mikilvægt er að leyfa kórunum hér heima, sem eru vanir að syngja í litlum kirkjum, að fá að prófa að syngja í risastórum kirkjum með miklum hljómburði og það er það sem við ætlum að gera,“ segir Hilmar.

<figure class="wp-block-image size-large is-resized"><img src="https://umsjon.skessuhorn.is/wp-content/uploads/2023/06/Langar-ad-byggja-upp-mikid-og-oflugt-tonlistarstarf_5-1200x800.jpg" alt="" class="wp-image-66054" width="629" height="419"/><figcaption>Björg og Hilmar.</figcaption></figure>

Rólegu stundunum ver Hilmar með Björgu eiginkonu sinni á heimili þeirra við Hafravatn en hann segir þau hálfgert sveitafólk. ,,Við erum með blóma- og trjárækt og höfum mjög gaman af allri garðrækt. Við getum þó ekki neitað því að hjartað er svolítið komið á Skagann og mér finnst ekki ólíklegt að við endum hér. Björg er sópransöngkona og við höfum unnið mikið saman, hún syngur t.d. stundum einsöng með kórnum. Hún er líka formaður lista- og menningarfélagsins á Akranesi sem heitir Kalman en við þurfum að fá fleiri til liðs við okkur þar til að hressa upp á menningarlífið hérna. Okkur langar að byggja upp mikið og öflugt tónlistarstarf. Hér er búið að gera ótrúlega sterkan grunn sem við höfum Hauki Guðlaugssyni að þakka fyrir ásamt öllum þeim sem hér hafa starfað. Hér er kór félags eldriborgara, Hljómur, en ég hef spilað undir hjá þeim. Ótrúlega flottur kór, ég var smá hissa þegar ég hitti þau fyrst, það var svo mikil sönggleði, svo fattaði ég að þetta væri gamli kórinn hans Hauks.

Ég er alltaf að kynnast fleiri og fleiri söngvurum og tónlistarfólki sem er héðan eða býr hér, en hér er tónlistarfólk í röðum og úr öllum stílum! Ég hef mikinn áhuga á að tengjast tónlistarfólkinu og -lífinu hér betur og tengja tónlistina meira við kirkjuna,“ segir Hilmar uppnuminn að lokum.

Fréttaveita Vesturlands

Langar að byggja upp mikið og öflugt tónlistarstarf