medium

large

thumbnail

1536x1536

small

custom-size

Mikilvæg lífæð fyrir fólkið hér á svæðinu

Íbúafundur Miðbæjarsamtakanna í Tónbergi á mánudaginn

2048x2048

Viðunandi útkoma Dalabyggðar á síðasta ári

Óbyggðanefnd framlengir frest vegna eyja og skerja

Fjölbrautaskóli Snæfellinga 20 ára

Styrktartónleikar í Borgarneskirkju

core/freeform

Árbær við Reykjavík var allt fram undir miðja tuttugustu öldina rótgróin bújörð. Þar var lengi áningarstaður fólks á leið til og frá Reykjavík, þéttbýlis sem þá var að vaxa og verða kauptún og enn síðar borg. Í Árbæ áðu til dæmis oft bændur á leið sinni með fé sitt til slátrunar í Reykjavík. Þótt nú sé Árbær inni í miðju því sem kallast höfuðborgarsvæðið var hann fyrr á tíð svo langt frá þéttbýli Reykjavíkur að þar þótti ástæða til að hafa næturdvöl. Býlið í Árbæ fór í eyði undir 1950. Það mun svo hafa verið árið 1957 að bæjarráð Reykjavíkur samþykkti að þar skyldi gamli bærinn endurbyggður og komið upp safni gamalla húsa sem hefðu menningarsögulegt varðveislugildi. Í hópi íbúa í gamla Árbæ undir lok búskapar þar er Þorbjörg Svava Auðunsdóttir. Svava er nú á nítugasta aldursári, en hún hefur alið manninn í Reykholtsdal í Borgarfirði frá því um miðja síðustu öld, lengst af á nýbýli sem hún og eiginmaður hennar, Jakob Magnússon frá Snældubeinsstöðum, stofnuðu á sjötta áratugnum. Jakob féll frá 2005 en Svava býr enn í Samtúni ásamt Magnúsi elsta barni þeirra hjóna.

<em>Blaðamaður Skessuhorns fékk nýverið að setjast niður með Svövu í Samtúni. Rifjuð eru m.a. upp bernskuárin í Árbæ, störf á Hælinu á Kleppjárnsreykjum og afdrifarík ferð hennar þaðan til að sækja mjólkina að Snældubeinsstöðum. Sagt er frá upphafi grunnskóla á Kleppjárnsreykjum, þvottahúsi sveitarinnar, sumarbörnum og ýmsu fleiru. Sjá Skessuhorn sem kom út í dag.</em>

Átti sín fyrstu ár í Árbæ sem síðar varð vísir að byggðasafni Reykvíkinga