Þegar blaðamaður hafði samband við Jósefínu Meulengracht Dietrich, skáld og mannfræðing, fyrr í mánuðinum og falaðist eftir viðtali fyrir Jólablað Skessuhorns tók hún vel í það, enda hefur margt á daga hennar drifið og frá mörgu að segja. Svo mörgu raunar að Jósefína taldi eðlilegast að jólablaðið fjallaði alfarið um hana. „Ég er skáldið Jósefína,“ hvæsti hún hneyksluð þegar blaðamaður tjáði henni að svo yrði ekki.

Jósefína fæddist fyrst í Egyptalandi hinu forna nálægt árinu 2560 fyrir Krists burð. Þetta veit hún fyrir víst því hún minnist þess sem ung læða að hafa leikið sér í Giza og lapið mjólk úr lófa þrælanna sem þá voru að leggja lokahönd á hinn mikla Keopspýramída. Að sögn Jósefínu var pýramídinn fyrsta mannvirkið sem reist var henni til heiðurs, en síðar áttu Egyptarnir eftir að reisa henni Sfinxinn, einnig í Giza. Öllu síðar kveðst Jósefína hafa verið dáð og dýrkuð í Katmandú, þar sem nú er Nepal, en fullyrðir að borgin heiti í raun og veru Kattamandú. Nafn borgarinnar, eins og við þekkjum það nú, sé síðari tíma afbökun og skrumskæling.

Að öðrum kosti vill Jósefína lítið gefa upp um uppvöxt sinn í Egyptalandi og Kattamandú og beinir því til lesenda að bíða rólegir eftir ævisögu sinni, sem hún vinnur nú að. Hún er að vísu orðin nokkuð löng, um 200 bindi, þar sem ævi kattar telur átta líf og einu betur.

Í Jólablaði Skessuhorns er að finna ítarlegt viðtal við Jósefínu þar sem stórskáldið og mannfræðingurinn malar um leik og störf og mjálmar ljóð sem hún sjálf hefur ort. „Ég yrki af stakri snilld um hugðarefni mín; veðrið og mýsnar, mjólk og ost til dæmis,“ segir hún. Jósefína sleikir loppu sína, reisir höfuðið og mjálmar jólaljóð fyrir blaðamann:

Jólakalkún, jólanaut,
jólamjólk í krúsina,
jólaostinn, jólagraut,
jólatréð og músina.

Sjá nánar í Jólablaði Skessuhorns.

: Skáldlæðan og mannfræðingurinn mjálmar stórfengleg ljóð fyrir blaðamann.

„Ég er skáldið Jósefína“