medium

thumbnail

small

custom-size

Óður til Írlands sunginn í kvöld

large

1536x1536

2048x2048

Meint varasjóðsframlag hefur ekki skilað sér til Vegagerðarinnar

Fjöldi Íslendinga á byrjunarleik Íslands móti Finnlandi

Fjórðungsmót hestamanna hafið í Borgarnesi

Gera út á gluggaþvott og garðslátt

Eigendaskipti að Blikksmiðju Guðmundar á Akranesi

core/paragraph

Nýverið afhenti skipulags- og umhverfisráð Akraneskaupstaðar umhverfisverðlaun kaupstaðarins fyrir árið 2022. Í flokknum tré ársins sem var einn af fjórum flokkunum sem hlaut verðlaun fékk tré sem stendur við Vesturgötu 63 þau verðlaun í ár. Í umsögn segir að tréð sé staðsett í elsta hluta bæjarins og hafi mátt þola ýmislegt í gegnum tíðina. „Fallegt sitkagreni sem stendur framan við gamalt steinhús og gefur húsinu, framlóð þess og götumyndinni sérstakan svip. Tréð veitir húsinu ákveðna sérstöðu og ásýnd þess minnir á gamla tímann. Gott merki um það að gróður getur vel þrifist á Skaganum.“

Jón Arnar Sverrisson sendi Skessuhorni frekari upplýsingar um tréð til gamans en þær fékk hann frá Jónasi H. Ottóssyni núverandi eiganda Vesturgötu 63. Tréð var gróðursett árið 1960, er því orðið 62 ára og er ellefu metrar á hæð. Tréð er til komið þannig að Guðjón Guðmundsson, sem ólst upp á Vesturgötu 63, tók köngla þegar hann var um átta til tíu ára. Könglana tíndi hann á túni við Iðnskólann en þar voru oft sett upp tré þegar hann var að alast upp á Vesturgötunni. Könglana fór hann með heim til móður sinnar og setti þá í niðursuðudósir. Upp af könglunum komu fjögur grenitré og voru tvö þeirra gróðursett í garðinum á Vesturgötu 63 í kringum 1960. Hin tvö trén voru gróðursett við Saurbæjarkirkju en þau náðu sér aldrei á strik þar og drápust.

Flæktu saman greinum

Bæði trén á Vesturgötunni lifðu og uxu vel. Núverandi eigendur, Jónas og Ingunn Sveinsdóttir kona hans, keyptu húsið árið 1999 og þá voru trén tvö orðin stór en annað þeirra var alltaf minna. Var það illa farið af seltu þar sem skjólið á því fyrir norðaustanáttinni af húsinu var ekki eins gott og skjólið á því stærra. Trén tvö voru farin að flækja saman greinum og það minna var farið að mynda sár í því stærra. Jónas og Ingunn felldu það minna upp úr aldamótum til að gefa stærra trénu rými. Það þakkaði vel fyrir sig og tók vaxtarkipp í kjölfarið. Í gegnum árin hefur tréð verið lússækið og stundum orðið tætingslegt en alltaf náð sér inn á milli. Það er nú bæjarprýði á áberandi stað við Vesturgötuna og sómir sér einstaklega vel.

Til fróðleiks má geta þess að hæsta sitkagreni í skógræktinni á Akranesi er gróðursett árið 1959 og er orðið 17 metrar. Það hæsta á Íslandi er gróðursett árið 1949 og er 30 metrar að stærð en það er staðsett á Kirkjubæjarklaustri.

Fréttaveita Vesturlands

Sagan um tré ársins við Vesturgötu