medium

large

thumbnail

1536x1536

small

custom-size

Norðurland eystra sigurvegari kjördæmamóts í bridds

Skerðingum raforku til flestra stórnotenda hefur verið hætt

Séra Guðrún Karls kjörin biskup Íslands

Garðyrkjuspjall í Safnahúsi – Fræ- og plöntuskiptavika hafin

2048x2048

Alvarlegt vinnuslys í Grundarfirði

Umferðin eykst en ekki jafn hratt og áður

core/freeform

Snorrastofa í Reykholti kynnir viðburðinn; „Var hún á leiðinni? Svipast um eftir upphafi íslenskrar dægurtónlistar – með fáeinum tóndæmum“. Um er að ræða dagskrá í tali og tónum um upphaf íslenskrar dægurtónlistar, sem Trausti Jónsson veðurfræðingur úr Borgarnesi og áhugamaður um tónlist, eða áhugamaður í jaðarfræðum, eins og hann segir sjálfur, hefur umsjón með. Dagskráin verður í Bókhlöðu Snorrastofu þriðjudaginn 30. apríl og hefst klukkan 20. Að erindi loknu um efni og höfunda „tónlistarléttmetis“ áranna frá 1901 til 1926, verður haldið til kirkju þar sem söngvarar og hljóðfæraleikarar flytja lög frá þessum tíma.

Um efni kvöldsins segir umsjónarmaður þess: Nokkuð vantar upp á að íslenskri tónlistarsögu hafi verið gerð viðhlítandi skil. Upphaf íslenskrar dægurtónlistar er hulið nokkurri þoku. Henni létti að mestu í kringum 1930 þegar fyrstu lögin birtust á nótum og voru gefin út á hljómplötum. Fyrir þann tíma eru áþreifanlegar heimildir afskaplega óljósar. Dægurlög hafa þó alveg áreiðanlega verið samin og flutt af íslenskum höfundum frá því á 19. öld, því allmikið heyrðist af erlendri tónlist af því tagi og nótnaeign var allútbreidd. Fjöldi manna og kvenna lék á harmónikur, gítara, píanó og fleiri hljóðfæri og öll voru þau notuð á skemmtunum. Við gætum sjálfsagt með lagni og fyrirhöfn endurgert dansleiki þessa tíma. Hér reynum við þó ekkert slíkt en einbeitum okkur að því „tónlistarléttmeti“ sem út kom á nótum fyrir 1930, eða hefur lifað af í handriti. Ekki var það mikið, en þó nægilega mikið til þess að fylla þessa dagskrá og rúmlega það. Nútíminn er e.t.v. í vafa um hvort þetta sé réttnefnd dægurtónlist – nema þá harmónikulögin. En varla er þetta ljóða- eða kórsöngur – og örugglega ekki sálmalög. Dálítið „lummó“ sumt, en samt hafa höfundarnir ábyggilega flestir hverjir verið bæði ánægðir með afkvæmin og stoltir af þeim – þó ekki hafi þau lifað lengi. Flestir höfundarnir eru líka illa gleymdir (ekki þó alveg allir).  Tími til kominn að einhver nútímaeyru fái að heyra og meðal annars má nefna að flutt verður fyrsta íslenska dægurlagið sem birtist á prenti (27. september 1901).

Á tónleikum að erindi loknu verða lög eftir 13 höfunda, úrval úr safni þriggja tuga verka sem fundist hafa í þokuheimum, flutt af söngvurum og hljóðfæraleikurum. Tónlistarhópurinn, sem unnið hefur með Trausta að verkefninu, hefur fengið vinnuheitið Leitarsveitin og hún er skipuð tónlistarfólki úr héraði. Það eru þau Bjarni Guðmundsson (söngur og gítar), Jónína Erna Arnardóttir (píanó), Olgeir Helgi Ragnarsson (tenór), Ólafur Flosason (óbó), Theodóra Þorsteinsdóttir (sópran) og Zsuzsanna Budai (píanó).

Fáum dylst að Trausti hefur ræktað áhuga sinn fyrir tónlistinni af kostgæfni og áhugavert verður að fá nú að upplifa með honum nokkurn hluta þeirrar uppskeru. Aðgangseyrir er kr. 1000 og boðið verður til kaffiveitinga. Þá er fólk beðið að athuga breyttan samkomutíma.

-fréttatilkynning

Svipast um eftir upphafi íslenskrar dægurtónlistar