medium

large

thumbnail

1536x1536

2048x2048

small

custom-size

Ætla að stofna sérlóð og bjóða gamla Hamarsbæinn til sölu

Rauða fjöðrin seld til styrktar Píeta samtökunum

Bent á háa ölduhæð á stórstraumsflóði í fyrramálið

Austan hríð gengur yfir landið síðdegis – gul viðvörun vestanlands

Veiðar vega þyngst í Snæfellsbæ en vinnslan í Grundarfirði

Kosið um verkfall í stóriðjunni á Grundartanga

core/freeform

Sambýliskona manns sem lést á síðasta ári var dæmd til að greiða dánarbúi hans fimm milljónir króna, sem millifærðar höfðu verið inn á reikning hennar skömmu fyrir andlát mannsins. Dómurinn taldi manninn ekki hafa verið í ástandi til að gera slíkar fjárhagslegar ráðstafanir, en konan bar því við að þau hefðu gert mér sér samkomulag um að peningurinn gengi til kaupa á bifreið handa henni. Dómur var upp kveðinn í Héraðsdómi Vesturlands 20. desember síðastliðinn.

Forsaga málsins er sú að við athugun erfingja mannsins á dánarbúniu kom í ljós að skömmu fyrir andlát hans hafði peningurinn verið millifærður af bankareikningi hans inn á reikning konunnar. Hún hafði verið sambýliskona mannsins í nokkur ár fyrir andlát hans. Fram kemur í læknisvottorði sem dómurinn vísar til að maðurinn hafi nokkrum dögum fyrir millifærsluna verið lagður inn á sjúkrahús vegna ruglástands og óáttunar af óljósum toga. Við innlögn hafi hann hvorki áttað sig á stað né stund og því liggi til grundvallar próf og rannsókn. Kemur fram í vottorðinu að maðurinn hafi á þeim tíma verið ófær um að taka ákvarðanir um ráðstöfun eigna sinna eða peninga. Konan kvaðst hafa sótt manninn á sjúkrahúsið nokkrum dögum eftir millifærsluna og hann hafi þá dvalið heima í sólarhring. Á þeim tíma hafi maðurinn að sögn hennar haft á hreinu að umrædda peninga skyldi nota til kaupa á bifreið fyrir konuna, sem gæti nýst þeim báðum. Þrjár milljónir af þeim fimm milljónum sem millifærðar voru gengu til kaupa á bílnum, samkvæmt skýrslu konunnar fyrir dómi.

Dánarbúið byggði kröfu sína á því að millifærslan hefði verið lán sem konunni bæri að endurgreiða, en ekki gjöf eins og konan hélt fram. Yrði ekki fallist á það krafðist dánarbúið þess að um ógilda gjöf hafi verið að ræða, enda maðurinn ófær um að taka ákvarðanir um fjármál sín þegar peningarnir voru millifærðir. Konan byggði sýknukröfu sína á því að peningarnir hefðu verið gjöf og þau hafi verið sammála um að ráðstafa peningunum með fyrrgreindum hætti. Konan hafnaði því enn fremur að maðurinn hafi verið óhæfur til að gefa umrædda gjöf.

Dómurinn komst að þeirri niðurstöðu að telja yrði ljóst að maðurinn hafi ekki getað gert sér grein fyrir því hvað feldist í ráðstöfun peninganna á þeim tíma sem millifærslan var gerð, hvort sem um hafi verið að ræða gjöf eða lán. Krafa dánarbúsins var því að fullu tekin til greina og konunni gert að greiða dánarbúinu fimm milljónir króna auk dráttarvaxta.

Gert að greiða dánarbúi fimm milljónir