medium

large

thumbnail

1536x1536

2048x2048

small

custom-size

Fór í Stýrimannaskólann og varð faðir sautján ára gamall

Var mikill sveitamaður í sér þótt sjómennskan hafi orðið ofan á

Aukin hætta á fuglainflúensu með komu farfuglanna

Glæsilegir tónleikar í Borgarneskirkju

Akranesmótið í pílu um helgina

Vígreif í hefðbundnu karlastarfi

core/freeform

Það er kalt í veðri þegar blaðamaður hittir þrjár tónelskar stúlkur á kaffihúsi á Akranesi á laugardagsmorguninn síðasta, þegar sólin skein blítt á frosinn snjó. Á kaffihúsinu sitja tvær ungar stúlkur við borð með jólasveinahúfur og augljóst að þar eru viðmælendur mættir. Jólasnjórinn sem féll daginn áður hefur greinilega haft áhrif á jólaskapið í þeim eins og hjá mörgum öðrum. „Sigga er á leiðinni,“ segir Katrín Lea Daðadóttir og á þar við Sigríði Sól Þórarinsdóttur sem einmitt átti hugmyndina að jólatónleikum sem þær þrjár stöllur ætla að standa fyrir skömmu fyrir jól. Tónleikarnir verða í Tónbergi 20. desember og þær hafa nú þegar ákveðið lagalista og lofa góðri stemningu og skemmtun. „Það er svo skemmtilegt hvað allir eru boðnir og búnir til að hjálpa og gera svona tónleika,“ segir Hekla María Arnardóttir. Eftir stutt spjall kemur Sigríður Sól askvaðandi inn á kaffihúsið og sest við borðið en barmar sér örlítið því hún gleymdi jólasveinahúfunni sinni heima. Við erum þó allar sammála um að það komi ekki að sök.

&nbsp;

Vilja styrkja gott málefni

Þær veigra sér ekki við að taka lagið fyrir blaðamann á rólegu kaffihúsinu. Syngja Snjókorn falla, sem er einmitt eitt af lögunum af lagalistanum sem þær hyggjast flytja á tónleikunum 20. desember. Tónleikarnir verða til styrktar Mæðrastyrksnefnd. Aðspurðar af hverju þær völdu það málefni segja þær að bragði að það sé verðugt málefni og þess utan hægt að styrkja það hér á Akranesi. „Það þarf ekki alltaf að fara í bæinn til að styrkja eitthvað,“ segir Katrín Lea.

&nbsp;

Skagastelpur í húð og hár

Þær eru allar Skagastelpur. „Ég hef bara alltaf búið hérna. Í sama húsi. Í sama skóla,“ segir Sigríður Sól. „Ég flutti ekki hingað fyrr en ég var átta ára, en ég er frá Akranesi,“ segir Katrín Lea. „Það getur alveg verið frekar „boring“ að búa í svona litlum bæ,“ segir Hekla María en bætir við að sem betur fer sé stutt til Reykjavíkur. Síðar viðurkennir hún að smábæjarlífið hafi sína kosti þrátt fyrir allt.

Á meðan fólk tínist inn á kaffihúsið berst talið að námi þeirra stúlkna. Þær eru allar í níunda bekk en Katrín Lea og Hekla María stefna engu að síður að því að útskrifast í vor. Hekla María og Katrín Lea stunda núna tvöfalt nám í grunnskóla. Þær klára því bæði níunda og tíunda bekk á sama árinu. Katrín Lea segist óviss um hvað taki við eftir það en hana langi að halda áfram í tónlist. Heklu Maríu langar að fara í Menntaskólann í Reykjavík. „Þó svo það sé ekki tónlistarmiðað nám þar þá er mjög mikið af tónlist í skólanum. Það eru söngvakeppnir og lagasmíðakeppnir og frábært leiklistarfélag,“ segir Hekla María og viðurkennir að hana langi að halda áfram að dunda við tónlist. Hún laumar því að að hún hafi einmitt klárað að semja eitt lag þá um morguninn. Hún semur texta og lög meðfram tvöföldu námi, öðrum tómstundum og því að skipuleggja góðgerðartónleika.

&nbsp;

Skammt að sækja tónlistarhæfileikana

Það er greinilegt að hæfileikarnir búa í þessum ungu konum. Þær segjast allar hafa haft mikinn áhuga á tónlist. Tónlistin hefur til dæmis alltaf legið vel fyrir Katrínu Leu. „Bara alveg síðan ég var lítil. Ég hef alltaf verið að syngja og bulla á píanó eða eitthvað svoleiðis.“ Fyrir Heklu Maríu kviknaði áhuginn á einni kvöldstund þegar hún var sex ára; þegar hún sá Jóhönnu Guðrúnu í Söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva. „Ég sá hana syngja Is it true og ég varð bara strax viss. Þetta var það sem ég vil gera,“ segir hún og hlær. Sigríður Sól kemur úr mikilli tónlistarfjölskyldu. „Mamma er söngkona, pabbi var trúbador og bróðir minn er líka mikið í tónlist. Við erum bara öll einhvern veginn í tónlist.“ Hún lærði sjálf á píanó í átta ár en hefur alltaf haft gaman af því að spila eftir eyranu og jafnvel semja eitthvað sjálf. Á unglingsárum fékk hún svo áhuga á söng. „Það hefur bara einhvern veginn alltaf verið tónlist í kringum mig,“ segir hún og brosir.

&nbsp;

Þakklátar fyrir alla hjálpina

Þannig að þrjár fjórtán ára stelpur fengu þá flugu í höfuðið að halda jólatónleika. Tvær þeirra eru í tvöföldu námi ásamt öðrum frístundum en þær takast á við verkefnið með hjálp frá kennurum og samfélaginu öllu. „Fyrsta æfingin var fjórir og hálfur tími,“ segir Sigríður Sól og hlær. „Það er ótrúlegt hvað við höfum fengið mikinn stuðning frá öllum í kringum okkur,“ segir Hekla María og nefnir þar til fjölskyldu, vini, kennara og bekkjarfélaga sem ætla að spila með þeim. „Það er alveg lygilegt hvað allir hafa verið tilbúnir að hjálpa okkur.“ Þær eru þákklátar fyrir alla hjálpina og hlakka til að halda tónleikana 20. desember í Tónbergi þótt nafnið á tónleikana sé ekki enn komið. Þær grínast með að hugmyndir hafi verið uppi um að kalla tónleikana Jólagesti Siggu þar sem Sigríður Sól kom með hugmyndina að tónleikunum. En horfið var frá þeirri hugmynd. „Það væri svo ruglingslegt,“ segir Katrín Lea og hlær. Þær eru samheldnar vinkonur með sameiginlegan tónlistaráhuga. Í lokin skjóta þær því að, að þær taki líka að sér að spila og syngja á jólahlaðborðum og jólafundum.

Skipuleggja góðgerðartónleika til styrktar Mæðrastyrksnefnd