medium

thumbnail

small

custom-size

Úrslit í stærðfræðikeppni grunnskólanna á Vesturlandi

Hljóðhönnuðurinn Gulli Gunnarsson vinnur til BAFTA verðlauna

large

1536x1536

2048x2048

Hafnarstjórinn sem hefði getað orðið prestur

„Að vera á sjó var eins og hver önnur vinna“

Mikilvæg lífæð fyrir fólkið hér á svæðinu

Íbúafundur Miðbæjarsamtakanna í Tónbergi á mánudaginn

core/freeform

Íslendingar eru í auknum mæli farnir að liggja í köldum körum sem virðast fylgja öllum sundlaugum í dag eða stunda sjósund við strendur landsins í góðum félagsskap. Þeir sem stunda þetta sport reglulega vilja meina að þetta sé gott fyrir heilsu og sál á meðan aðrir hrista hausinn við tilhugsunina að sjokkera líkamann með köldu vatni af fúsum vilja. Borgnesingarnir Guðný Jóna Jóhannsdóttir og Þuríður Helgadóttur kunna vel við sjósundið og grípa óspart tækifærin til að skella sér í sjóinn. „Maður verður fullur af orku eftir smá stund í sjónum, það er erfitt að lýsa tilfinningunni. Þú gætir farið heim til þín og málað allt húsþakið, orkan er svo mikil,“ segir Guðný Jóna um tilfinninguna sem hún fær hverju sinni eftir dýfu í sjóinn.

&nbsp;

Fyrstu skiptin í sjónum

Það var á árgangsmóti á Akranesi fyrir sex árum sem Guðný Jóna prófaði að fara í sjóinn í fyrsta skiptið. „Ég var búin að ákveða fyrir árgangsmótið að taka þátt í öllu sem var búið að skipuleggja. Ein af bekkjarsystrum mínum stundaði sjósund reglulega og því var þetta einn af dagskrárliðum mótsins. Ég var mjög spennt að prófa og var búin að girnast þetta í einhvern tíma. Eftir fyrsta skiptið var ekki aftur snúið,“ segir Guðný en hún er ættuð frá Skaganum og lék sér mikið á uppeldisárunum við Langasand. „Það var alltaf verið að sulla eitthvað í sjónum, maður ólst nánast upp í fjörunni á Akranesi. Stundum fór maður niður á Langasand með vindsæng og stundum var maður næstur drukknaður í Krókalóni,“ segir hún hlæjandi og hristir hausinn. „Þetta blundar í manni.“

Þuríður prófaði sjósund fyrst fyrir rúmum fimm árum síðan. „Ég var í göngu á Hesteyri þar sem engin baðaðstaða var til staðar. Þá var annað hvort að vera skítugur í fjóra daga eða láta sig hafa það og baða sig í sjónum sem við svo gerðum. Ekki nóg með það þá fórum við eftir sjóbaðið í Hesteyraránna til að skola saltið af okkur og það var auðvitað ennþá kaldara,“ segir Þuríður hlæjandi og bætir við. „Maður fann svo daginn eftir hvernig líkaminn vann öðruvísi. Það var minni þreyta til staðar og minna um verki.“

&nbsp;

Aðstæður erfiðar við Borgarnes

Guðný og Þuríður eru báðar búsettar í Borgarnesi en fara oft til Akraness í sjósund þar sem aðstæður þar eru betri og minna um sterka strauma sem Borgarfjörðurinn er þekktur fyrir. „Því miður, þá er aðstæðurnar hérna í Borgarnesi ekki nóg og góðar til sjósunds. Miklir straumar í firðinum og leirinn gerir erfitt fyrir. Það þarft til dæmis alltaf að vera flóð ef við förum í Borgarfjörðinn en stundum er það ekki einu sinni nóg,“ segja vinkonurnar og minnast þess að hafa synt einn daginn frá Englendingavík út í Litlu Brákarey og náð til botns á leiðinni þrátt fyrir háflóð.

&nbsp;

Mínúta á móti gráðu

„Þetta getur verið rosa átök fyrir líkamann, sérstaklega þegar þú ferð í fyrsta skiptið. Maður hálfpartinn missir andann,“ segir Guðný. „Það er erfiðast þegar vatnið fer upp fyrir brjóstkassann, svo venst þetta. Maður þarf bara að passa sig að vera ekki of lengi í senn,“ bætir Þuríður við. En hvað er að vera of lengi í sjónum? „Það er einstaklingsbundið. Oft er talað um mínútu á móti gráðu. Ég fór til dæmis um daginn þegar sjórinn var níu gráður, þá var ég tíu mínútur í sjónum. Þegar það er gott veður þá getur maður leyft sér að vera örlítið lengur,“ segir Guðný. „Þetta er vissulega sjokk í hvert skipti en um leið og maður er búin að jafna sig ofan í sjónum þá er þetta svo gott. Maður nær alveg að verkjastilla líkamann. Þetta er svo hressandi,“ segir Þuríður.

&nbsp;

Alltaf kalt sama hvernig veðrið er

Eflaust eru einhverjir lesendur Skessuhorns forvitnir um sjósundsiðkun og velta fyrir sér hvar og hvenær sé gott að byrja. „Fólk á bara að drífa sig af stað,“ segja þær einróma. „Flestir gera þau mistök að ætla að byrja að sumri til og heldur að það sé eitthvað auðveldara vegna þess að það er hlýrra úti,“ segir Guðný. „Það er bara ekkert þannig. Það er alltaf jafn kalt að fara ofan í sjóinn sama hversu kalt er, sjokkið er eins. Mér þykir meira að segja meira kikk að fara að vetri til þegar það er snjór úti, það er ógeðslega skemmtilegt,“ segir hún brött. „Fólk er alltaf velkomið að koma og prófa. Hjá Sjóbaðsfélagi Akraness er vel tekið á móti nýliðum og þeim boðið að fá lánaða hanska og skó þegar þeir prófa í fyrsta skiptið. Hægt er að fara á Facebook síðu félagsins, Sjóbaðsfélag Akraness og skoða tímatöfluna. Enginn fer einn í sjóinn,“ bætir Þuríður við að endingu.

„Þú gætir farið heim til þín og málað húsþakið“