Rætt við Jakob Grétar Sigurðsson trommuleikara með meiru

Tónlistarmaðurinn Jakob Grétar Sigurðsson býr á Varmalæk í Borgarfirði en hann segist þó aldrei vera heima hjá sér vegna anna. Hann er með burtfararpróf í trommuleik frá FÍH og spilar með hljómsveitinni Meginstreymi, kennir við Tónlistarskóla Borgarfjarðar og við Tónlistarskólann á Akranesi en einnig hefur hann lært upptökutækni. ,,Á síðasta ári ákvað ég að segja já við öllum verkefnum sem buðust og áður en ég vissi af var ég kominn í 140% kennslu hjá tveimur tónlistarskólum, ég tók upp og spilaði inn á barnaleikrit með Soffíu Björgu söngkonu sem vatt upp á sig en það varð rosaleg törn. Leikritið heitir Tindátarnir og er samið við ljóð Steins Steinarrs. Það verður svo sýnt í öllum grunnskólum landsins og víðar í vetur af Kómedíuleikhúsinu. Í leiðinni tókum við upp lagið ,,Á áfangastað“ en textinn er eftir Siggu Kling. Nýverið sinnti ég einnig upptökum og spilaði inn á stuttmynd auk þess að ég hef verið að spila aðeins með hljómsveitinni Meginstreymi,“ segir Jakob.

Ryþminn er í hreyfingunni
Jakob var ungur þegar hann vissi að hann vildi leggja trommuleik fyrir sig. ,,Það var ekki í boði að læra á trommur þegar ég byrjaði í tónlistarnámi hjá Tónlistarskóla Borgarfjarðar, svo ég lærði fyrst á gítar og píanó. Diddi fiðla sýndi mér fyrstur trommunótur og kenndi mér það fyrsta sem ég lærði. Ég var orðinn 19 ára þegar ég byrjaði í námi í trommuleik við FÍH. Þá fór ég öfugt að þessu en ég var búin að spila mjög mikið á trommur. Ég þurfti að fara aftur á byrjunarreit og breyta allri tækni sem ég var búinn að tileinka mér. Ég var m.a. búinn að spila inn á þrjár plötur, með hljómsveitum, í leikritum og í fleiri verkefnum. Trommutækni er í rauninni bara þannig að þú getur æft það upp að hafa lítið fyrir þessu, þetta snýst mest um hvað þú gerir milli slaganna, eins og danshreyfingar. Ryþminn er í hreyfingunni allri sem getur verið erfitt að stjórna,“ segir Jakob.

Tónlistarkennslan litrík
Jakob segir það aldrei hafa verið planið að byrja að kenna. ,,Við í Meginstreymi vorum búnir að spila allar helgar fram að Covid lokun árið 2020 og líka búnir að bóka mikið út árið. Öll spilamennska féll niður og ég gerðist garðyrkjumaður hjá Sigur-görðum í tvær vikur, sem má segja að sé eina alvöru vinnan sem ég hef unnið.

Um verslunarmannahelgi sama ár lokaði allt aftur og ég sá ekki fram á að nokkur tækifæri myndu gefast á spilamennsku út árið. Þá byrjaði ég að kenna við Tónlistarskóla Borgarfjarðar en Theodóra tók mig inn af góðmennsku, það vantaði ekki endilega starfsfólk. Ég byrjaði með þrjá nemendur og svo vatt þetta upp á sig, eins og allt annað. Einn kennarinn datt út með stuttum fyrirvara svo ég fékk símtal og þurfti daginn eftir að kenna á ukulele og gítar. Þá var ég á yfirvinnukaupi að kenna á hljóðfæri sem ég kunni lítið á og ég hef aldrei verið á eins góðum launum miðað við litla þekkingu og menntun,“ segir Jakob og hlær.

Heimildarmynd um bið
Á síðasta ári var Covid ennþá að hafa áhrif á tónlistarkennsluna. ,,Stundum voru margir nemendur sem mættu ekki heilu vikurnar. Það fylgir svolítið vinnu tónlistarmanna að sitja og bíða en mig hefur t.d. alltaf langað til að gera heimildarmynd sem snýr að þessum biðstundum hljómsveita, þ.e. frá því að maður stillir hljóðfærunum upp og þangað til maður kemst á svið en þetta geta verið fimm klukkustundir eða jafnvel heilu dagarnir.“

Hátíðnihljóð og hundaheyrn
Jakob gerðist einnig lærlingur í Hveragerði þar sem hann lærði upptökutækni. ,,Ég vinn aðeins við upptökur en hef samt nóg að gera og þess vegna ekki auglýst mig mikið í þeim geira. Ég fór til Péturs Hjaltested í Hveragerði og varð nokkurs konar lærlingur hjá honum. Við tókum upp kóra og strengjasveitir, svo ég fékk aðeins breiðari sýn. Fyndnasta verkefni sem ég fékk þar var þegar Pétur og Diddi fiðla voru að taka upp sönghóp og það var hátíðnihljóð á sumum rásunum því upptökugræjan bilaði. Þeir eru aðeins farnir að eldast og því er þessi ákveðna tíðni horfin úr eyrunum á þeim. Söngsveitin hafði samband og sagði eitthvað mikið vera að upptökunum. Ég var því fenginn til að ná hljóðinu út af upptökunum og þótti vera með hundaheyrn,“ segir Jakob og hlær.

Að lokum segist Jakob stefna á að minnka annir á árinu. ,,Ég er aðeins byrjaður að minnka við mig eftir þetta ,,já“ – tímabil, svo það er ekki mikið planað á þessu ári. En eflaust bíða mín einhver spennandi verkefni.“

Ákvað að segja já við öllu í heilt ár

Rætt við Jakob Grétar Sigurðsson trommuleikara með meiru

Rætt við Jakob Grétar Sigurðsson trommuleikara með meiru