Viktor Brimir Ásmundsson býr á Helgafelli 2 í Helgafellssveit þar sem er sauðfjárbú. Viktor er 22 ára og hefur stundað sjómennsku í um sjö ár og er nú í námi við Skipstjórnarskólann. Blaðamaður Skessuhorns kíkti í heimsókn til Viktors að Helgafelli og spjallaði um sjómannslífið.

Allir á sjó

Hvenær byrjaðiru að vinna á sjó og hvaðan kom áhuginn? ,,Ég byrjaði að vinna á grásleppu á sumrin þegar ég var í 9. bekk með pabba og hef verið á sjó síðan. Pabbi minn er stýrimaður, fósturpabbi minn var á sjó og afi minn var skipstjóri. Það má því segja að flestir í kringum mig hafi verið á sjó. Þannig að ætli það megi ekki segja að áhuginn komi frá þeim. Pabbi minn er skipstjóri og stýrimaður og svo var afi líka skipstjóri. Ég er í Stýrimannaskólanum og búin að vera þar í tvö ár svo ég er komin með B réttindin,“ segir Viktor.

Grásleppa og strandveiði

Hvernig sjómennsku hefur þú verið að stunda? ,,Ég hef kannski mest verið á grásleppu en er á strandveiðum líka á sumrin. Þá er ég bara einn en ég er að róa fyrir ömmu mína, hún á bátinn og er að gera hann út. Ég réri líka fyrir fyrir afa á strandveiðunum síðustu tvö sumur áður en hann kvaddi, svo er ég líka á grásleppu á sumrin. Ég var á Gullhólma eina vertíð áður en ég fór í skólann. Síðustu tvo vetur hef ég verið í skólanum á veturna og róið á sumrin en ég hef verið í staðnámi síðustu tvö ár,“ segir Viktor.

Engin óhöpp

Hefuru lent í einhverjum háska á sjó? ,,Nei, sem betur fer hefur það allt saman sloppið. Ég hef einu sinni verið dreginn í land en það gerist nú reglulega þegar maður er á litlum trillum. Þá kom upp smá vélarbilun sem var samt bara lítilvæg og ég var ekki langt úti á miðum, sem betur fer. En það er svona það eina sem hefur komið upp á. Ég man svo ekki til þess að neitt hafi komið upp á hjá sjómönnunum í fjölskyldunni sem vert er að segja frá. Þetta hefur gengið vel og kannski þess vegna sem áhuginn er enn til staðar,“ segir Viktor.

Tækniskólinn

Viktor ætlar næsta vetur að færa sig yfir í fjarnám frá Tækniskólanum. ,,Þó maður sé í staðnámi eru alltaf einhverjir áfangar sem maður þarf að taka í fjarnámi, þannig að ég ætla núna að skipta alveg yfir í fjarnám. Núna eru mun fleiri nemendur í fjarnámi og mér finnst aðeins vanta upp á það að það sé meira staðnám. Eins og þetta er núna er lítið sem heldur manni í staðnáminu, sérstaklega í seinni hlutanum en ég er hálfnaður með námið. Námið er fjögur ár með stúdentsprófi en ég var með stúdentspróf fyrir.“

Ýmislegt eftir

Eru margir ungir sjómenn hérna í kring? ,,Kannski ekki alveg á mínum aldri en það eru einhverjir vitleysingar sem tínast í þetta alls staðar frá. Það virðist vera minna um það núna að áhuginn berist áfram niður kynslóðirnar en sem betur fer alltaf einhverjir sem flækjast í þetta.“

Hefur þú prófað öll form veiða? ,,Það er alveg eitthvað sem ég á eftir, ég er búinn að prófa trollið, línu, net og handfæri. Svo á ég eftir t.d. nótaveiðar og eitthvað fleira,“ segir Viktor.

Sjórinn kallar

Hvað er skemmtilegt við að vera á sjó? ,,Það veit enginn hvað það er nákvæmlega. Ég veit það a.m.k. ekki, mér finnst bara gaman að veiða. Það er ekkert sérstakt, annað en það. Ætli það sé ekki smá vitleysingur í manni að fara í þetta, en þetta kallar á mann,“ segir Viktor. En hvernig er það að fara ungur í sjómennsku í dag, eru góðar atvinnuhorfur í þessari grein ennþá? ,,Jú, þetta er náttúrulega bara vinna eins og hvað annað. Strandveiðar eða grásleppa er kannski ekki eitthvað sem maður er að fara að treysta á sem einhverja atvinnu en er ágætt með. Í framtíðinni væri draumur að eignast eigin bát og gera út frá Stykkishólmi en samt er ég er í raun bara opinn fyrir öllu,“ segir Viktor að lokum.

sþ

Er á strandveiðum á trillu ömmu sinnar