Í tilefni sjómannadagsins birtum við hér bráðskemmtilegt viðtal við ungan sjómann sem er að ljúka sinni fyrstu vertíð.

Alexander Rodriguez er 22 ára piltur í Ólafsvík. Hann er á sinni fyrstu vertíð á sjó og réði sig á línubátinn Tryggva Eðvarðs SH. Aðspurður um hvers vegna ungur piltur hafi ráðið sig á sjó, svarar Alexander að hann tengist sjómennsku og flestir karlmenn i hans fjölskyldu séu sjómenn. „Ég hafði því sterka og mikla tengingu við sjóinn og var áður að vinna á fiskmörkuðum og þekki alla þessa karla á bátunum. Þetta eru hressir og flottir menn allt saman og gaman að heyra sögur frá þeim. Ég fékk svo símtal frá Gylfa Scheving Ásbjörnssyni skipstjóra á Tryggva um hvort ég vildi koma á sjóinn og ég játti því. Mér þótti það spennandi og sló til og sé alls ekki eftir því,“ segir Alexander kátur og hress í bragði.

„Þann fyrsta september fórum við á sjóinn með fjóra bala til þess að prófa græjurnar um borð. Fengum við mikið af steinbít á þessa bala og sagði þá Gylfi að þetta yrði mikil steinbítsvertíð sem síðar varð raunin,“ segir Alexander og vill taka það fram að hann hafi ekki fundið fyrir sjóveiki á þessari fyrstu vertíð sinni. „Þetta var erfitt í fyrstu á sjónum. Við rérum mjög stíft í alls konar veðrum, en erum komnir með 1200 tonn á þessari vertíð. Þetta er búin að vera góð lífsreynsla, mikil vinna – og góð laun,“ segir Alexander sem kveðst ekki hafa getað byrjað með betri mönnum á sjó. „Þeir Gylfi skipstjóri og Kjartan vélstjóri kenndu mér handtökin og voru fljótir til að kenna mér á þetta allt. Í byrjun hafði ég engan veginn undan að blóðga fiskinn, en núna er þetta allt að koma. Ég átti líka í vandræðum með að henda út færunum, vegna þess að þau fóru öll í flækju, en Gylfi kenndi mér það svo þetta er bara flott í dag.“

Lét gabbast af lúsinni

„Jú blessaður vertu,“ segir Alexander aðspurður hvort skipsfélagar hans hafi ekki platað hann í vetur eins og þekkt er að gert er við nýliða á bátum. „Ég hafði svo sem undirbúið mig vel undir það, heyrt um flækjubókina frægu og kjölsvínið og fleiri sögur, en ég lét þessa gripi heldur betur plata mig og var alls ekki undirbúinn þegar skipsfélagarnir ásamt Emil skipstjóra á Guðbjarti SH í fararbroddi létu mig vita af lúsinni sem væri komin í bátana. Sagði Emil mér að einn skipsverji hans hafi lent á spítala út af kláða og væri lúsin kominn í kojurnar og bókstaflega út um allt. Ég nátturlega trúði þessum öllu og fór með 20 lítra af klór af hverjum degi i heilan mánuð í þrif á öllu bátnum og ótal lítra af sótthreinsandi efnum í lúkarinn því ekki vildi ég að þessi bölvaða lús kæmist í bátinn. Ég var bara skíthræddur, svo ég dauðhreinsaði allt og jafnvel í brælum þegar við vorum ekki á sjó til þess að helvítis lúsin kæmi ekki til okkar. Ég var bara í andlegu áfalli,“ sagði Alexander og hlær að öllu saman í dag. Allt tal um lúsina var náttúrlega hrekkur af dýrari gerðinni. „Nei, nei, þeir voru ekkert að leiðrétta mig fyrr en mánuði seinna,“ sagði Alexander, „En ég skal sko hefna mig á þeim einn daginn,“ bætir hann við og hlær.

Í lokin var hinn hressi Alexander spurður hvort hann ætlaði að leggja sjómennsku fyrir sig: „Allavega eina vertíð í viðbót og svo sjáum svo til hvert lífið leiðir mann.“ En Alexander er nýorðinn faðir og vill reyna að sinna stúlkubarni sínu vel, en sú litla fæddist þann 1. maí síðastliðinn.

Var gabbaður eins og venjan er á fyrstu vertíð